คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 452

ฌอนกับแคทเธอรีนเพิ่งจะกลับมาคืนดีกันได้ไม่นาน

ทว่าเขาก็เริ่มกลับมาพูดจาไม่ดีกับเธอเพื่อเห็นแก่เพื่อนของเขาและเชลลีเสียแล้ว

จะเกิดอะไรขึ้นกับหนึ่งหรือสองปีหลังจากนี้ล่ะ?

แคทเธอรีนแตะใบหน้าของเธอโดยไม่รู้ตัว มันไม่ได้เรียบเนียนและสวยเหมือนดังก่อนอีกต่อไปแล้ว

ฌอนยังจะรักเธออยู่เต็มหัวใจอีกหรือเปล่า?

จู่ ๆ แคทเธอรีนก็สงสัยเรื่องนี้ขึ้นมา

เธอหันหลังกลับแล้วมุ่งหน้าไปยังห้องทำงาน

หลังจากนั้นเพียงไม่นาน เธอก็ได้ยินเสียงรถขับออกไป อาจจะเป็นเชลลีที่ออกไป

ทว่าแคทเธอรีนก็ไม่ได้ออกจากห้องทำงาน

เวลา 23:00 น. ประตูถูกเปิดออกอย่างแรง ฌอนเดินเข้ามาด้วยใบหน้าเคร่งขรึมน่ากลัว “แคทเธอรีน คุณพอใจหรือยัง? ดูเวลาตอนนี้ซิ แล้วคุณก็ยังไม่ไปเข้านอนอีก คุณไม่พอใจเชลลี ใช่ไหม? เธอออกไปแล้ว”

“คุณไปนอนก่อนเลยค่ะ ฉันยังมีเรื่องบางอย่างที่ต้องจัดการอีก” แคทเธอรีนเบือนสายตาหนีหลังจากที่มองเขา เธอไม่อาจยอมรับเรื่องที่ว่าเขามีอคติกับเธอเพราะผู้หญิงคนอื่น

“พอ ความอดทนของผมมีขีดจำกัด”

ฌอนดึงเธอลุกออกจากเก้าอี้และพูดกับเธออย่างหยาบคาย “หยุดทำหน้าไม่พอใจใส่ผมสักที”

“อย่าเอามือที่เพิ่งไปจับผู้หญิงคนอื่นของคุณมาจับตัวฉัน” แคทเธอรีนเบี่ยงตัวหลบการสัมผัสของเขาอย่างไม่รู้ตัว

ฌอนโกรธขึ้นมาทันที “อะไรกัน? มือของเธอบาดเจ็บนะ ผมเลยขอให้ป้าจัสมินทำแผลให้ คุณจะมาหึงหวงเพราะเรื่องแบบนี้อย่างนั้นเหรอ? หมายความว่าต่อไปนี้ผมก็ไปช่วยผู้หญิงคนอื่นที่ประสบอุบัติเหตุบนท้องถนนไม่ได้น่ะสิ?”

แคทเธอรีนพยายามซ่อนความเจ็บช้ำในดวงตาของเธอ จากนั้นเธอจึงประชดประชันเขาออกไป “คุณช่วยได้มากเลยล่ะ คุณชายฮิลล์คนโต จากสิ่งที่ฉันสังเกตเห็นจากคุณ คุณไม่เห็นจะสนใจแอลหรือเฮดลีย์มากมายอะไรเลยนี่”