คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 43

หลังจากที่ฌอนเสร็จจากงาน เขาไปประชุมเกี่ยวกับคดีทางการเงินระหว่างประเทศในตอนกลางคืน มีการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ระหว่างการประชุม ทำให้เขารู้สึกมึนศีรษะเล็กน้อย

ทันทีที่เขาเปิดไฟหลังจากที่เข้าไปในบ้าน เจ้าฟัดจ์ก็วิ่งมาหาเขา เธอร้องเมี๊ยวทักทายขณะที่คลอเคลียกับเรียวขาของเขา

“คนดี แกคิดถึงฉันมากเลยใช่ไหม หื้ม?”

ฌอนลูบหัวของเจ้าฟัดจ์อย่างอ่อนโยน หลังจากนั้นไม่นาน เขาสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นกับฟัดจ์ ซึ่งเขาไม่สามารถเข้าใจได้จนกระทั่งเธอถูจมูกของเธอกับชามข้าวที่ว่างเปล่า

ฟัดจ์คงจะหิว

แคทเธอรีนไม่ได้ให้อาหารกับเธอหรือ?

เขารีบเทอาหารแมวให้เจ้าฟัดจ์ที่ดูหิวโซทันที

ฌอนไปหาแคทเธอรีนที่ห้องของเธอ แต่ก็ต้องพบว่าเธอยังไม่กลับมา ใบหน้าของเขาเคร่งเครียด

ผู้หญิงคนนี้สร้างปัญหาไม่รู้จักจบสิ้น ก่อนหน้านี้เธอก็เข้าโรงพยาบาลเพื่อรักษาตัว และตอนนี้ที่เธอกลับมาที่บ้านของเขาแล้ว เธอกลับทิ้งฟัดจ์ให้หิว

เธอยังคงไม่กลับมาแม้ว่าจะดึกมากแล้วก็ตาม

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรหาเธอ ทว่าโทรศัพท์ของเธอปิดอยู่

เกิดอะไรขึ้นกับเธอหรือเปล่า?

หลังจากที่หยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาแล้ว ฌอนติดตามตามแหน่งที่อยู่ของแคทเธอรีน โชคดีที่เมื่อเขาส่งโทรศัพท์ให้กับเธอในวันนี้ เขาได้ทำการเปิดการติดตามตำแหน่งเอาไว้ในเครื่องเพราะกลัวว่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นเมื่อคืนซ้ำรอยขึ้นมาอีก

เมื่อเปิดการติดตามตำแหน่งของเธอแล้วฌอนจึงส่งข้อความไปหาเฮดลีย์ [ตรวจสอบสถานที่นี้ให้ฉันที]

หนึ่งนาทีต่อมา เฮดลีย์โทรเข้ามาหาเขา “ที่นี่คือคฤหาสน์ตระกูลโจนส์เป็นที่ที่ครอบครัวของคุณผู้หญิงโจนส์อาศัยอยู่ครับ”

“ขอบใจ”

ฌอนวางโทรศัพท์ลงด้วยความโกรธจัด

ผู้หญิงคนนี้ไม่รู้จักที่ของเธอ เขาเพียงแสดงความเมตตา เธอก็เริ่มเอาเปรียบเขาเสียแล้ว เหมือนกับที่เธอกลับบ้านโดยที่ไม่โทรบอกเขาก่อน ที่แย่ไปกว่านั้น เธอปิดโทรศัพท์ของเธอ

หรือเธอคิดว่าเธอไม่ต้องกลับมาที่บ้านของเขาอีกแล้ว หลังจากได้ไฟล์บันทึกเสียงมาและได้รับการให้อภัยจากตระกูลโจนส์?