ฌอนยังคงนิ่งเงียบ เขาเลิกคิ้วขึ้นขณะที่กำลังมองไปยังแคทเธอรีน เขาสงสัยว่าเธอจะแนะนำเขากับผู้ชายคนนี้อย่างไร
“แฟนดิฉันเองค่ะ” แคทเธอรีนตอบไม่อ้อมค้อม
“ดิฉันทราบเจตนาของคุณปู่คุณดีนะคะ คุณชายออร์ไวน์ แต่ดิฉันรักคนอื่นไปแล้ว ช่วยบอกผู้อำนวยการด้วยนะคะ ว่าดิฉันไม่ว่าง ดิฉันแทบไม่มีเวลาอยู่กับคุณชายอย่างคุณ”
คุณชายเออร์ไวน์ยังไม่ยอมแพ้ เขาพูดขึ้น “คุณเป็นคนฉลาด คุณคิดให้ละเอียดถี่ถ้วนก่อนดีกว่า ถ้าคุณแต่งงานเข้าตระกูลของผู้อำนวยการบริษัท น่าจะเป็นเรื่องดีสำหรับเราทั้งคู่มากกว่านะครับ ในความคิดของผม ผมคิดว่าแฟนของคุณไม่มีอะไรดีนอกจากหน้าตา เขาไม่คู่ควรกับคุณเลยแม้แต่น้อย”
ใบหน้าของฌอนเคร่งขรึม ขณะที่ริมฝีปากของเอลกระตุกขึ้นอย่างแรง เอลมองไปที่คุณชายเออร์ไวน์ราวกับว่าเขาเป็นคนไม่ปกติ
“ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ แต่ดิฉันรักเขาค่ะ ดิฉันตกหลุมรักเขาอย่างถอนตัวไม่ขึ้น และเขาเป็นคนที่คู่ควรกับความรักของดิฉัน ตอนนี้ช่วยกลับไปสักที” แคทเธอรีนไล่ส่งเขาด้วยท่าทางรำคาญ
“คุณไม่รู้หรอกว่าจริง ๆ แล้วอะไรคือสิ่งที่ดีสำหรับคุณ” คุณชายเออร์ไวน์มองไปยังแคทเธอรีน ก่อนที่เขาจะกลับไป
แคทเธอรีนถอนหายใจ เธอหันหน้ากลับมาแล้วก็ต้องพบกับสายตาเจ้าชู้ของฌอน หญิงสาวใบหน้าแดงก่ำ เมื่อคิดถึงความพูดหวานเลี่ยนที่เธอเพิ่งพูดออกไป “ฉันแค่อยากเอาชนะเขา อย่าเข้าใจผิดไปนะคะ...”
“ผมเข้าใจผิดอะไร?” ฌอนกลับเป็นเคร่งขรึมทันที เขาหรี่ตาลงมองแล้วยิ้มออกมา “หมายความว่า คุณไม่ได้รักผมอย่างถอนตัวไม่ขึ้นเหรอ?”
“...”
ก็นะ ความรักที่เธอมีต่อเขาจริง ๆ แล้วไม่ได้มากขนาดจนถอนตัวไม่ขึ้นหรอก
ถึงอย่างนั้น แคทเธอรีนก็พูดกับเขาแบบนั้นไม่ได้ เมื่อมองเห็นท่าทางเคร่งขรึมของเขา
ความเงียบของแคทเธอรีนทำให้เขายิ้มเยาะออกมา “ขึ้นรถ”
รถวิ่งไปตามถนนใหญ่
แคทเธอรีนพยายามชวนคุย “คุณทานอะไรมาหรือยังคะ?”
ท้องของเขาส่งเสียงร้องขึ้นมาก่อนที่เขาจะทันได้ตอบคำถาม
“...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...