”คุณกำลังพูดว่าเธอขโมยผลงานของคุณอย่างนั้นหรือ?” ประธานซอเยอร์ขมวดคิ้วเข้าหากัน
“ถูกต้องค่ะ ฉันมีหลักฐานอยู่ในแล็ปท็อปของฉันเหมือนกัน ฉันใช้เวลาและความพยายามอย่างสุดความสามารถในการวางแผนแนวคิดเหล่านี้ลงในแบบร่าง แม้กระทั่งเริ่มร่างภาพ 2D ตั้งแต่เริ่มต้น ฉันมีร่างแบบหยาบอยู่กับฉันด้วยเหมือนกันค่ะ”
“ขอผมดูหน่อย”
แคทเธอรีนหยิบแท็ปแล็ตของเธอออกมา ทว่าเธอกลับต้องตกใจอย่างสุดขีดเมื่อข้อมูลหายไปทั้งหมด เธอหาภาพแบบร่างในขั้นแรกที่เธอเก็บเอาไว้ในกระเป๋าของเธอไม่เจอด้วยเช่นกัน
ด้วยความเร็วราวกับสายฟ้าแลบ เธอตะคอกไปยังเฮนรี่ที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ “คุณลบข้อมูลของฉันเหรอ?”
เธอคิดถึงใครไม่ออกนอกจากผู้ชายคนนี้
“นี่คุณเสียสติไปแล้วเหรอ? ผมเป็นเพื่อนร่วมงานของคุณนะ” เฮนรี่ลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธ
รีเบคก้าที่ยังคงยืนอยู่ที่โพเดียมพูดขึ้นด้วยความไม่พอใจ “เคธี่ พอสักที เราจัดการความขัดแย้งส่วนตัวของเราได้ทีหลัง แต่นี่เป็นช่วงเวลาที่สำคัญสำหรับซัมมิท เธอกล่าวหาฉันต่อหน้าสารธารณชนเพียงเพื่อให้ฉันความอับอายอย่างนั้นเหรอ?”
ประธานซอเยอร์แสดงความผิดหวังออกมา “คุณสองคนรู้จักกันสินะ”
รีเบคก้าตอบก่อนที่แคทเธอรีนจะทันได้มีโอกาส “เธอเป็นน้องสาวของฉันเองค่ะ มีความขัดแย้งเกิดขึ้นระหว่างเราสองคนเพราะเรื่องส่วนตัวบางอย่างค่ะ...”
เจมส์ทุบโต๊ะด้วยกำปั้นของเขา “รีเบคก้า คุณไม่ต้องทำดีกับเธอแล้ว เธอพยายามทำลายชื่อเสียงของคุณเพื่อที่เธอจะได้สืบทอดธุรกิจของตระกูลโจนส์ ผู้หญิงชั่วคนนี้ต้องเคยแอบดูแผนการออกแบบของคุณ”
“ฉันไม่เคย” ความโกรธแค้นภายในใจของแคทเธอรีนลุกโชนขึ้น
“ถ้าอย่างนั้นก็แสดงหลักฐานของเธอให้เราดู ตอนนี้เธอกำลังกล่าวหาผู้อื่นโดยไม่มีหลักฐาน เธอรู้ไหมว่ารีเบคก้าใช้ความพยายามจนเลือดตาแทบกระเด็นกับโครงการนี้มากแค่ไหน? มีแต่เธอที่หน้าด้านใส่ร้ายเธอ”
ทันใดนั้นเองเฮนรี่ก็ลุกขึ้นยืน “โอ้ ไม่สงสัยเลยว่าแบบร่างที่คุณแสดงให้พวกเขาเห็นว่าดีกว่าของผม มาจากการที่คุณลอกผลงานของคนอื่นมา เฆ้นได้ชัดว่าคุณยังทำงานให้ซัมมิท ประธานเยทส์ครับ ผู้หญิงคนนี้กำลังหลอกลวงพวเราอยู่”
ประธานเยทส์ไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด “แคทเธอรีน โจนส์ บอกความจริงกับเราได้ไหม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...