คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 252

หัวใจของอีธานเจ็บปวดไปหมด ถ้าเขาไม่เลือกผิดตั้งแต่แรก เธอคงไม่โดนฌอนปั่นหัวแบบนี้

...

22:00 น.

ฌอนเดินเข้ามาด้วยใบหน้าหล่อเหลาที่เย็นชา เขาขึ้นไปข้างบนไม่ถึงสองนาที ก่อนจะลงมาข้างล่างอีกครั้งอย่างรวดเร็ว “แคทเธอรีนยังไม่กลับมาอีกเหรอ?”

“ยังค่ะ” ป้าลินดาหวาดหวั่นท่าทางที่น่ากลัวของเขาขึ้นมา

“ทำไมเธอถึงยังไม่กลับมาอีก?”

“ป้าก็ไม่ทราบค่ะ เธอไม่รับโทรศัพท์ป้าด้วย” เมื่อป้าลินดาพูดจบ อุณหภูมิภายในวิลล่าก็ดูเหมือนจะลดต่ำลงจนถึงจุดเยือกแข็ง และทำให้เธอตัวสั่น

ฌอนยิ้มออกมาด้วยความเย็นชา ดีนี่ หลังจากนอกใจจากเขาไปหาเวสลีย์แล้ว เธอก็ยังไม่รู้ตัวว่าต้องทำอย่างไรอีก สามทุ่มแล้วเธอก็ยังไม่กลับบ้านมาอีก เธอไม่แม้แต่จะโทรกลับมาบอกที่บ้าน ผู้หญิงคนนั้นไม่เคยเปลี่ยนไปเลย

“คุณชายฮิลล์ครับ...” ในตอนนั้นเอง เฮดลีย์ก็วิ่งเข้ามาจากข้างนอก “ผมเพิ่งได้รับข่าวมา ฮิวจ์ จิวเวลทำร้ายคุณโจนส์ที่ด้านนอกสถานีตำรวจวันนี้ แต่เวสลีย์ช่วยเธอเอาไว้ได้ทันเวลา เธอปลอดภัยครับ แต่เวสลีย์ได้รับบาดเจ็บสาหัส ตอนนี้กำลังเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาล”

ร่างกายของฌอนชะงักนิ่งอยู่ตรงนั้น ในขณะที่ดวงตาสีเข้มของเขาหรี่แคบลง “แล้วแอลไปไหน? เธอตายแล้วหรือไง? ฉันไม่ได้สั่งให้เธอคุ้มกันแคทเธอรีนเอาไว้เหรอ?”

เฮดลีย์ถอนหายใจออกมาแล้วเตือนขึ้นอย่างแผ่วเบา “คุณชายฮิลล์ คุณลืมไปแล้วเหรอครับ? ตอนที่คุณเห็นภาพข่าวเมื่อวันก่อน คุณเกิดอารมณ์เสียขึ้นมาแล้วบอกให้แอลเลิกคุ้มกันเธอ คุณบอกแอลว่าให้ทิ้งให้คุณโจนส์ดูแลตัวเอง”

“ฉันบอกเธอให้เลิกคุ้มกันแคทเธอรีน แล้วเธอก็เลิกคุ้มกันจริง ๆ เหรอ? เธอคิดเองไม่ได้หรือไง?” ฌอนรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาอีกครั้ง

เฮดลีย์เงียบไป แอลแค่ทำตามคำสั่งของฌอนอย่างเคร่งครัดเท่านั้น

“ไปโรงพยาบาล” ฌอนเดินนำออกไป

หลังจากมาถึงที่โรงพยาบาล เขาก็บุกเข้าไปในห้องพักผู้ป่วยวีไอพีทันที

เวสลีย์ยังคงอยู่ในอาการโคม่า ออกซิเจนครอบปิดจมูกของเขา ส่วนแคทเธอรีนกำลังใช้ผ้าขนหนูเช็ดใบหน้าของเขาอยู่

สิ่งที่เห็นกระแทกตาของฌอนอย่างไร้ความปราณี ครั้งหนึ่ง เธอเคยดูแลเขาแบบนี้เหมือนกัน ทว่าตอนนี้ เธอกำลังดูแลผู้ชายคนอื่น

“มานี่” เขามองไปที่เธอแล้วพูดขึ้นช้า ๆ “กลับบ้านกับผม”

แคทเธอรีนหยุดสิ่งที่ทำอยู่พลางส่ายหน้า “เขายังไม่ฟื้นค่ะ ฉันยังไปไหนไม่ได้”

“แคทเธอรีน โจนส์ คุณไม่เข้าใจที่ผมพูดเหรอ?” เปลวไฟภายในใจของฌอนถูกจุดให้ลุกโชนขึ้นในทันที น้ำเสียงของเขาฟังดูไม่พอใจเป็นอย่างมาก “ผมจะให้โอกาสคุณเป็นครั้งสุดท้าย”

น้ำเสียงของเขาทำให้หัวใจของแคทเธอรีนเย็นชา วันนี้เธอเกือบจะโดนแทงเสียชีวิต เขาไม่เห็นหรืออย่างไรว่าร่างกายของเธอเต็มไปด้วยเลือด? เขาไม่เป็นห่วงเธอเลยหรือ? “ฌอน ฮิลล์ หัดมีเหตุผลซะบ้างเถอะ ถ้าไม่ได้เวสลีย์ ตอนนี้ฉันคงเป็นศพไปแล้ว เขาปกป้องแฟนของคุณ ไม่เป็นไรถ้าคุณจะไม่ได้รู้สึกซาบซึ้ง แต่กิริยาท่าทางของคุณทำให้คนอื่นรู้สึกว่าคุณเป็นสัตว์เลือดเย็น”

“ผมเป็นสัตว์เลือดเย็นอย่างงั้นเหรอ?”

ฌอนก้าวเข้ามาหาเธอ เขาทำอะไรให้เธอตั้งหลายอย่าง ปกป้องเธอครั้งแล้วครั้งเล่า แม้แต่รักเธอ ทว่าเธอกลับกล่าวหาว่าเขาเลือดเย็นอย่างนั้นเหรอ?

คำพูดไม่กี่คำนี้เสียดแทงหัวใจของเขาราวกับมีดคม ๆ สร้างความเจ็บปวดจนเกินจะรับไหว

“ฉันน่าจะรู้อยู่แล้วว่าทำไมฮิวจ์ จิวเวล ถึงอยากจะฆ่าฉันนัก” แคทเธอรีนประชดประชัน “นี่คุณชายฮิลล์ผู้แสนเก่งกาจขัดสนเงิน จนยอมละทิ้งจรรยาบรรณเพื่อว่าความแลกเงินเลยเหรอ? หรือทำไปเพราะชื่อเสียงกัน? คุณเหยียบหัวคนอื่นเพื่อไปถึงจุดสูงสุด และตอนนี้ก็มีชื่อเสียงในวงการทนายความ”