ท่าทางของลีอาแข็งกร้าวขึ้น “คุณตาของแกท่านเกษียณแล้ว ฉันกำลังเตือนแก ว่าอย่าทำเรื่องโหดเหี้ยมให้มันมากนัก ไม่อย่างนั้นอย่ามาโทษว่าฉันไม่ใจดีกับแก”
“ผมไม่แน่ใจว่าแม่หมายความตามที่พูดว่ายังไง แต่...”
ทันใดนั้นเอง ฌอนก็หยิบรีโมทคอนโทรลขึ้นมาเปิดหน้าจอขนาดใหญ่ที่อยู่บนผนัง ใบหน้าของผู้ถือหุ้นรายใหญ่หลายคนของฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น ปรากฏขึ้นเด่นชัดขึ้นบนหน้าจอ “ขอโทษนะแม่ ผมวิดีโอคอลกับผู้ถือหุ้นอยู่ พวกเขาได้ยินที่แม่เพิ่งพูดไปหมดแล้ว”
ผู้อำนวยการเคนเนดี้ ที่เป็นผู้ถือหุ้นที่อาวุโสที่สุดพูดขึ้น “รองประธานฮิลล์ ถ้าเราเรียกเงิน 8 แสนล้านดอลล่าร์ กลับคืนมาได้ เราเอามาแบ่งกันเองก็ได้ แล้วพวกเราแต่ละคนจะได้เงินคนละหลายร้อยล้านดอลล่าร์ แน่นอน เรารู้ว่าคุณรวยคุณคงไม่สนใจ คุณปฏิเสธเงินแล้วให้พวกเราได้”
ผู้อำนวยการมาร์ตินพูดขึ้นอย่างประชดประชัน “เราเข้าใจว่าตระกูลแคมโปสเป็นครอบครัวของสามีของคุณนะ ในตอนนั้นพวกเราจึงปิดหูปิดตาเรื่องลูกน้องของคุณในฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น แต่พวกเราไม่เคยรู้มาก่อน ว่าตระกูลแคมโปสได้เงิน 8 แสนล้านดอลล่าร์ นี่มันไร้สาระเกินไปแล้วนะ”
ผู้อำนวยการมอร์ริสพูดขึ้นเสียงดัง “ลูกชายของผมทำงานในแผนกจัดการโครงการด้วยความซื่อสัตย์มาสิบปี แม้เขาจะเอาผลประโยชน์บางอย่างมาเป็นของตัวเอง แต่เขาก็ได้เงินไปเพียง 400 ถึง 500 ล้านดอลล่าร์ เท่านั้น ในทางกลับกัน คุณ ให้เงินกับตระกูลคอมโปส 8 แสนล้านดอลล่าร์ โดยไม่มีเหตุผล คุณเข้าข้างคนนอกตลอด”
ผู้อำนวยเคนเนดี้พูดขึ้น “เมื่อไม่นานมานี้ลูกชายของคุณ วิลเลียม เซ็นสัญญาโครงการอื่น ๆ กับตระกูลแคมโปสอีกแล้ว แถมยังให้กำไรห้าเปอร์เซ็นกับพวกเขา โชคดีที่คุณชายฮิลล์คนโตยกเลิกการทำงานร่วมกัน ไม่อย่างนั้น ตระกูลแคมโปสจะต้องได้รับเงินมากกว่าหลายพันล้าน”
ผู้อำนวยการมอร์ริสพูดขึ้น “เราไม่ต้องการรองประธานที่เอาแต่เข้าข้างตระกูลแคมโปสอยู่ร่ำไป”
ใบหน้าของลีอาซีดเผือดลง ร่างกายของเธอสั่นเทาไปทั้งร่าง
เธอบริหารฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นมาหลายสิบปี และนี่เป็นครั้งแรกที่พวกผู้ถือหุ้นเหล่านี้วิพากษ์วิจารณ์เธอ “สุภาพบุรุษทุกท่าน ฉันยอมรับว่าฉันเคยให้ความช่วยเหลือแคมโปส คอร์ปอเรชั่นมาก่อน แต่มันเป็นไม่ได้ที่เขาจะได้รับเงินมากถึง 8 แสนล้านดอลล่าร์ เรื่องทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของฌอน”
ผู้อำนวยการเคนเนดี้ยิ้มออกมา “ผมไม่ได้คิดว่าข้อกล่าวหานี้จะมาจากที่ไหน ตระกูลแคมโปสมีความมักใหญ่ใฝ่สูง ดังนั้นบางทีแม้แต่คุณก็ยังถูกปิดบังไว้”
“ไม่มีทาง!” ลีอาไม่อยากเชื่อเลย
ฌอนเงยหน้าขึ้นมองหน้าจอแล้วพูดขึ้น “เอาล่ะครับ ผู้ถือหุ้นทุกท่าน ผมจะคุยกับแม่ให้รู้เรื่อง”
“ขอบคุณนะ คุณชายฮิลล์คนโต”
วิดีโอคอลสิ้นสุดลง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...