“ฌอน นี่เป็นครั้งที่สองแล้วนะที่นายกล่าวหาฉันเพราะผู้หญิงคนนั้น” ร็อดนีย์โกรธไม่ต่างกัน “เชลลีเป็นน้องสาวของซาร่า ซาร่าไม่ได้อยู่ที่นี่อีกแล้ว ฉันทำแบบนี้เพื่อปกป้องครอบครัวของเธอ”
“ใช่ ฉันเองก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน นั่นคือเหตุผลที่ฉันล้มเลิกอุดมการณ์ของฉัน เพราะเห็นแก่ซาร่าครั้งแล้วครั้งเล่า ตลอดหลายปีที่ผ่านมา กี่ครั้งกี่หนแล้วที่โทมัสทำเรื่องชั่ว ๆ”
“สี่ปีที่แล้ว เขาทำคนตาย หลังฐานทั้งหมดบ่งชี้ไปที่เขา แต่ฉันก็ยังอดทนให้คนทั้งออสเตรเลียวิพากษ์วิจารณ์ฉันและว่าความให้เขา หลังจากคดีนั้น ฉันเกลียดอาชีพของฉันและถอนตัวจากสภาทนายความ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ฉันปล่อยให้ฮิวจ์เพ่งเล็งมาที่ฉันตามที่เขาต้องการแล้วฉันก็รู้เรื่องทั้งหมด”
“...”
ร็อดนีย์เงียบ
ฌอนจับมือของแคทเธอรีนไว้แน่น “ฉันปกป้องโทมัสมาสี่ปีแล้วนะ แล้วฉันยังให้บทเรียนกับพวกตระกูลนีสันตอนที่พวกเขากดดันตระกูลแลงลีย์ ถึงอย่างไรก็ตาม นั่นทำให้เกิดปัญหาในชีวิตแต่งงานของฉัน สุดท้ายแล้ว ผู้คนก็ต้องมองไปข้างหน้า ฉันผูกติดกับซาร่าไปตลอดชีวิตไม่ได้ มันไม่ยุติธรรมกับแคทเธอรีน”
ร็อดนีย์กัดฟันด้วยความไม่พอใจ “นี่เป็นความรักที่นายให้ซาร่าในอดีตใช่ไหม? ดูเหมือนจะไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไรเลย”
“เธอตายไปแล้ว บางที… นายอาจจะรักเธอมากกว่าฉัน”
ร่างกายของร็อดนีย์กระตุก ฌอนรู้
“ถ้านายยังเป็นเพื่อนสนิทและน้องชายของฉัน ฉันหวังว่าต่อไปนายจะปฏิบัติต่อภรรยาของฉันด้วยความเคารพมากขึ้น”
ฌอนวางสาย พลางจ้องมองไปที่แคทเธอรีนซึ่งมีท่าทางมึนงง
ภายในสมองของเธอสับสนวุ่นวาย
ก่อนหน้าที่เธอเคยได้ยินว่าฌอนเป็นทนายความที่เก่งอันดับต้น ๆ ของออสเตรเลีย แต่จู่ ๆ วันหนึ่งเขาก็หายไปจากวงการทนายความ กลับกลายเป็นว่าเป็นเพราะโทมัส
ไม่เพียงเท่านั้น ร็อดนีย์ยังชอบซาร่าอีกด้วยอย่างนั้นเหรอ?
นี่เป็นเรื่องวุ่นวายอะไรขนาดนั้น?
“เคธี่ ผมจะปล่อยอดีตให้ผ่านไปเพื่อคุณ ตอนนี้มองไปที่อนาคตข้างหน้าตกลงไหมครับ?” ฌอนพูดอย่างจริงจัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...