คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 33

ในตอนนั้นเองโทรศัพท์ของเจเน็ตก็ดังขึ้น มีคนโทรมาหาเธอและรายงาน “คุณแคมป์เบล เซนถูกตำรวจจับแล้ว”

“หาวิธีประกันตัวเขาออกมา”

“เอ่อ... เกรงว่าจะเป็นไปไม่ได้ คุณชายแฮริสันติดต่อโดยตรงและขอให้ขังเซนต่อไป เราไม่สามารถท้าทายตระกูลแฮริสันได้”

หัวใจของเจเน็ตห่อเหี่ยว “พยายามทำให้เซนปิดปากของเขาเพื่อเห็นแก่ตระกูลของเขาด้วย”

“ได้ครับ”

...

ณ โรงพยาบาล

แคทเธอรีนฟื้นขึ้นมาเพราะความเจ็บปวดบนใบหน้าของเธอ

เธอลืมตาขึ้นแล้วก็พบว่าตัวเองอยู่ในโรงพยาบาล เธอสงสัยว่าใครเป็นคนพาเธอมาที่นี่

ขณะที่เธองุนงงอยู่นั่นเอง ใบหน้าที่หล่อเหลาของฌอนก็ปรากฏชัดขึ้นในความทรงจำของเธอ

“คุณฟื้นแล้ว” ผู้ชายที่อยู่ข้าง ๆ เธอพูดขึ้น

เมื่อเห็นหันหน้าไป เธอก็เห็นฌอนลุกขึ้นยืนจากโซฟาพร้อมกับเอ่ยขึ้นเพื่อต่อว่าเธอ “ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วอย่างคุณควรจะไปที่ผับเพื่อดื่มตามลำพังจริง ๆ เหรอ แคทเธอรีน คุณมันไม่มีสมอง”

ในตอนแรกเธอสัมผัสได้ถึงความเหยียดหยัน ก่อนที่เธอจะทันได้พูดออกไป มันรู้สึกว่าความหมดกำลังใจหลั่งไหลเข้าใส่เธอ เธอรู้สึกละอายใจยิ่งขึ้นไปอีก

“ถูกของคุณค่ะ ฉันเกือบจะลืมไปแล้วว่าฉันแต่งงานแล้ว”

ดวงตาของฌอนฉายแววความโกรธออกมา ย้อนกลับไปในตอนนั้น เธอเป็นคนที่ยอมรับข้อตกลงและตามตื้อเขา ทว่าในตอนนี้เธอกลับลืมไปแล้วว่าเคยแต่งงาน เพียงเพราะเธอพยายามปฏิเสธทุกสิ่งทุกอย่าง

“คุณยังไม่สำนึกในความผิดของคุณอีกเหรอ ถ้าผมไปช่วยคุณไม่ทันเวลา คุณคงจะถูกปู้ยี่ปู้ยำไปแล้ว ผมมีศักดิ์ศรีของผมเหมือนกันถึงคุณจะไม่สนใจก็ตาม”

“ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกค่ะ ไม่มีใครรู้ว่าฉันแต่งงานกับคุณ”