หัวใจของอีธานเจ็บปวดไปหมด ถ้าเขาไม่เลือกผิดตั้งแต่แรก เธอคงไม่โดนฌอนปั่นหัวแบบนี้
...
22:00 น.
ฌอนเดินเข้ามาด้วยใบหน้าหล่อเหลาที่เย็นชา เขาขึ้นไปข้างบนไม่ถึงสองนาที ก่อนจะลงมาข้างล่างอีกครั้งอย่างรวดเร็ว “แคทเธอรีนยังไม่กลับมาอีกเหรอ?”
“ยังค่ะ” ป้าลินดาหวาดหวั่นท่าทางที่น่ากลัวของเขาขึ้นมา
“ทำไมเธอถึงยังไม่กลับมาอีก?”
“ป้าก็ไม่ทราบค่ะ เธอไม่รับโทรศัพท์ป้าด้วย” เมื่อป้าลินดาพูดจบ อุณหภูมิภายในวิลล่าก็ดูเหมือนจะลดต่ำลงจนถึงจุดเยือกแข็ง และทำให้เธอตัวสั่น
ฌอนยิ้มออกมาด้วยความเย็นชา ดีนี่ หลังจากนอกใจจากเขาไปหาเวสลีย์แล้ว เธอก็ยังไม่รู้ตัวว่าต้องทำอย่างไรอีก สามทุ่มแล้วเธอก็ยังไม่กลับบ้านมาอีก เธอไม่แม้แต่จะโทรกลับมาบอกที่บ้าน ผู้หญิงคนนั้นไม่เคยเปลี่ยนไปเลย
“คุณชายฮิลล์ครับ...” ในตอนนั้นเอง เฮดลีย์ก็วิ่งเข้ามาจากข้างนอก “ผมเพิ่งได้รับข่าวมา ฮิวจ์ จิวเวลทำร้ายคุณโจนส์ที่ด้านนอกสถานีตำรวจวันนี้ แต่เวสลีย์ช่วยเธอเอาไว้ได้ทันเวลา เธอปลอดภัยครับ แต่เวสลีย์ได้รับบาดเจ็บสาหัส ตอนนี้กำลังเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาล”
ร่างกายของฌอนชะงักนิ่งอยู่ตรงนั้น ในขณะที่ดวงตาสีเข้มของเขาหรี่แคบลง “แล้วแอลไปไหน? เธอตายแล้วหรือไง? ฉันไม่ได้สั่งให้เธอคุ้มกันแคทเธอรีนเอาไว้เหรอ?”
เฮดลีย์ถอนหายใจออกมาแล้วเตือนขึ้นอย่างแผ่วเบา “คุณชายฮิลล์ คุณลืมไปแล้วเหรอครับ? ตอนที่คุณเห็นภาพข่าวเมื่อวันก่อน คุณเกิดอารมณ์เสียขึ้นมาแล้วบอกให้แอลเลิกคุ้มกันเธอ คุณบอกแอลว่าให้ทิ้งให้คุณโจนส์ดูแลตัวเอง”
“ฉันบอกเธอให้เลิกคุ้มกันแคทเธอรีน แล้วเธอก็เลิกคุ้มกันจริง ๆ เหรอ? เธอคิดเองไม่ได้หรือไง?” ฌอนรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาอีกครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...