คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 352

แม่และลูกสาวช่วยกันดึงผ้าห่มออก ทว่าแคทเธอรีนจับเอาไว้แน่น อย่างไรก็ตามเมลานี่ก็จัดการตบเธอไปหลายครั้ง ข่วนหน้าของเธอ และทำให้เธอหน้ามืดด้วยความเจ็บปวด

ฌอนกระวนกระวายด้วยความเป็นห่วง และกำลังจะวางคุณผู้หญิงฮิลล์ลงเมื่อวาเลรี่เร่ง “รีบเข้าสิ แล้วไปส่งคุณยายของแกที่โรงพยาบาลซะสิ! แกอยากให้ท่านตายขึ้นมาจริง ๆ หรือไง?”

“แกกล้าดียังไงมายั่วยวนคนอื่น ห๊ะ?! ฉันจะทำให้แกเสียโฉม” นิโคลาหยิบมีดปอกผลไม้ขึ้นมา

โจเอลรู้สึกเป็นห่วงและวิ่งเข้าไปดึงสองแม่ลูกคู่นั้นออก “เธอเสียสติไปแล้วเหรอ?”

“คุณต่างหากที่เสียสติ โจเอล ยูล ดูยัยเพศยาที่คุณให้มันเกิดมานี่สิ มันทำลายความสุขของเมลานี่!” ดูเหมือนนิโคลากำลังจะเป็นบ้าไปแล้วจริง ๆ สิ่งที่เกิดขึ้นนี้ทำให้เธอนึกถึงเชอรีนจากเมื่อมากกว่า 20 ปีที่แล้ว

โจเอลเองก็ยังไม่รู้ว่าใครถูกใครผิด ทว่าสิ่งเดียวที่เขามั่นใจคือเขาจะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายแคทเธอรีน

“โอ้พระเจ้า ข้างในนั้นเกิดอะไรขึ้น?”

ทันใดนั้นเอง นักข่าวกลุ่มใหญ่ก็แห่กันเข้ามาจากด้านนอก

ถึงพวกเขาจะพลาดช่วงเวลาที่สำคัญไป แต่คุณผู้หญิงฮิลล์ที่หมดสติไป คุณชายฮิลล์คนโตและแคทเธอรีน โจนส์ที่เสื้อผ้าหลุดลุ่ย อีกทั้งการที่เมลานี่ ยูล และนิโคลา วิคส์ ที่ทะเลาะกัน พวกเขาพอจะเดาได้ประมาณหนึ่งว่าเกิดอะไรขึ้น

“ออกไปให้พ้น!” ฌอนพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ เขาจ้องไปที่นักข่าวเมื่อเขาอุ้มคุณผู้หญิงฮิลล์ออกจากห้อง “ถ้าใครกล้าเผยแพร่ข่าวในวันนี้ออกไป ผมจะฝังพวกคุณทุกคนพร้อมกัน”

หลังจากเตือนแล้ว พวกนักข่าวก็รู้สึกหวาดกลัวมากจนทำได้เพียงมองดูฌอนอุ้มท่านผู้หญิงออกไป ทว่าก็ไม่สามารถหยุดพวกเขาจากการมองดูสิ่งที่เกิดขึ้น

ทุกคนในตระกูลฮิลล์ไปที่โรงพยาบาล และมีเพียงคนในตระกูลยูลเท่านั้นที่ยังคงทะเลาะกัน โชคดีที่เฮดลีย์ใช้เวลาภายในสองนาทีและพาคนมาพาแคทเธอรีนออกจากโรงแรม

ใบหน้าของเธอมีรอยข่วนหลายแห่งและมีเลือดออกมาก

ในตอนนั้นเอง ใบหน้าที่ครั้งหนึ่งเคยเกลี้ยงเกลากลับเยือกเย็นและน่ากลัว

ถึงอย่างไรเธอก็คาดไม่ถึง ดวงตาของเธอหมองหม่นราวกับหุ่นเฉิดที่ไร้วิญญาณ

เธอไม่เข้าใจเลยจริง ๆ ว่าเธอจบลงด้วยสภาพแบบนี้ได้อย่างไร?

มีช่วงหนึ่งที่เธออยากจะกระโดดลงจากรถเพื่อฆ่าตัวตายจริง ๆ

เฮดลีย์เองก็รู้สึกหัวเสียพลางส่งกระดาษทิชชู่ให้เธอ

แคทเธอรีนไม่ขยับ เฮดลีย์ปลอบเธอ “คุณโจนส์ ไม่ต้องกังวลไปครับ ตอนนี้เทคโนโลยีทางการแพทย์พัฒนาขึ้นมาก บาดแผลของคุณรักษาได้โดยไม่ทิ้งรอยแผลเป็น คุณจะไม่เสียโฉมครับ”

คำพูดเหล่านั้นทำให้แคทเธอรีนหัวเราะออกมาเล็กน้อยราวกับว่าเธอได้ฟังเรื่องตลก

เธอทำอะไรผิดไปหรือเปล่านะ? ที่พระเจ้าต้องการลงโทษเธอแบบนี้เพียงเพราะเธอเข้าใจผิดว่าฌอนเป็นน้าของอีธานในตอนนั้นหรือเปล่า?

เฮดลีย์ทำอะไรไม่ถูกและรู้สึกปวดหัว เขาไม่รู้จะพูดอะไรกับเธอ

ความจริงแล้ว เขารู้สึกสงสารคุณโจนส์จริง ๆ

หลังจากมาถึงยังโรงพยาบาลเอกชน แพทย์ฝีมือดีมาช่วยทำการรักษาบาดแผลให้กับเธอ

แคทเธอรีนปล่อยให้หมอทำแผลให้กับเธอ บางครั้ง เธอก็รู้สึกว่ามันคงไม่เป็นไรถ้าเธอเกิดเสียโฉมขึ้นมา

ในอดีต เธอเคยภูมิใจกับใบหน้าที่สวยงามของเธอ เพราะใบหน้าของเธอด้วยเหมือนกันที่เธอสามารถยั่วยวนฌอนได้โดยไม่กระดากใจ ทว่าตอนนี้เธอได้ลิ้มรสผลที่ตามมาแล้ว

น่าเกลียดก็ดีเหมือนกัน ถ้าเธอขี้เหร่ บางทีฌอนอาจจะปล่อยเธอไป

หญิงสาวเต็มไปด้วยความรู้สึกเศร้าโศก

เมื่อใบหน้าของเธอถูกปิดด้วยผ้าพันแผล ทันใดนั้นเอง เธอก็เห็นเวสลีย์เข้ามาจากด้านนอก

“เคธี่ ผมได้ยินมาว่ามีเรื่องเกิดขึ้นกับคุณ...”