วันอังคาร โจเอลพาเธอไปที่บ้านผู้อาวุโสของตระกูลยูล
แคทเธอรีนยื่นของขวัญที่เธอเตรียมไว้ให้เขา “หนูซื้อนี่ให้คุณพ่อค่ะ เมื่อวันก่อนตอนที่ไปห้างกับเพื่อน มันสวยมากและหนูคิดว่าเนื้อผ้าก็ให้ความรู้สึกสบายตัวด้วย”
“ลูกสาวของพ่อตาดีทีเดียว มันสวยมาก พรุ่งนี้พ่อจะใส่มันนะ” โจเอลยิ้มกว้าง
“แล้วหนูก็ซื้ออีกสองชุดสำหรับคุณปู่และคุณย่า แต่หนูไม่รู้ว่าพวกเขาจะ...”
“ไม่ต้องห่วง พวกเขาไม่ได้ต้องการของขวัญ มันสำคัญที่เจตนาต่างหาก” โจเอลพูดด้วยรอยยิ้ม
บ้านผู้อาวุโสของตระกูลยูลอยู่ใกล้กับภูเขาเชอร์แมนเช่นกัน
ทั้งสองไม่ได้แลกเปลี่ยนคำพูดใด ๆ ระหว่างทางที่ไปยังที่นั่น เมื่อพวกเขาเกือบจะถึงบ้านผู้อาวุโส ก็มีเสียงใบพัดของเฮลิคอปเตอร์ดังขึ้น แคทเธอรีนลดกระจกลงเพื่อมองดูมัน และในที่สุดโจเอลก็พบหัวข้อที่จะคุยกับลูกสาวของเขาขึ้นมา “มีคนมีชื่อเสียงมากมายในเมืองหลวงที่มีเฮลิคอปเตอร์ส่วนตัว ลำที่หนูเพิ่งเห็นน่าจะเป็นของครอบครัวสโนว์”
“ร็อดนีย์ สโนว์?” แคทเธอรีนโพล่งออกมา เธอไม่ชอบผู้ชายคนนั้นเลยจริง ๆ สำหรับฌอนที่เป็นเพื่อนกับคนแบบนั้นได้ เขาก็ต้องเป็นคนแบบเดียวกันนั่นแหละ
“ลูกรู้จัก ร็อดนีย์ สโนว์?” โจเอลหัวเราะ “ร็อดนีย์มีความสัมพันธ์ที่ดีกับคุณชายฮิลล์คนโต และเฮลิคอปเตอร์ที่พวกเขาซื้อก็เป็นรุ่นเดียวกัน แต่แค่คนละสี อย่างไรก็ตาม พวกเขาค่อนข้างไม่เอิกเกริกและไม่ได้บินมากนัก เมื่อไม่กี่วันก่อนพ่อได้ยินว่าคุณชายฮิลล์คนโตออกบินตอนเที่ยงคืนอย่างกะทันหัน ทุกคนพูดถึงกันมาก ว่ามีบางอย่างเร่งด่วนเกิดขึ้นกับครอบครัวฮิลล์”
หัวใจของแคทเธอรีนแข็งทื่อ ทันใดนั้นเองเธอก็จำตอนที่เธอเมาบนเรือยอร์ชได้ ดูเหมือนว่าเธอจะได้ขึ้นเฮลิคอปเตอร์ แต่เธอคิดว่าเธอฝันไป
“พ่อคะ วันนั้นเป็นวันอะไรเหรอคะ?”
“เอ่อ… พ่อไม่แน่ใจเหมือนกัน น่าจะเป็นวันอังคารหรือวันพุธ” โจเอลสับสน “ทำไมเหรอ?”
“ไม่มีอะไรค่ะ หนูแค่อยากรู้” แคทเธอรีนรู้สึกสับสน วันศุกร์เป็นวันที่เกิดเรื่องขึ้นใช่ไหม?
‘เขาไปด้วยเฮลิคอปเตอร์เหรอ? แต่ทำไมเขาต้องรีบร้อนขนาดนั้นล่ะ? เป็นเพราะเขาอยากเห็นฉันทำให้ตัวเองเป็นคนโง่ หรือ… เขาเป็นห่วงฉัน?’
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...