คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 540

“แกน่าจะกินถั่ววอลนัทเพื่อเสริมสร้างสมองให้ฉลาดหลักแหลมบ้างนะ แต่ฉันคิดว่าอาการอย่างแกมันคงจะสายเกินเยียวยาไปแล้วล่ะ ฉันตกงานแล้ว แถมตอนนี้ฉันยังถูกขึ้นบัญชีดำอีก ฉันไม่กลัวแกอีกต่อไปแล้ว”

เฟรยาโกรธมาก เธอทั้งต่อยทั้งเตะร็อดนีย์ ทำให้เสื้อผ้าและผมเผ้าของเขายุ่งเหยิงไปหมด แม้กระทั่งใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยรอยฟันและรอยนิ้วมือ

คนอื่น ๆ มองดูด้วยความตกใจ

ร็อดนีย์ที่ไม่เคยโดนผู้หญิงเตะต่อยแบบนี้มาก่อน ต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการดิ้นให้หลุดจากเฟรยาที่ไม่ยอมลดละ

“เธอมันรนหาที่ตาย!”

เขากระทืบเธอด้วยความโกรธจัด ดูเหมือนตั้งใจจะทำร้ายผู้หญิง

แคทเธอรีนรีบวิ่งไปกอดเพื่อนของเธอเอาไว้แน่น

“ร็อดนีย์!”

เสียงเตือนของฌอนดังก้องภายในห้องทันที เขายืนขวางภรรยาของเขาเอาไว้ทันที

โชคดีที่เขารีบมาที่นี่ทันทีหลังจากที่ทราบว่าร็อดนีย์มาที่โรงพยาบาลเหมือนกัน สุดท้ายแล้วแคทเธอรีนและร็อดนีย์ก็ไม่เคยมองหน้ากันติดมาก่อน และคงจะเกิดเรื่องใหญ่ถ้าพวกเขาสองคนทะเลาะกัน

“ฌอน ทำไมนายยังช่วยพวกเธออยู่อีก? ดูสภาพฉันสิ ทั้งหมดนี่เป็นเพราะยัยเฟรยา ลินช์!” ร็อดนีย์ตะคอก

“นายมาตบเฟรยาก่อน” แคทเธอรีนมองเขาด้วยสายตารังเกียจ

“เพราะชื่อที่เธอใช้เรียกซาร่า มิหนำซ้ำพวกเธอสองคนยังเป็นคนที่เริ่มกลั่นแกล้งซาร่าและพี่ชายของเธอก่อน ฉันสาบานว่าวันนี้ฉันจะสอนบทเรียนให้เธอไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม!” ร็อดนีย์ยิ่งรู้สึกโมโหเมื่อเขาคิดถึงเรื่องนั้น

เฟรยาเองก็ไม่ยอมแพ้เหมือนกัน “ฉันเองก็ทำแบบนั้นเพราะโทมัสบอกว่าแคทเธอรีนน่าเกลียด”