เมลานี่ที่คอยฟังอยู่ที่ข้าง ๆ ใบหน้าซีดเผือด อดที่จะร้องไห้ออกมาไม่ได้ “คุณชายฮิลล์ แคทเธอรีนมีดีอะไร? เธอมันก็แค่ลูกนอกสมรส เป็นเพราะมันรู้ว่าต้องอ่อยยังไง...”
“เมลานี่ ยูล หุบปากของเธอเอาไว้จะดีกว่า” ฌอนเตือนด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง
ใบหน้าของนิโคลาบิดเบี้ยวด้วยความโกรธขณะที่เธอเถียงขึ้น “คุณชายฮิลล์ คุณชวนเมลานี่ออกไปเต้นรำที่งานเลี้ยงเต้นรำก็เห็นกันอยู่โต้ง ๆ แล้วตระกูลฮิลล์ก็พูดเองว่าเธอจะได้เป็นแฟนของคุณ แต่ตอนนี้คุณกับปฏิเสธอย่างงั้นเหรอ? คุณแค่เล่น ๆ กับตระกูลยูลอย่างนั้นเหรอ? แล้วในอนาคตเธอจะแต่งงานได้ยังไง?”
คุณท่านฮิลล์เองก็รู้สึกว่าพวกเขาทำผิดไป “เราต้องให้ความกระจ่างกับตระกูลยูล”
“ดีค่ะ ฉันเชื่อคุณท่านฮิลล์ค่ะ ถ้าเรื่องนี้ไม่ได้รับการแก้ไข ฉันเชื่อว่าถ้าข่าวที่น่าอับอายของตระกูลฮิลล์ถูกเผยแพร่ออกไป จะไม่มีตระกูลที่มีอิทธิพลตระกูลไหนกล้าแต่งงานกับคนจากตระกูลฮิลล์อีกในอนาคต และ… ถ้าผู้คนรู้เรื่องนี้ ฉันเกรงว่าคนทั้งประเทศจะเรียกเขาว่าสวะ”
เมื่อนิโคลาพพูดจบจึงดึงลูกสาวออกไป
“แกได้ยินสิ่งที่ตระกูลยูลพูดหรือเปล่า?” คุณท่านฮิลล์พูดด้วยใบหน้าบึ้งตึงพลางข่มขู่ “ถ้าแกยังขืนดื้อดึง พรุ่งนี้ก็มอบ ฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นให้เลียม ตระกูลฮิลล์ไม่ได้มีแกแค่คนเดียว”
“ผมจะไม่เลิกกับเธอครับ” ฌอนขมวดคิ้ว มีแววแสงไร้ซึ่งหนทางแฝงอยู่ในดวงตาของเขา “คุณตา ผมขอโทษนะครับ”
“ออกไป” คุณท่านฮิลล์โกรธจนไม่อยากพูดกับเขาอีกแล้ว
สมาชิกในตระกูลฮิลล์ต่างครุ่นคิด ดูเหมือนกับว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงคนที่ดูแลตระกูลฮิลล์
...
23:00 น.
ฌอนเดินเข้าไปในโรงพยาบาลโดยสวมเสื้อบาง ๆ
ฌอน ฮิลล์ สูงศักดิ์และสง่างามไม่เคยตกระกำลำบากแบบนี้มานานแล้ว ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเป็นรอยตบ
เลียมเข้ามาจากด้านนอกพร้อมกับผลการรักษา เมื่อเขามองฌอน รอยยิ้มที่อบอุ่นและไม่มีพิษภัยปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา “พี่ชาย ไม่ไปอยู่กับคุณยายเหรอครับ?”
“ฉันจะให้โอกาสแกทำให้คุณตาคุณยายพอใจ นั่นเป็นสิ่งที่แกต้องการไม่ใช่เหรอ?” ฌอนมองเขาอย่างเย็นชา “แกพอใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนหรือยังล่ะ ที่ทุกอย่างกลับตาลปัตรหลังจากที่วางแผนเอาไว้แล้ว?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...