คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 310

พวกเธอทั้งสองคนไม่ทันได้สังเกตเห็น แต่เลียมซึ่งบังเอิญกำลังจะกลับไปที่ห้องของเขา เห็นแคทเธอรีนกำลังเดินออกมาจากห้องของฌอนอยู่ไม่ไกล

เขายิ้มออกมาและเข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นในทันที

ป้าจัสมินพาเธอไปที่ประตูหลักของบ้านใหญ่ การหายตัวไปของแคทเธอรีนทำให้สองครอบครัวมารวมตัวกัน... แม้แต่คุณฮิลล์และคุณผู้หญิงฮิลล์ก็ยังมาอีกด้วย

เมื่อเห็นเธอกลับมาแล้ว นิโคลาก็รีบวิ่งเข้าหาด้วยความกังวลทันที “แคทเธอรีน ไปไหนมาไม่บอกไม่กล่าว? เธอไม่รับโทรศัพท์เลย เราตามหาเธอไปทั่ว เธอทำให้เราเป็นห่วงแทบตาย”

คำพูดนั้นทำให้การแสดงออกของคุณผู้หญิงฮิลล์เปลี่ยนเป็นโกรธเคืองทันที เพราะเธอคิดว่าแคทเธอรีนเป็นคนไม่ใส่ใจคนรอบข้าง

“เอ๊ะ? ทำไมตอนนี้เธอถึงสวมเสื้อผ้าไม่เหมือนเดิมล่ะ?” วาเลรี่ถามขึ้นทันที

แคทเธอรีนกะพริบตาและพูดด้วยความรู้สึกเสียใจ “ดิฉันไม่ทันได้ระวังตอนที่ดิฉันออกไปเดินเล่นข้างนอก เลยตกลงไปในสระน้ำค่ะ ป้าจัสมินเห็นว่าดิฉันตัวเปียกโชกไปหมดเลยพาดิฉันไปเปลี่ยนเสื้อผ้า และเป่าผมให้ค่ะ ส่วนโทรศัพท์ของดิฉันก็ตกลงไปในสระน้ำเหมือนกัน ก็เลยใช้งานไม่ได้แล้วค่ะ”

เธอนิ่งไปพลางขอโทษออกมา “ดิฉันขอโทษจริง ๆ นะคะ ดิฉันไม่อยากรบกวนคุณอาเพราะคุณอากำลังเล่นไพ่บริดจ์กันอยู่”

“เป็นความจริงหรือ?” คุณผู้หญิงฮิลล์มองไปที่ป้าจัสมิน ป้าจัสมินทำงานให้ตระกูลฮิลล์มามากกว่า 30 ปี ดังนั้น ท่านจึงไว้วางใจเธอ

“ใช่ค่ะ” ป้าจัสมินพูดพร้อมกับยิ้มออกมา

“เอาล่ะ ดีแล้วที่เธอไม่เป็นอะไรไป แยกย้ายกันไปได้แล้ว” คุณผู้หญิงฮิลล์นวดขมับของเธอ รู้สึกรำคาญกับสิ่งที่วุ่นวาย

โจเอลเองก็ไม่อยากอยู่ต่อแล้วเหมือนกัน “ค่ำคืนนี้เราสร้างปัญหามากมายให้พวกคุณทุกคน เราคงต้องขอตัวกลับตอนนี้เลย”

หลังจากที่ครอบครัวยูลกลับไปแล้ว วาเลรี่รู้สึกว่ามันแปลก เธอเป็นคนสั่งให้คนผลักแคทเธอรีนลงไปในบ่อน้ำพุร้อน แล้วทำไมป้าจัสมินถึงพูดว่าแคทเธอรีนตกลงไปในสระน้ำ?

ใครเป็นคนสั่งให้ป้าจัสมินพูดแบบนั้น?

รถยนต์ขับกลับไปยังวิลล่าตระกูลยูล

ภายในรถ เมลานี่ยังคงบ่นไม่หยุด “อย่างน้อย คราวหน้าก็ช่วยบอกใครสักคนตอนที่เธอจะออกไปข้างนอกหน่อยก็ได้นะ แทนที่จะแอบออกไปเงียบ ๆ แบบนั้น เธอไม่เห็นหรือไง ว่าคุณผู้หญิงฮิลล์และคุณฮิลล์ไม่สบอารมณ์มากตอนที่เรากลับมา?”

แคทเธอรีนไม่ได้พูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว จนกระทั่งถึงห้องนั่งเล่น เธอหันไปมองโจเอลและพูดขึ้น “คุณพ่อคะ จริง ๆ แล้วก่อนหน้านี้ หนูถูกคนใช้ของตระกูลฮิลล์เรียกออกไปค่ะ เธอบอกว่าคุณผู้หญิงฮิลล์ต้องการพบหนู แต่เธอกลับพาหนูไปที่บ่อน้ำพุร้อนแล้วผลักหนูลงไปตอนที่หนูไม่ทันได้ระวังตัว ตอนนั้นวิลลี่ ฮิลล์กำลังแช่น้ำร้อนอยู่ในสระ แต่โชคดีค่ะ ที่เรารู้จักกัน เขาเลยไม่ได้ทำอะไรหนูแล้วช่วยซ่อนหนูเอาไว้ค่ะ”

“อะไรนะลูก?” โจเอลตกใจ “ทำไมลูกไม่บอกพ่อก่อนหน้านี้ล่ะลูก?”

เมลานี่รีบปิดปากของเธอ “เป็นไปไม่ได้! วิลลี่ ฮิลล์น่ะเหรอช่วยเธอเอาไว้? เขามีชื่อเสียงว่าเป็นคนเจ้าชู้ และชอบฉวยโอกาสกับผู้หญิงทุกคนที่เขาเห็น เป็นเขา...”

โจเอลรู้สึกกังวลกับสิ่งที่เธอพูดขึ้นมาทันที “แคทเธอรีน ลูก...”

“คุณพ่อไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ หนูสบายดีค่ะ เพราะตกลงไปในบ่อน้ำไม่นานค่ะ บังเอิญว่าคุณอานิโคลาพาคุณวาเลรี่กับคุณควีนนี่มาตามหาหนู” แคทเธอรีนส่งยิ้มอย่างมีเลศนัยออกมาให้นิโคลา “หลังจากพวกเธอหาหนูที่บ่อน้ำพุไม่เจอ พวกเธอก็ตัดสินว่าหนูหายตัวไป และแจ้งให้คนตระกูลฮิลล์ตามหาหนูค่ะ”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!