“...เขาบ้าไปแล้ว”
แคทเธอรีนพูดไม่ออก
นี่เขาคิดว่าตัวเองยังเป็นเด็กอายุสามขวบอยู่หรืออย่างไร?!
ช่างเถอะ เธอจะกลับบ้านไปทำหมูย่างให้เขา
...
หลังจากเลิกงานแล้ว แคทเธอรีนไปที่ซูเปอร์มาร์เก็ตและซื้อเนื้อหมู
เธอเปิดวิทยุขณะที่ขับรถอยู่
มีข่าวด่วนที่เพิ่งเผยแพร่จากทางวิทยุ “มีการรายงานข่าวล่าสุด โจเอล ยูล ประธานของยูล คอร์ปอเรชั่น ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ชนกับรถบรรทุกเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว คนขับเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ ขณะที่โจเอล ยูล ถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลเพื่อรับการรักษาอย่างฉุกเฉิน แต่ยังไม่ทราบอาการในปัจจุบันของเขา ตามข่าวที่ได้รับมาจากที่เกิดเหตุ สถานการณ์ที่เกิดขึ้นน่าเศร้ามาก มีความเป็นไปได้ว่าในวันพรุ่งนี้ยูล คอร์ปอเรชั่นจะได้รับผลกระทบอย่างหนัก...”
คำพูดที่ตามหลังมาหลังจากนั้นทะลุผ่านหูแคทเธอรีนแล้วก็หายไป เธอตกอยู่ในอาการตกใจ
แม้ว่าเวลาที่เธอใช้กับโจเอลจะเป็นช่วงระยะเวลาสั้น ๆ แต่เขาก็ยังเป็นครอบครัวเพียงคนเดียวที่เธอเหลืออยู่
เขาประสบอุบัติเหตุอย่างนั้นเหรอ?
เธอเลี้ยวรถกลับอย่างรวดเร็วและรีบไปที่โรงพยาบาล
ที่ทางเดินหน้าห้องฉุกเฉินเต็มไปด้วยสมาชิกครอบครัวยูล
เมื่อนิโคลาที่กำลังโวยวายเห็นแคทเธอรีน เธอพุ่งเข้าไปทุบตีเธอด้วยความโกรธ “แกมันตัวซวย! โจเอลต้องประสบอุบัติเหตุทันทีที่แกกลับมา เรื่องทั้งหมดเป็นความผิดของแก”
แคทเธอรีนผลักมือเธอออกด้วยความรำคาญ หญิงสาวต่อว่านิโคลาด้วยดวงตาอันแดงก่ำ “คุณพ่อของฉันอยู่ข้างใน และยังไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าเขาจะอยู่หรือตาย แทนที่คุณจะห่วงสามีของคุณ คุณ ในฐานะภรรยาของเขา คุณกลับพาลเอาความโกรธมาลงที่ฉัน คุณเป็นบ้าหรือไง?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...