คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 5

ฌอนไม่ได้แสดงความรู้สึกอะไรออกมาและยังคงเงียบ

ช่างภาพแสดงความเห็นอกเห็นใจให้กับเขา น่าเสียดายที่ผู้ชายที่ดูดีเช่นเขาต้องป่วยเป็นอัมพาตที่ใบหน้า

หลังจากที่ฌอนและแคทเธอรีนถ่ายรูปกันเสร็จแล้ว พวกเขาก็ไปที่ชั้นหนึ่งเพื่อจดทะเบียนสมรส

เมื่อฌอนนำใบรับรองการเป็นพลเมืองของเขาออกมา ในที่สุดแคทเธอรีนก็ได้รู้ชื่อจริงของเขาคือ ฌอน ฮิลล์

อย่างไรก็ตาม นามสกุลของแม่ของอีธานคือ โลว์ยอนส์ ถ้าเป็นเช่นนั้น นามสกุลของลุงของเขาควรจะเป็นโลว์ยอนส์เหมือนกัน

ด้วยความไม่เข้าใจ แคทเธอรีนจึงถามขึ้น “ทำไมนามสกุลของคุณถึงเป็นฮิลล์ล่ะคะ?”

“อ้อ”

ในขณะที่ฌอนกำลังก้มลงเพื่อเซ็นเอกสาร เขาไม่ได้ใส่ใจที่จะรู้ว่าเธอหมายถึงอะไร เขาตอบอย่างไม่ใส่ใจ “ผมใช้นามสกุลของแม่ผม”

“อ๋อ” แคทเธอรีนเข้าใจในทันที ก่อนหน้านี้เธอเต็มไปด้วยความกลัวเมื่อคิดว่ามันอาจจะเหตุการณ์ผิดตัวขึ้น

เธอจีบเขาด้วยเหตุผลที่ว่าเขาเป็นลุงของอีธาน

อย่างไรก็ตาม เธอรู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างไม่ถูกต้อง

สิบนาทีต่อมา ใบรับรองการจดทะเบียนสมรสก็ถูกพิมพ์ออกมา

แคทเธอรีนรู้สึกเสียใจ แต่ทว่าก็พบว่าเรื่องนี้น่าเหลือเชื่อในเวลาเดียวกัน

ตั้งแต่ยังเด็ก เธอคิดว่าเธอจะต้องแต่งงานกับอีธานมาโดยตลอด แต่ก็ไม่เป็นไปตามที่เธอคาดหวัง เธอกลับแต่งงานกับผู้ชายที่เธอเคยพบเพียงครั้งเดียว

“นี่คือเบอร์โทรศัพท์ของผม มีบางอย่างที่ผมต้องไปจัดการต่อ ดังนั้นผมจึงต้องขอตัวกลับก่อน” ฌอนเขียนเบอร์โทรศัพท์ของเขาลงบนกระดาษเปล่าให้เธอก่อนที่เขาจะออกไป

“เดี๋ยวก่อน...” แคทเธอรีนรีบหยุดเขาเอาไว้หลังจากที่ได้สติ “ตอนนี้เราเป็นสามีภรรยากันแล้วนะคะ เราควรจะอยู่ด้วยกันสิ”

เขาตอบกลับมาด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย “ผมไม่ชอบอยู่ร่วมกับคนอื่น”

“ฉันเป็นภรรยาของคุณถูกต้องตามกฎหมาย ไม่ใช่คนอื่น แม้ว่าพวกเราจะหย่ากันในอีกสามปีข้างหน้า เราก็ยังควรจะอยู่ด้วยกัน”

แคทเธอรีนสะบัดใบทะเบียนสมรสในมือของเธอ พลางทำหน้ามุ้ยและขอความเห็นอกเห็นใจจากเขา “ฉันลำบากจริง ๆ นะคะ นับตั้งแต่พี่สาวที่หายไปของฉันกลับมาิครอบครัวของฉันก็ปฏิบัติกับฉันด้วยความดูถูกเหยียดหยาม ตอนนี้ฉันถูกไล่ออกจากบ้าน ฉันไม่มีที่อยู่”

“คุณก็ไปหาบ้านเช่าอยู่สิ”

ฌอนเดินจากไปอย่างไม่ใส่ใจ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!