คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 454

เป็นเพราะแคทเธอรีนห้ามสามีของเธอไม่ได้

จู่ ๆ เธอก็รู้สึกว่ามันตลก “ไม่เป็นไร งั้น ฉันลองคิดถึงความช่วยเหลือของคุณเมื่อวาน คุณช่วยบอกฉันได้ไหมว่าคุณรู้จักคนที่ชื่อเชลลี แลงลีย์ หรือเปล่า?”

“...”

“ดูเหมือนว่าคุณจะรู้จักเธอนะ” แคทเธอรีนกำโทรศัพท์ของเธอไว้แน่น “เมื่อวานที่คุณกำลังพูดกับฉัน ตอนนั้นคุณพูดว่าพวกเขากำลังหลอกและนอกใจใครบางคนอยู่ใช่ไหม? ฉันคิดว่าคุณสงสารฉันอยู่”

“ตราบใดที่คุณกล้าหาญ คุณไม่ต้องไปสนใจว่าคนอื่นจะคิดยังไงกับคุณหรอก” แชริตี้ตอบด้วยเสียงต่ำ

แคทเธอรีนยิ้มอย่างเศร้าใจ “ก็ได้ ฉันจะไม่บังคับคุณ เอ่อ มีอีกเรื่องหนึ่ง คุณมีพี่ชายชื่อ โทมัส นีสันใช่ไหม? คุณช่วยบอกให้เขาเลิกไปตามตอแยเฟรยาเพื่อนของฉันสักทีได้ไหม? บอกเขาว่าฉันจะไม่มีทางปล่อยไปง่าย ๆ แน่ ถ้าเขาทำอะไรเธอ”

“โทมัส นีสัน...” น้ำเสียงของแชริตี้เต็มไปด้วยความร้อนรน “ได้ ฉันจะเตือนเขาให้ แต่ฉันก็ขอเตือนคุณเอาไว้เหมือนกันนะ คุณโจนส์ คุณสั่งให้เชลลีอยู่ห่างจากฌอนเท่าที่จะทำได้ดีกว่านะ”

หัวใจของแคทเธอรีนเต้นผิดจังหวะ “เมื่อคืนนี้ฉันไล่เธอออกจากบ้านไปแล้ว”

“ฉันกลัวว่าใครบางคนจะไม่ยอมรับ...”

ตอนนั้นเองแชริตี้ที่แชริตี้เงียบไป จู่ ๆ ก็เกิดความโกลาหลขึ้นที่ด้านนอกออฟฟิศ ต่อมา ร็อดนีย์ก็เข้ามาในขณะที่ลากแอลไว้ข้างหลัง

“ฉันมีเรื่องต้องไปจัดการ ต้องวางแล้ว”

หลังจากที่เธอวางโทรศัพท์แล้ว แคทเธอรีนก็หันไปมองร็อดนีย์ซึ่งดูโกรธจัด ทันใดนั้นเอง เธอก็เข้าใจเรื่องบางอย่างขึ้นมา นี่คือใครบางคนที่แชริตี้หมายถึงว่าจะไม่ยอมรับใช่ไหม?

แคทเธอรีนรู้สึกสับสนยิ่งขึ้นไปอีก

“คุณชายสโนว์ ลมอะไรหอบคุณมาที่ทำงานของฉันได้?” แคทเธอรีนเงยหน้าขึ้นถามอย่างเฉยชา

“เลิกเสแสร้งสักทีแคทเธอรีน เธอบังคับให้ฌอนไล่เชลลีออกไปใช่ไหม?” ร็อดนีย์ทุบโต๊ะด้วยความโกรธที่ฉายแววในดวงตาของเขา “เธอใจแคบขนาดนี้ได้ยังไง? ฉันเพิ่งมองเธอในแง่ดีมากขึ้นเองนะ”