คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 56

“ไม่”

เวสลีย์โบกมืออย่างไม่ใส่ใจ “น้าสามารถตัดสินใจทุก ๆอย่างได้หลังจากนี้ น้ามีมาตรฐานการสร้างที่อยู่อาศัยสูงนะ น้าเคยเจอกับรีเบคก้ามาก่อน พูดตามตรงเธอเป็นคนไม่มีประสบการณ์และไม่มีความรู้ในเรื่องวัสดุก่อสร้างและอุปกรณ์ไฮเทค เธออาจจะทำบ้านของน้าพัง”

อีธานรู้สึกค่อนข้างอับอาย นี่เป็นคู่หมั้นของเขาที่พวกเขากับพูดถึงกันอยู่ในตอนนี้

“แต่เธอค่อนข้างทำได้ดีในโครงการศูนย์วัฒนธรรม และเทคโนโลยีนะครับ...”

“อย่าลืมสิว่า เธอสามารถชนะการประมูลได้เพราะน้าเป็นคนติดสินบนให้” ความไม่พอใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเวสลีย์ขณะที่เขาพูดถึงเรื่องนี้ “นอกจากนั้น หลานควรจะขอบคุณประธานซอเยอร์ที่ไม่พูดถึงเรา ไม่อย่างนั้นเราคงต้องเจอกับปัญหาใหญ่”

อีธานรู้สึกผิดหวัง “เข้าใจแล้วครับ ไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่คุณน้าจะปฏิเสธ โอ้ ใช่ ที่คุณน้าถืออยู่เป็นแบบร่างหรือเปล่าครับ? นักออกแบบจากที่ไหนที่คุณน้าให้ร่างแบบให้ครับ? ผมถามเพราะแค่อยากรู้ไม่ได้มีเจตนาอื่น”

“โจเซฟ ทัลตัน เขาเป็นเพื่อนของน้าจากเพิร์ธ เขามาเปิดบริษัทสาขาย่อยที่เมลเบิร์น” เวสลีย์ส่งภาพแบบร่างให้หลานของเขา

“นี่คือผลงานการออกแบบของนักออกแบบของเขา เธอร่างแบบวิลล่าเนื้อที่ 3,000 ตารางเมตรในเวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง ไม่ต้องพูดถึงการลงรายละเอียดทุกอย่างเป็นไปตามความต้องการของน้า น้าพอใจมาก”

“แคทเธอรีนเหรอครับ?”

อีธานนิ่งอึ้งไปชั่วครู่หนึ่ง เมื่อเขาสังเกตเห็นชื่อย่อที่ด้านล่างของแบบร่าง เขาจำได้ได้ว่าบังเอิญพบกับเธอที่หน้าประตูทางเข้าก่อนหน้านี้ เห็นได้ชัดว่าเธอมาที่นี่เพื่อออกแบบวิลล่าให้น้าของเขา

“ใช่ เป็นเธอนั่นแหละ”

“คุณน้าครับ คุณน้าจ้างเธอไม่ได้” เขาพูดขึ้นอย่างกระอักกระอวนใจ “เธอเป็นลูกสาวคนเล็กของตระกูลโจนส์ที่ผมเคยเล่าให้คุณน้าฟังก่อนหน้านั้น เธอเคยเป็นแฟนของผม แต่เธอเสื่อมเสียชื่อเสียง ไม่เพียงแค่ลอกเลียนผลงานของคนอื่น แต่เธอยังทำให้ชื่อเสียงของครอบครัวของเธอเสื่อมเสียอีกด้วย”

เรื่องที่ได้ยินทำให้เวสลีย์แปลกใจ ไม่แปลกใจที่ทำไมเขาถึงรู้สึกคุ้นกับชื่อนี้

เมื่อนึกถึงกิริยามารยาทที่ใจดี และสุภาพของผู้หญิงคนนั้น เขาก็อดที่จะขมวดคิ้วไม่ได้

“น้าไม่คิดว่าเธอจะลอกเลียนผลงานของคนอื่น ดูจากความสามารถของเธอ น้าได้คิดพิจารณาเป็นอย่างดีแล้วในการติดต่อกับคนประเภทต่าง ๆ ในวงการธุรกิจ เธอเป็นคนที่มีความสามารถที่หาตัวจับได้ยาก และน้าไม่คิดว่าเธอจะมีชื่อเสียงที่ไม่ดี ตรงกันข้าม น้าคิดว่าหลานน่าจะมีอคติกับเธอ...”

“คุณน้าไม่รู้จักเธอจริง ๆ ...”

“หลานไม่คิดว่ามันดูแปลก ๆ หน่อยเหรอ? เมื่อก่อนที่เราคุยโทรศัพท์กัน หลานพูดชมเธอไม่หยุด แต่ตอนนี้หลานกลับเกลียดเธอ เธอทำอะไรผิดกับหลาน? เป็นหลานไม่ใช่เหรอที่ทรยศเธอก่อนเหรอ ถ้าน้าจำได้ไม่ผิด”