“ไม่เอา ตอบฉันมาสิคะ” เธอเห็นท่าทางของเขาแล้วรู้สึกไม่พอใจขึ้นมา เธอจึงปิดเตาและทำหน้าบึ้งด้วยความโกรธ “ถ้าคุณไม่ตอบฉันนะ ฉันจะไม่ทำเกี๊ยวให้คุณค่ะ”
“ผมเคยเดทแค่ครั้งเดียว” ฌอนคิดไม่ถึงว่าเธอจะหึงขนาดนี้ ดังนั้นเขาจึงแทบพูดอะไรไม่ออก
“คุณยังมีความรู้สึกอะไร หลงเหลืออยู่กับเธออีกหรือเปล่าคะ? สีหน้าของคุณดูไม่ค่อยดีเลย ตอนที่คุณพูดถึงเธอ” แคทเธอรีนทักขึ้น ความสุขที่อยู่บนใบหน้าของเธอจางหายไปทันที
“เธอจากไปแล้ว” ใบหน้าของฌอนขรึมลง
แคทเธอรีนนิ่งอึ้งไป จู่ ๆ เธอก็พูดไม่ออก “ฉันเสียใจด้วยค่ะ”
“เลิกขุดคุ้ยเรื่องในอดีตสักที คุณเองก็ไม่ได้เดทกับอีธาน โลว์ มาก่อนหรือไง?” ฌอนเตือนด้วยความไม่พอใจ
แคทเธอรีนพูดอะไรไม่ได้ และทำได้เพียงเปิดเตาขึ้นอีกครั้งแต่โดยดี
ฌอนยัดบัตรใบนั้นกลับเข้าไปในกระเป๋าของหญิงสาวก่อนจะออกจากห้องครัว
เมื่อคิดย้อนกลับไป แคทเธอรีนจำได้ว่าเธอขอให้เขาหั่นส่วนผสม แต่เขากลับออกไปเฉย ๆ คนขี้โกง! อู้เก่งจริง ๆ!
หลังจากที่รับประทานอาหารเย็นเสร็จแล้ว เธอตอแยให้เขาเอาสัญญาออกมา ฌอนไม่สามารถขัดใจเธอได้ จึงทำได้เพียงเอาสัญญาออกมา
“คุณยกเลิกสัญญาได้ แต่คุณยังติดต่อกับผู้ชายคนอื่นอย่าง เวสลีย์ โลว์ยอนส์ หรืออีธาน โลว์ ไม่ได้ คุณยังต้องกลับบ้านตรงเวลาเหมือนเดิม คุณไม่ได้รับอนุญาตให้อยู่ข้างนอกดึก ๆ ดื่น ๆ” ฌอนเตือนด้วยความใจเย็น “แล้วคุณก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ทิ้งผมด้วย”
“ค่ะ ค่ะ ฉันทราบแล้วค่ะ คุณหล่อขนาดนี้ ฉันจะทิ้งคุณไปได้ยังไงล่ะคะ? ตอนนี้มีรากฐานที่มั่นคงของความรักระหว่างเราแล้วนะคะ”
แคทเธอรีนนั่งลงบนตักเขาแล้วจุมพิตที่ริมฝีปากของเขา
ฌอนรู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมา แล้วเขาก็มอบสัญญาให้แก่เธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...