คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 380

ทว่า... เป็นแบบนั้นไปได้อย่างไร?

ยังมีผู้ชายแบบนี้อีกสักกี่คนบนโลก?

โดยเฉพาะผู้ชายที่หล่อเหลาเช่นเขา แม้ว่าเขาจะไม่ได้ยืนอยู่บนยอดพีระมิดแล้ว แต่ผู้หญิงมากมายก็ยังคงเต็มใจที่จะพุ่งเข้าหาเขา

“พอแล้วค่ะ” แคทเธอรีนหันหน้าหนี และลดขนตาดำเข้มของเธอลง “คุณชายคนโต คงจะเหนื่อยมากที่ต้องฝืนตัวเองแบบนี้ คุณจะไปอาเจียนในห้องน้ำทีหลังก็ได้นะคะ”

“ไม่ใช่ปัญหา ผมมีเวลาทั้งชีวิตพิสูจน์ให้คุณเห็น”

ฌอนจุมพิตที่หน้าผากของเธอ “เชสเตอร์บอกว่าตอนนี้คุณทานอาหารแข็ง ๆ ไม่ได้เพราะกระเพาะของคุณย่อยไม่ได้ ผมจะไปเอานมอุ่นมาให้คุณ”

เขาลุกขึ้นและไปที่ห้องครัว

ประตูห้องพักผู้ป่วยถูกเปิดออก แล้วเฟรยาก็รีบเข้ามาทันที

“เคธี่ ฌอนโทรบอกฉันว่าเธอเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาล...” เมื่อเธอได้เห็นใบหน้าของแคทเธอรีน เธอก็กรีดร้องออกมาอย่างไม่อยากเชื่อ “ทำไมหน้าเธอ...”

“อือ มันเสียโฉมหมดแล้ว” แคทเธอรีนยิ้มให้เธอ

“มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น? ฉันติดต่อเธอไม่ได้เลยตั้งหลายวัน ฉันโทรแจ้งตำรวจด้วยซ้ำ” จู่ ๆ เฟรยาก็เริ่มร้องไห้ขึ้นมา

“ทำไมพระเจ้าถึงทำกับเธอแบบนี้? เธอเคยสวยมาก เป็นคนสวยที่สุดในโรงเรียน พวกผู้ชายต่างมองเธอไม่ว่าเธอจะไปที่ไหนก็ตาม...”

“พอ ผมไม่ได้โทรหาคุณให้มาที่นี่เพื่อพูดเรื่องที่ทำให้เธอเศร้า” ฌอนส่งนมให้แคทเธอรีนและขัดจังหวะเฟรยาอย่างเย็นชา

เฟรยาโกรธมากเมื่อเห็นเขา ความโกรธในด้วยตาของเธอลุกโชน “ฉันไม่ต้องเดาเลยด้วยซ้ำ คุณต้องเกี่ยวข้องในการทำให้เธอมีสภาพเป็นแบบนี้ เมื่อคิดว่าคุณเป็นคนที่รวยที่สุดในออสเตรเลีย ถ้าคุณถามฉัน คุณมันก็แค่คนไร้ค่าที่ปกป้องผู้หญิงไม่ได้ คุณมีประโยชน์อะไร? คุณควรอยู่คนเดียวไปเลยตลอดชีวิต”