คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 206

สรุปบท บทที่ 206: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!

สรุปตอน บทที่ 206 – จากเรื่อง คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! โดย ทะเลใต้

ตอน บทที่ 206 ของนิยายโรแมนติกเรื่องดัง คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! โดยนักเขียน ทะเลใต้ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

“ไม่เอา ตอบฉันมาสิคะ” เธอเห็นท่าทางของเขาแล้วรู้สึกไม่พอใจขึ้นมา เธอจึงปิดเตาและทำหน้าบึ้งด้วยความโกรธ “ถ้าคุณไม่ตอบฉันนะ ฉันจะไม่ทำเกี๊ยวให้คุณค่ะ”

“ผมเคยเดทแค่ครั้งเดียว” ฌอนคิดไม่ถึงว่าเธอจะหึงขนาดนี้ ดังนั้นเขาจึงแทบพูดอะไรไม่ออก

“คุณยังมีความรู้สึกอะไร หลงเหลืออยู่กับเธออีกหรือเปล่าคะ? สีหน้าของคุณดูไม่ค่อยดีเลย ตอนที่คุณพูดถึงเธอ” แคทเธอรีนทักขึ้น ความสุขที่อยู่บนใบหน้าของเธอจางหายไปทันที

“เธอจากไปแล้ว” ใบหน้าของฌอนขรึมลง

แคทเธอรีนนิ่งอึ้งไป จู่ ๆ เธอก็พูดไม่ออก “ฉันเสียใจด้วยค่ะ”

“เลิกขุดคุ้ยเรื่องในอดีตสักที คุณเองก็ไม่ได้เดทกับอีธาน โลว์ มาก่อนหรือไง?” ฌอนเตือนด้วยความไม่พอใจ

แคทเธอรีนพูดอะไรไม่ได้ และทำได้เพียงเปิดเตาขึ้นอีกครั้งแต่โดยดี

ฌอนยัดบัตรใบนั้นกลับเข้าไปในกระเป๋าของหญิงสาวก่อนจะออกจากห้องครัว

เมื่อคิดย้อนกลับไป แคทเธอรีนจำได้ว่าเธอขอให้เขาหั่นส่วนผสม แต่เขากลับออกไปเฉย ๆ คนขี้โกง! อู้เก่งจริง ๆ!

หลังจากที่รับประทานอาหารเย็นเสร็จแล้ว เธอตอแยให้เขาเอาสัญญาออกมา ฌอนไม่สามารถขัดใจเธอได้ จึงทำได้เพียงเอาสัญญาออกมา

“คุณยกเลิกสัญญาได้ แต่คุณยังติดต่อกับผู้ชายคนอื่นอย่าง เวสลีย์ โลว์ยอนส์ หรืออีธาน โลว์ ไม่ได้ คุณยังต้องกลับบ้านตรงเวลาเหมือนเดิม คุณไม่ได้รับอนุญาตให้อยู่ข้างนอกดึก ๆ ดื่น ๆ” ฌอนเตือนด้วยความใจเย็น “แล้วคุณก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ทิ้งผมด้วย”

“ค่ะ ค่ะ ฉันทราบแล้วค่ะ คุณหล่อขนาดนี้ ฉันจะทิ้งคุณไปได้ยังไงล่ะคะ? ตอนนี้มีรากฐานที่มั่นคงของความรักระหว่างเราแล้วนะคะ”

แคทเธอรีนนั่งลงบนตักเขาแล้วจุมพิตที่ริมฝีปากของเขา

ฌอนรู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมา แล้วเขาก็มอบสัญญาให้แก่เธอ

“พวกเขาอยู่ห้องข้าง ๆ เหรอ?” แคทเธอรีนหรี่ตาลง

“ใช่” เคซี่พูดขึ้นด้วยความโกรธ “ผู้คนในโรงอาหารต่างไปอยู่ข้างพวกเขา”

แคทเธอรีนรู้สึกสับสน แคทเธอรีนคิดไม่ถึงว่าเจฟฟี่จะเอาชนะใจพนักงานในโรงอาหารด้วยซ้ำ

“ช่างเถอะ ฉันไม่กินแล้ว กลับขึ้นไปข้างบนแล้วสั่งอาหารมาแทนแล้วกัน”

แคทเธอรีนยืนขึ้นแล้วออกไป จากนั้นเธอจึงเห็นรีเบคก้ายืนอยู่หน้าประตูด้วยท่าทางเยาะเย้ย “ประธานโจนส์ ดูเหมือนการเป็นประธานจะไม่ได้สนุกขนาดนั้นนะ เธอมาที่โรงอาหารเพื่อทานอาหาร แต่กลับไม่มีใครทักทายเธอเลย แถมยังต้องสั่งอาหารมากินอีก เธอน่าสงสารจัง”

แคทเธอรีนมองไปที่เอล

เอลเดินไปตบหน้ารีเบคก้าโดยไม่พูดอะไรสักคำ แก้มของเธอบวมขึ้นทันที

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!