คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 510

“พี่ชายคะ” เฟรยาร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจ “ฉันโง่แค่ไหนกัน! เรื่องเล็ก ๆ แค่นี้ฉันก็รับมือไม่ได้ แล้วยังทำให้เพื่อนของฉันต้องเดือดร้อนอีก”

“ไม่ต้องคิดมาก น้องเป็นเพียงตัวประกอบเท่านั้น ไม่ได้เก่งกาจถึงขนาดนั้น”

เฟรยาพูดไม่ออก

คำพูดเหล่านั้นเป็นการปลอบใจเธอ หรือทำให้เธอโกรธกันแน่?

“พี่จริงจัง” ฟอร์เรสพูดเสริมอย่างไม่ใส่ใจนัก “อีกฝ่ายน่ากลัวมากนะ เพราะเขาหลอกได้แม้กระทั่งตระกูลที่ร่ำรวยหลายตระกูลของออสเตรเลีย เห็น ๆ กันอยู่ว่าผู้หญิงอย่างน้องต่างหากที่ไม่มีอำนาจ”

“แล้วฉันทำอะไรได้บ้าง?” เฟรยาอารมณ์เสียจนได้

“ถ้าน้องไม่กลับมาเมลเบิร์นและดูแลธุรกิจของครอบครัว ก็ไปเรียนต่อต่างประเทศ” ฟอร์เรสจ้องมองที่เธอ “เมื่อน้องกลายเป็นนักเคมีเครื่องสำอางที่มีชื่อเสียงระดับโลก ถึงตอนนั้น ตระกูลสโนว์ก็ขึ้นบัญชีดำน้องไม่ได้แล้ว มิหนำซ้ำ โอเชอร์ คอร์ปอเรชั่นจะมาขอร้องให้น้องทำงานให้พวกเขา”

ขณะที่เฟรยากำลังจินตนาการถึงภาพนั้น คลื่นความรู้สึกก็ถาโถมเข้าใส่เธอ ผ่านไปครู่หนึ่ง ใบหน้าของเธอก็แฝงด้วยความทุกข์ “ไม่มีทาง จะให้ฉันทิ้งเคธี่ไปโดยไม่ช่วยเหลือเธอได้ยังไง? ยิ่งไปกว่านั้น แชริตี้ยังอยู่ในคุก มันคงกวนใจฉัน ถ้าฉันไป”

“คิดดูว่าน้องไม่มีอำนาจแค่ไหนกัน? น้องมาอยู่ที่นี่เพื่ออะไร?”

คำพูดของฟอร์เรสทำให้เธอพูดไม่ออกไปโดยสิ้นเชิง

...

ในคฤหาสน์

ทันทีที่แคทเธอรีนได้รับข้อความจากเฟรยา เธอก็ไปหาฌอนที่ห้องข้าง ๆ

เธอผลักประตูให้เปิดออกแล้วเข้าไปในห้อง แล้วก็ต้องพบเพียงคนใช้ที่กำลังถูพื้นอยู่ในห้องที่ว่างเปล่า “ฌอนไปไหน?”

“คุณชายฮิลล์คนโตย้ายไปที่ตึกใหญ่ข้าง ๆ แล้วค่ะ คุณผู้หญิงไม่ทราบหรือคะ?” สาวใช้ถามด้วยท่าทางงง ๆ

“...”

แคทเธอรีนตัวสั่นเทา เธอรู้สึกว่ามันกะทันหันเกินไป ก่อนหน้านี้ เขาพยายามอย่างหนักเพื่อได้นอนข้าง ๆ เธอ บางครั้ง เขาถึงกับแอบเข้ามาในห้องของเธอ เมื่อเขากลับมาในตอนกลางคืน

เมื่อไรกันนะที่เขาเลิกทำแบบนี้?

ใช่หลังจากที่เชลลีเสียชีวิตหรือเปล่า?

เป็นเพราะเขามีปัญหากับเธอหรือเปล่า?