คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 453

แคทเธอรีนถามขึ้นด้วยความสงสัย “แล้วภรรยาเก่าของบอริสมีลูกไหม?”

“พอเธอถามถึงลูกของผู้หญิงคนนั้นขึ้นมา ทำให้ฉันรู้สึกประสาทเสีย” เฟรยาพูดขึ้นด้วยความหงุดหงิด “สองสามวันก่อนฉันไปงานสังสรรค์มา แล้วโทมัส นีสัน ก็มีท่าทางสนใจฉัน แล้วตั้งแต่นั้นมา เขาก็คอยตามตอแยฉันไม่เลิกเลย เขาโคตรน่ารำคาญ”

“โทมัส นีสัน เหรอ?” แคทเธอรีนขมวดคิ้ว “ชื่อนี้ฟังดูคุ้น ๆ”

เมื่อคิดออก แคทเธอรีนก็ผุดลุกขึ้นในทันที “ฉันจำได้แล้ว ตอนที่ฉันอยู่ที่เมลเบิร์น คนที่ชื่อ ฮิวจ์ จิวเวลอยากฆ่าฉัน แต่โชคดีที่เวสลีย์มาช่วยฉันเอาไว้ ต่อมาฉันรู้มาจากตำรวจว่า โทมัส นีสันจากตระกูลนีสันในแคนเบอร์ราชอบลิลี่ จิวเวล น้องสาวของฮิวจ์ จิวเวล โทมัสใช้เล่ห์เลี่ยมหลอกล่อเธอ และทำให้ลิลี่กระโดดตึกในที่สุด ตระกูลจิวเวลจึงทำการฟ้องโทมัส แต่ฌอนว่าความให้คดีของเขาจนชนะในที่สุด”

“ตายแล้ว ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นคนสารเลวแบบนั้น”

เฟรยาอึ้งไป “ทำไมเขาถึงเลือกจะมาตามตอแยฉันล่ะ? ทำไมฉันต้องโชคร้ายแบบนี้ด้วย!”

“เขาไม่รู้ว่าเธออยู่ที่ไหนใช่ไหม?” แคทเธอรีนรู้สึกเป็นห่วงเธอขึ้นมา

“เขารู้ ฉันไม่รู้ว่าเขารู้ที่อยู่ของฉันได้ยังไง แต่ในช่วงสองวันที่ผ่านมาเขามาอยู่ที่นอกบ้านของฉันทันทีที่ฉันเลิกงาน”

ยิ่งเฟรยาคิดถึงเรื่องนั้นมากเท่าไร เธอก็ยิ่งรู้สึกกลัวมากขึ้นเท่านั้น “ฉันไม่คิดว่าผู้ชายที่มีคดีติดตัวมาก่อนอย่างเขาจะพรวดพราดเข้ามาแบบนี้น่ะสิ ใช่ไหมล่ะ? แล้วเกิดอะไรขึ้นกับฌอน? ทำไมเขาถึงไปว่าความให้ผู้ชายชั่วร้ายแบบนั้น?”

“...”

แคทเธอรีนนิ่งเงียบ ด้วยกำลังสงสัยเรื่องเดียวกับที่เฟรยาสงสัยอยู่

ความจริงแล้วเธอรู้สึกว่าเธอคงกำลังเข้าใกล้ความจริงเข้าไปทุกทีแล้ว ทว่าเธอปฏิเสธที่จะรับรู้มัน

“ฉันว่าเธออย่าเพิ่งกลับบ้านในช่วงหลายวันนี้เลย ไปพักที่โรงแรมชั่วคราวเถอะ” แคทเธอรีนเตือนด้วยความเป็นห่วง “โทรหาฉันทันทีถ้ามีอะไรเกิดขึ้น”

“ตกลง หวังว่าอีกไม่กี่วันข้างหน้าเขาจะลืม ๆ ฉันไป โธ่เว้ย เขาน่ารำคาญจริง ๆ”

...