คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 30

“นายเจอใคร?”

“แคทเธอรีน โจนส์น่ะสิ! เธอกำลังนั่งดื่มอยู่คนเดียวที่บาร์ เอ่อ เธอยังสวยเหมือนเดิมเลย”

เจเน็ตเริ่มกระวนกระวายใจขึ้นมาในทันที “นังนั่น”

เธอไม่เคยลืมความอับอายที่เธอได้รับหลังจากที่ถูกไล่ออกจากร้านอาหารครั้งสุดท้าย เหตุการณ์นั้นทำให้เธอกลายเป็นตัวตลกในหมู่ชนชั้นสูงในเมลเบิร์น

เธอรู้สึกสะใจที่ได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้นในงานประมูลในวันนี้

อย่างไรก็ตาม มันยังไม่เพียงพอ เธอต้องการที่จะทำลายเธอให้สิ้นซาก เธอไม่รอคอยโอกาสที่จะมาถึงเธอ

“เซน ลาร์สัน นายยังสนใจเธออยู่ไหม?”

“ก็ จริง ๆ แล้วก็ไม่ แต่เธอชอบดูถูกฉันตลอดตอนเราอยู่ที่โรงเรียน ฉันเลยอยากรู้ว่ามันจะเป็นอย่างไร?” เซนพูดขึ้นอย่างหยาบคาย “เพื่อให้เธอขอโทษฉัน”

“ได้ ฉันจะให้โอกาสนาย”

เจเน็ตบอกแผนกับเขา เขาเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น “เรื่องนี้เธอแน่ใจใช่ไหม –”

“ไม่ต้องกังวล ฉันจะสนับสนุนนายเอง แคทเธอรีนไม่มีใครอยู่ข้างเธออีกต่อไปแล้วในตอนนี้ ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ตระกูลโจนส์จะต้องกระหายที่จะตัดเธอออกจากตระกูลอย่างแน่นอน”

“เข้าใจแล้ว คืนนี้ฉันจะทำให้ดี”

มุมปากของเซนยกขึ้นเป็นรอยยิ้มที่มุ่งร้ายขณะที่เขามองดูร่างของหญิงสาวสวยคนนั้น

...

แคทเธอรีนเมามากในตอนนั้น เธอจำได้ลาง ๆ ว่ามีเด็กเสิร์ฟเดินเข้ามาหาเธอพร้อมกับค็อกเทลหนึ่งแก้ว

เธอจะไม่ได้ว่าได้สั่งมันไปหรือเปล่า แต่แก้วของเธอว่างเปล่า ดังนั้นเธอจึงดื่มค็อกเทลแก้วนั้นโดยไม่ลังเล

เพียงไม่นานเธอก็ล้มลงบนโซฟาพร้อมกับหลับตาลง

...

ภายในคลับเฮาส์

ฟัดจ์ขดตัวอยู่ข้างเก้าอี้ ฌอนเติมปลาตัวเล็ก ๆ ให้กับเธอ เจ้าแมวแทะมันอยู่ไม่กี่ครั้งก่อนจะหันหน้าหนีด้วยความไม่ชอบ