แคทเธอรีนบอกว่าเธอมาทำงานออกแบบของเธอ อีธานคงคิดจะอวดว่าเขาสามารถเอาอกเอาใจว่าที่คู่หมั้นของเขาได้
เป็นอย่างที่คิดเอาไว้ เขายิ้มเยาะออกมาขณะที่เขาเห็นว่าสีหน้าของเธอเปลี่ยนไป “อะไรกัน? ตอนนี้เสียใจกับการตัดสินใจของตัวเองหรือยัง? ถ้าเธอยังเป็นเหมือนเมื่อก่อน บางทีฉันอาจจะให้ความช่วยเหลือกับเธอบ้างเหมือนกัน”
ด้วยความโกรธกับความคิดเห็นของเขา หญิงสาวแทบจะกระอักเลือดออกมา
เธอต้องเคยตาบอดมาก่อนถึงคิดว่าเขาเป็นผู้ชายที่ได้รับการอบรมสั่งสอน เมื่อคิดถึงสิ่งที่ฌอนทำให้เธอรู้สึกอึดอัดก่อนหน้านี้
กลับกลายเป็นว่าเขามีวิลล่าอยู่ในบริเวณนี้พอดี ทว่ามันก็เป็นการตัดสินใจของเขาที่จะเลือกบริษัทออกแบบ แต่เธอก็คงจะโกรธมากถ้าเขามอบโครงการก่อสร้างนี้ให้กับรีเบคก้า
“เอาล่ะ น้าของนายเป็นคนสุดท้ายที่จะตัดสินใจเลือกให้ใครเป็นผู้ปรับปรุงวิลล่าของเขา ไม่ใช่นาย บางทีเขาอาจจะถูกภรรยาของเขาเกลี่ยกล่อมได้ง่ายก็ได้ คำพูดของนายไม่มีค่าเลยเมื่อลองเปรียบเทียบดูแล้ว”
ฮ่า ฮ่า แน่นอนสิ เธอจะเกลี่ยกล่อมผู้ชายคนนั้นในคืนนี้
อีธานขมวดคิ้วเข้าหากันเมื่อได้ยินเช่นนั้น “เธอพูดเรื่องน่าขยะแขยงอะไร น้าของฉันยังไม่เคยแต่งงาน เราสนิทกันและปกติเขาจะยอมทำตามทุกอย่างตามที่ฉันขอ”
เธอลอบยิ้มอยู่ลึก ๆ “แน่นอน ขอให้เขาแต่งตั้งนายในฐานะทายาทที่รับช่วงต่อมรดกของเขาสิ แล้วดูซิว่าเขาจะยอมหรือเปล่า”
“เธอบ้าไปแล้วเหรอ” ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโกรธ “ไม่สงสัยเลยว่าคุณลุงเจฟฟี่และคุณป้าแซลลี่ถึงเอาเธอไปขังเอาไว้ เธอสมควรถูกขังแล้ว”
คำพูดของเขาได้กระตุ้นความเกลียดชังให้ฝังลึกลงไปในหัวใจของเธอ
“อีธาน นายรู้หรือเปล่าว่าตัวเองคิดอะไรอยู่?”
“ฉันคิดผิดเหรอ? เธอบอกกับนักข่าวว่าตระกูลโจนส์ขังเธอเอาไว้และทรมานเธอ แต่ฉันก็เห็นว่าดูเธอดูแข็งแรงและสุขภาพดี เหมือนกับว่าเธอสบายดี”
“การที่เธอเกิดมาทำให้ตระกูลโจนส์โชคร้ายจริง ๆ เธอรู้ไหมว่าเป็นเพราะคำกล่าวหาของเธอทำให้ชื่อเสียงของซัมมิทได้รับความเสียหายและราคาหุ้นของพวกเขาก็ตกลงมาก? มูลค่าในตลาดหุ้นสูญเสียไปกว่าสองพันล้านดอลล่าร์ในชั่วข้ามคืน”
“เรื่องที่โชคร้ายจริง ๆ ตอนนี้คือเรื่องที่ว่าก่อนหน้านี้ฉันเคยตกหลุมรักนายต่างหาก” เธอรู้สึกอยากจะจิ้มตาของเขาแรง ๆ
เพื่อป้องกันตัวเองไม่ให้โกรธจนตาย เธอจึงเร่งฝีเท้าของเธอและเดินตรงไปข้างหน้า
“เดี๋ยวก่อน” เขารีบวิ่งไปคว้าข้อมือของเธอเอาไว้ “ฉันกำลังจะหมั้นกับรีเบคก้าในสิ้นเดือนนี้ เธอต้องมาร่วมงานด้วย เธอเป็นคนทำให้ชื่อเสียงของซัมมิทเสื่อมเสีย ดังนั้นเธอมีหน้ารับผิดชอบกอบกู้มันขึ้นมา”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...