คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 209

ท่าทางของแลร์รี่เต็มไปด้วยความหยาบคาย “ถ้าประธานโจนส์ไม่ไว้วางใจความสามารถของผม คุณจะไล่ผมออกก็ได้”

เขาจับจ้องไปที่แคทเธอรีนเมื่อเขาพูดจบ เขาไม่เชื่อว่าเธอจะกล้าทำแบบนั้น เพราะไม่อย่างนั้นคณะกรรมการบริหารของบริษัทจะต้องไม่เอาเธอไว้แน่

“จะทำแบบนั้นได้ยังไงคะ? ผู้จัดการแชปลินช่วยกระตุ้นประสิทธิภาพการทำงานของบริษัทตั้งมากมาย แน่นอนค่ะว่าฉันเชื่อใจคุณ” แคทเธอรีนยิ้มออกมาทันที “การประชุมนี้จะถูกส่งให้คุณเพื่อสรุปค่ะ”

หลังจากที่เธอพูดจบแล้วจึงเดินจากไป

แลร์รี่มองเธออย่างดูถูกเหยียดหยาม เธอคิดว่าเธอเป็นใครกัน? เขาอาบน้ำร้อนมาก่อนเธอ

ทว่า หลังจากที่แคทเธอรีนเพิ่งออกไป จู่ ๆ ภรรยาของเขาก็บุกเข้ามาตบหน้าเขา

“แลร์รี่ แชปลิน ไอ้สารเลว! แกกล้าดียังไงถึงแอบไปมีเมียน้อย?”

“ถ้าตอนนั้นฉันไม่แต่งงานกับแก แกจะได้เข้ามาในฮัดสันไหม ห๊ะ?”

“ตอนนี้แกมาทำท่าวางอำนาจบาตรใหญ่ แกคิดว่าฉันแก่มากแล้วไม่เร้าใจใช่ไหม? ฉันจะเอาเลือดหัวแกออก”

“...”

...

ข่าวเรื่องความโกลาหลที่เกิดขึ้นในห้องประชุมแพร่กระจายไปทั่วทั้งบริษัทอย่างรวดเร็ว

เคซี่หัวเราะออกมาตอนที่กำลังรายงานกับแคทเธอรีน “คุณไม่เห็นว่าหน้าของผู้จัดการแชปลินเป็นรอยยังไงตอนที่เขาโดนตบ เขาอับอายมาก อีกทั้งเขายังถึงกับตบภรรยาของเขาต่อหน้าผู้คน แล้วตอนนี้ผู้อำนวยการเออร์ไวน์ก็กำลังโมโหมาก”

“นี่แค่เริ่มต้นเท่านั้นแหละ”

แคทเธอรีนยิ้มออกมาพลางโทรหาเชส “เชสคะ คุณพอจะรู้จักสำนักข่าวบ้างไหมคะ? คุณช่วยส่งข่าวอื้อฉาวของผู้จัดแชปลินไปให้หน่อยได้ไหม?”

“ฮ่าฮ่า ไม่มีปัญหาครับ หาได้ยากนะ ที่พี่สะใภ้จะไหว้วานให้ผมทำอะไรให้...”

ก่อนที่เชสจะทันได้พูดจบ จู่ ๆ เขาก็รู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ ขึ้นมา เขาชำเลืองมองไปยังฌอนซึ่งอยู่ข้าง ๆ เขา และกำลังทำหน้าบอกบุญไม่รับอยู่ เขาแตะจมูกของเขาเงียบ ๆ “แคทเธอรีน ทำไมคุณไม่ขอให้ฌอนช่วยล่ะครับ?”

หลังจากที่วางสายไปแล้ว เชสรู้สึกตลกมาก “แคทเธอรีนนี่เป็นคนตลกจริง ๆ เลยนะ เธอรู้จักใช้คำพูดหว่านล้อม ฉันเคยกังวลว่าตำแหน่งของเธอจะไม่มั่นคง แต่ดูเหมือนว่าฉันไม่ต้องกังวลอะไรแล้ว”

“ก็ปกติ ไม่รู้หรือไงว่าเธอเป็นผู้หญิงของใคร?”

ฌอนยิ้มกรุ้มกริ่มด้วยความภูมิใจ แต่จู่ ๆ เขาก็นึกเรื่องบางอย่างขึ้นมาได้แล้วมองไปที่เชสอย่างไม่สบอารมณ์

ใบหน้าของเชสแดงขึ้น “นี่นายหึงที่เธอมาขอให้ฉันช่วยอย่างนั้นเหรอ? ไม่เอาน่า เธอแค่เป็นห่วงนาย และอยากจะปกป้องนาย เธอเป็นห่วงกลัวว่านายจะถูกแลร์รี่ แชปลิน ทำร้ายเอา ฉันอิจฉานายจะตาย โอเคไหม?”

ฌอนยิ้มออกมา

นี่เป็นครั้งแรกที่ผู้หญิงคนหนึ่งพยายามจะปกป้องเขา น่าสนใจเหมือนกัน

“ก็ถูกของนาย เธอยังพูดอีกว่าเธอจะดูแลฉัน”

ใบหน้าที่หล่อเหลาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ทำให้เชสรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว “ฌอน นายนี่หน้าไม่อายจริง ๆ รวยขนาดนี้แล้ว นายยังกล้าให้คนอื่นดูแลนายอีก”