คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 398

“ใช่แล้ว ฉันก็รู้สึกแย่กับเธอด้วยเหมือนกัน” เมลานี่ย้ำ “นอกจากนี้ บางครั้งผู้ชายก็พูดในสิ่งที่พวกเขาต้องพูดเพื่อเห็นแก่ศักดิ์ศรี”

“ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งสำคัญคือผู้ชายต้องรักษาชื่อเสียงของเขา อา คุณชายแคมโปส ตอนที่ฉันมาถึงแคนเบอร์ราครั้งแรก แล้วได้ยินเกี่ยวกับข่าวลือที่น่าอับอายเกี่ยวกับคุณและนักศึกษามหาวิทยาลัยหญิง ฉันคิดว่าเด็กผู้หญิงน่าสงสารคนนี้กำลังจะมีโชคชะตาที่เปลี่ยนไป ปรากฏว่าฉันคิดผิดสินะ”

หลังจากหยุดชั่วครู่หนึ่ง แคทเธอรีนพูดอย่างจริงจังกับเมลานี่ว่า “น้องสาวของฉัน เพราะวันนี้เป็นงานหมั้นของเธอ ฉันอยากจะให้คำแนะนำอย่างชาญฉลาดแก่เธอ ผู้หญิงทุกคนย่อมแก่ลงหรือน่าเกลียดในวันหนึ่ง ผู้หญิงสวยมีอยู่ทุกที่ แต่ความงามภายในไม่เคยจางหาย นี่คือเคล็ดลับที่แท้จริงของการรักษาชีวิตคู่ให้ยืนยาว”

“ถูกต้องที่สุด ภรรยาของผม”

ฌอนพูดก่อนจะหันไปมองประธานทอมป์สัน “ผมพนันได้เลยว่าคุณเข้าใจเรื่องนี้ดี อย่างไรก็ตาม ประธานทอมป์สัน คุณมักจะไล่ตามเด็กผู้หญิงอายุราว 18 ปีอยู่เสมอ ผมได้ยินมาว่าคุณพบเด็กสาวอีกคนเมื่อเร็ว ๆ นี้ คุณนายทอมป์สันคงรู้ว่าตัวเองแก่แล้ว เธอจึงทำเป็นตาบอดต่อทุกสิ่ง เฮ้อ”

ทันใดนั้น แคทเธอรีนแสร้งทำเป็นโกรธและจ้องไปที่ชาร์ลี “คุณชายแคมโปส คุณเป็นเพื่อนที่ดีของประธานทอมป์สัน แต่ฉันหวังว่าคุณจะไม่ทำตามวิธีการดำเนินชีวิตของเขานะคะ คุณต้องไม่ทำให้เมลานี่ผิดหวัง เข้าใจไหม?”

ใบหน้าของชาร์ลีมืดครึ้มหลังจากถูกทำให้ขายหน้าแบบนี้ในงานหมั้นของเขาเอง เมลานี่ซึ่งก่อนหน้านี้ค่อนข้างพอใจในตัวเอง ก็รู้สึกอับอายเช่นกันในตอนนี้

ตอนแรกเธอคิดว่าชาร์ลีค่อนข้างเป็นคนดี แต่ไม่คิดว่าเขาจะมีอดีตกับนักศึกษามหาวิทยาลัยรุ่นเยาว์ ความคิดนั้นทำให้เธอคลื่นไส้

"ไม่มีทาง มันคือรักแรกพบระหว่างเรา ฉันจะรักและปกป้องเมลานี่ตลอดไป” ชาร์ลียิ้มอย่างไม่เป็นธรรมชาติ

"งั้นเหรอ ดีค่ะ คุณชายแคมโปส ก่อนหน้านี้ต้องยากลำบากสำหรับคุณแน่เลย ด้วยการพยายามจะรักษาความรักข้างเดียวนี้ไว้ ไม่ว่าอย่างไรก็ตามคุณต้องระวังคนรักในชีวิตของคุณว่าจะไปรบกวนผู้ชายคนอื่น…” แคทเธอรีนรีบเอามือปิดปากของเธอ “เอ่อ ทำเป็นว่าฉันไม่ได้พูดละกันค่ะ”

“แคทเธอรีน เธอจงใจทำแบบนี้ใช่ไหม?” เมลานี่โกรธจัด “ในอดีตฉันเคยตาไม่ดี แต่ชาร์ลีน่ะ เก่งกว่าฌอนมากในทุก ๆ ด้าน”

"เข้าใจแล้วล่ะ" แคทเธอรีนพยักหน้ายืนยัน “โดยเฉพาะตอนนี้ ที่เลียมได้เข้ามาครอบครองธุรกิจของครอบครัว ไม่อย่างนั้นฉันไม่คิดว่าเธอจะเหลือบมองเขาด้วยซ้ำ”

“หยุดพูดเรื่องไร้สาระ…”

เมลานี่รู้สึกเสียใจที่เชิญแคทเธอรีนมา หลังจากเห็นสีที่ค่อย ๆ หายไปจากหน้าของชาร์ลี