คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 547

“ขึ้นไปทำการรักษาที่ชั้นบนเถอะ” ฌอนพูดก่อนเดินไปขึ้นบันได

แคทเธอรีนกัดริมฝีปากของเธอเมื่อเธอเห็นร่างของคนทั้งคู่หายขึ้นไปบนบันไดเวียน

ซาร่าเป็นผู้หญิงเจ้าเล่ห์อย่างไม่ต้องสงสัย ด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำ เธอทำให้แคทเธอรีนดูเหมือนไม่ใส่ใจกับอาการป่วยของฌอนเพียงเพราะเธอหึงหวง

แคทเธอรีนรออยู่ที่ห้องนั่งเล่นตลอดเวลาตั้งแต่เริ่มกระบวนการรักษา

ราว ๆ 40 นาทีต่อมา จู่ ๆ เสียงของใช้ถูกทุบและเสียงผู้หญิงกรีดร้องก็ดังขึ้นมาจากชั้นบน

เธอวิ่งไปหาแหล่งที่มาของความวุ่นวายทันที แล้วก็ต้องพบว่าภายในห้องถูกล็อกจากด้านใน

“ป้าจัสมินคะ ไปเอากุญแจมาค่ะ” เธอสั่งโดยไม่ลังเล

แม่บ้านรีบวิ่งลงบันไดไปอย่างร้อนใจเพื่อเอากุญแจมา เมื่อเธอกำลังจะไขล็อกประตู มันก็ถูกเปิดออกจากด้านใน ฌอนที่สวมเพียงกางเกงขายาวเท่านั้นดูกระวนกระวายใจเมื่อเขาวิ่งออกจากห้องขณะที่อุ้มซาร่าเอาไว้ในอ้อมแขน ศีรษะของหญิงสาวมีเลือดออก และมีรอยถลอกอยู่รอบคอของเธอ

“เกิดอะไรขึ้น?” แคทเธอรีนถามด้วยความตกใจ

ฌอนกำลังจะอธิบายเมื่อจู่ ๆ ซาร่าก็ร้องโอดครวญด้วยความเจ็บปวด

“ไม่เป็นไรนะ ผมจะพาคุณไปส่งโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้เลย” เขาปลอบเธออย่างอ่อนโยน โดยไม่แม้แต่จะมองแคทเธอรีนเลยด้วยซ้ำ เขารีบออกจากบ้านโดยที่ซาร่ายังอยู่ในอ้อมแขนของเขา

วิลล่าหลังใหญ่ จู่ ๆ ก็เงียบลง แคทเธอรีนรู้สึกสั่นสะท้านจนไปถึงกระดูกสันหลังของเธอ

เธอมองเข้าไปในห้องรก ๆ นั้น โต๊ะและเก้าอี้ล้มลง เธอเคยเห็นตอนที่เขาอาการกำเริบมาก่อน เขาต้องรู้สึกแย่มากแน่ ๆ หลังจากที่ได้สติขึ้นมาแล้วพบว่าเขาทำร้ายซาร่า

“คุณผู้หญิงคะ...” ป้าจัสมินมองเธอด้วยความเป็นห่วง

“ฉันไม่เป็นไรค่ะ ช่วยหาว่าเธอถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาลไหนทีนะคะ ฉันจะไปเยี่ยมเธอ” แคทเธอรีนพูด