“ไม่มีทาง” นิโคลาพูดขึ้น “โจเอลเป็นสามีของฉัน ฉันจะปล่อยให้แกดูแลเขาได้ยังไง? พูดถึงหมอที่มีฝีมือ ฉันเองก็รู้จักหมอแบบนั้นเยอะแยะเหมือนกัน”
“ใช่” เมลานี่พยักหน้าและพูดด้วยความรังเกียจ “ถึงเป็นคนอื่นที่ต้องดูแลคุณพ่อก็ต้องเป็นฉัน เธอจะไม่มีโอกาส เธอลืมไปแล้วเหรอ ว่าเธอไม่มีแม้แต่ชื่ออยู่ในทะเบียนของตระกูลยูลเลยด้วยซ้ำ”
“เทียบกับตระกูลจิวเวล คุณคิดว่าคุณรู้จักหมอมากกว่าที่พวกเขารู้จักไหม?” แคทเธอรีนเถียงกลับ
นิโคลาพูดไม่ออกไปครู่หนึ่ง แต่ก็ยังดื้อดึงทั้งยังพูดขึ้นว่า “ยังไงก็ตาม ฉันจะไม่ยอมให้แกมีสิทธิ์ดูแลโจเอล ก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยเอาชนะแม่ของแกได้เลย ตอนนี้โจเอลเป็นเจ้าชายนิทราไปแล้ว อย่าบอกว่าฉันสู้แม้กระทั่งลูกสาวของเชอรีนไม่ได้ด้วยซ้ำ”
เธอเริ่มร่ำไห้ด้วยความเศร้าเสียใจอีกครั้ง
คำพูดของแคทเธอรีนในตอนแรกเริ่มสั่นคลอน ทั้งคุณท่านยูลและคุณผู้หญิงยูล ในตอนนี้เขารู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมกับนิโคลา
แคทเธอรีนไม่สนใจนิโคลาและจ้องมองไปที่คุณท่านยูลเพียงคนเดียว “คุณปู่คะ คุณปู่รู้ดีกว่าใคร ๆ ว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้คุณพ่อยืนกรานที่จะหย่ากับคุณนิโคลา แต่ว่าในตอนนี้คุณพ่อประสบอุบัติเหตุไปแล้ว พวกเขายังคงแต่งงานกัน ดังนั้น การแบ่งทรัพย์สินของคุณพ่อจะตกเป็นสิทธิ์ของคู่สมรส ลูก ๆ และพ่อแม่ของเขาโดยถูกต้องตามกฎหมาย”
คุณท่านยูลรู้สึกตกใจ นิโคลาพุ่งเข้าไปหาแคทเธอรีนและผลักเธอ “นี่แกกำลังหมายความว่ายังไง? แกคิดว่าฉันพยายามฆ่าโจเอลอย่างนั้นเหรอ? แคทเธอรีน แกนี่มันเป็นผู้หญิงที่ชั่วช้าจริง ๆ ไม่ต้องเอาความคิดต่ำ ๆ มาให้คนอื่น ฉันรักโจเอล ฉันรักเขามากกว่าใคร ๆ ซะอีก”
“ฉันไม่ได้พูดว่าเป็นคุณเลยนะคะ ฉันแค่เตือนคุณปู่คุณย่าเท่านั้นเอง ว่าคุณจะไม่ได้ผลประโยชน์อะไรเลย ถ้าคุณพ่อฟื้นขึ้นมา” น้ำเสียงของเธอชัดเจน “แน่นอน ฉันไม่สงสัยว่าคุณมีแรงจูงใจแอบแฝง ฉันแค่คิดว่าเฝ้าจับตาดูเอาไว้จะดีกว่า เพราะครอบครัวที่ร่ำรวยไม่เหมือนครอบครัวปกติธรรมดาทั่ว ๆ ไป”
คุณผู้หญิงยูลรู้สึกไว้ใจ “ตกลง ย่าอนุญาตให้หลานดูแลโจเอล”
“คุณแม่เชื่อคำพูดของนังนี่อย่างนั้นเหรอคะ? เชื่อว่าหนูทำร้ายโจเอลเหรอคะ?” นิโคลาร้องออกมาอย่างกระวนกระวายใจ “ถ้าคนนอกมาได้ยินเรื่องนี้เข้า พวกเขาจะคิดกับหนูยังไงคะ?”
“คุณอา ฉันทำเพื่อประโยชน์ของคุณเองนะคะ” ใบหน้าของแคทเธอรีนแสดงออกถึงความจริงใจ “เพราะคุณพ่อของฉันประสบอุบัติเหตุ ตอนนี้ยูล คอร์ปอเรชั่นคงจะต้องวุ่นวายแน่ คุณอาและเมลานี่ไม่เข้าไปดูแลบริษัทกันเหรอคะ? ปกติแล้วเมลานี่รู้จักแค่เที่ยวเล่น และช้อปปิ้งไปวัน ๆ ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่เธอจะต้องรู้จักความรับผิดชอบ คุณอาควรช่วยเธอในฐานะแม่ของเธอนะคะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...