คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 353

เมื่อเวสลีย์เห็นใบหน้าสวยหวานของแคทเธอรีนถูกปิดด้วยผ้าพันแผล หัวใจของเขาก็แตกสลาย “ฌอนดูแลคุณแบบนี้เหรอ? เขาปล่อยให้คนอื่นทำร้ายคุณแบบนี้ได้ยังไง? เขามัวแต่ทำอะไรอยู่? มากับผม...”

“คุณโลว์ยอนส์ คุณกำลังลืมคำเตือน” เฮดลีย์ขวางเวสลีย์เอาไว้

“ฉันคิดว่าฌอนจะดูแลเธอเป็นอย่างดี” เวสลีย์ดูโกรธจัด “ในเมื่อเขาไม่สามารถปกป้องเธอได้ แล้วทำไมเขาถึงมาแย่งเธอไป? นี่เป็นแค่การพิสูจน์ว่าเขาทำได้อย่างงั้นเหรอ?”

แคทเธอรีนนิ่งไป เป็นความจริง

จนกระทั่งตอนนี้ เธอไม่คิดว่าฌอนมีเธออยู่ในหัวใจของเขาแล้วจริง ๆ ถ้าเขาชอบเธอ เขาคงจะไม่ทำร้ายเธอมากขนาดนี้และย่ำยีเธอ

“นี่เป็นเรื่องระหว่างคุณโจนส์กับคุณชายฮิลล์คนโต คุณก็แค่คนนอก” เฮดลีย์ทำหน้าไม่พอใจและเตือน “ออกไปให้พ้น ไม่อย่างนั้นจะมาหาว่าผมหยาบคายไม่ได้”

“เวสลีย์ ไปเถอะนะคะ” แคทเธอรีนพูดขึ้นอย่างแผ่วเบา “อย่าลืมเรื่องที่คุณสัญญาเอาไว้กับฉันสิคะ”

เวสลีย์ชะงักไป ครั้งหนึ่งเขาเคยส่งข้อความหาเธอ บอกว่าเขาจะแข็งแกร่งและช่วยเหลือเธอให้ได้

“ตกลงครับ” เขากำมือแน่นและฝืนอดทนกับความเจ็บปวด “คุณต้องดูแลตัวเองด้วยนะ”

“ฉันจะดูแลตัวเองค่ะ” แคทเธอรีนพยักหน้ารับ น้ำตาแทบจะไหลออกมา

ในแคนเบอร์รานี้ มีเพียงเวสลีย์เท่านั้นที่คอยห่วงใยเธอด้วยใจจริง

เธอรู้สึกเสียใจ เมื่อก่อนนั้นทำไมเธอเอาแต่ใจแข็งกับเวสลีย์อยู่เสมอนะ?

มีเพียงตอนนี้เท่านั้นที่เธอเห็นว่าใครดีกับเธอจริง ๆ

“คุณโจนส์ ไปเถอะครับ” เฮดลีย์ขวางทั้งสองคนที่มองกันอยู่

แคทเธอรีนเดินไปข้างหน้า เวสลีย์เฝ้ามองเธอขณะที่เธอเดินจากไป เขาโทรหาเบอร์โทรศัพท์ลึกลับนั่นด้วยความโศกเศร้า “เมื่อไรแกจะจัดการกับฌอน ฮิลล์ สักที? ฉันอยากให้มันตายเดี๋ยวนี้!”