คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 572

“ไม่จำเป็นหรอกค่ะ”

แคทเธอรีนส่ายหน้า จะมีประโยชน์อะไร? ในเวลานี้ ฌอนคงกำลังไปที่สถานีตำรวจหรือไม่ก็ไปหาซาร่า

แล้วเธอก็เดาถูกจริง ๆ

ยี่สิบนาทีต่อมา ฌอนก็ไปปรากฏตัวที่สถานีตำรวจ ซาร่ารออยู่ที่นั่นเป็นเวลานานแล้ว อีกทั้งดวงตาของเธอยังแดงก่ำจากการร้องไห้

“ฌอนนิคคะ...” ซาร่าโผเข้าหาอ้อมแขนของเขาทันทีเมื่อเธอเห็นเขาพลางสะอึกสะอื้นออกมา “ฉันขอโทษที่พี่ชายของฉันสร้างปัญหาขึ้นมาอีกแล้ว ฉันคิดไม่ถึงว่าเขาจะทำตัวน่าผิดหวังแบบนั้น”

“เป็นเพราะผมคอยหนุนหลังเขาไว้ตลอด นั่นคือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงกลายเป็นคนเหิมเกริมมากขึ้นเรื่อย ๆ ใช่ไหม?” ใบหน้าหล่อเหลาของฌอนเต็มไปด้วยความโกรธ “เขากล้าแม้กระทั่งบุกเข้าไปในบ้านของคนอื่นทั้งทำร้ายร่างกายและวางยาเธอ เขาคิดว่าเขาใหญ่ในแคนเบอร์รานักหรือไง? งั้นทำไมเขาไม่ถือปืนไปปล้นแบงค์ซะเลยล่ะ?”

ซาร่ารีบอธิบายขึ้น “เขาชอบเฟรยา ลินช์ จริง ๆ นะคะ ไม่เป็นไรเลยถ้าเฟรยาจะไม่ชอบเขา แต่เธอดูถูกเหยียดหยามเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพราะความโกรธของเขา...”

“แล้วไง? เขาไม่ผิดอย่างนั้นเหรอ?” ฌอนพูดด้วยความโกรธ

“ไม่ใช่แบบนั้น...” ซาร่าคิดไม่ถึงว่าเขาจะอารมณ์เสีย เมื่อได้รู้ว่าเขาโกรธจริง ๆ น้ำตาของเธอก็ไหลออกมาไม่หยุดขณะที่เธอพูดขึ้นอย่างน่าสงสาร “ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้นนะคะ เขาผิดค่ะ และฉันเองก็ผิดหวังมากเหมือนกัน ทั้งหมดเป็นความผิดของฉัน...”

“เอาล่ะ มันไม่ได้เกี่ยวกับคุณเลย โทมัสหาเรื่องใส่ตัวเอง” ฌอนลูบแผ่นหลังของเธออย่างอ่อนโยน

“ฌอนนิคคะ ฉันถามตำรวจ พวกเขาบอกว่าพวกเขาทำสำนวนสั่งฟ้องแล้ว ถ้าอีกฝ่ายตัดสินใจเอาเรื่อง เขาต้องติดคุกเป็นเวลาสิบปีค่ะ”

ซาร่าขอร้องทั้งน้ำตาอาบแก้ม “ฉันมีพี่ชายแค่คนเดียวเท่านั้นนะคะ พ่อแม่ของฉันจากไปแล้ว ถ้าเขาต้องเข้าคุกอีก แบบนั้นฉันจะต้องสูญเสียครอบครัวเพียงคนเดียวของฉัน”

“แต่คุณยังมีผม” ฌอนพูดขึ้นเบา ๆ คราวนี้เขาไม่อยากให้ความช่วยเหลือโทมัสจริง ๆ

“ไม่เหมือนกันค่ะ เขาเป็นแค่คนเดียวที่ยังมีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับฉันอยู่” ซาร่าร่ำไห้ด้วยความเสียใจกับแผ่นอกของเขา

ฌอนลูบหลังของเธอ แววตาของฌอนฉายแววที่ยากจะหยั่งถึงออกมา

เมื่อเห็นว่าเขารู้สึกลังเลที่จะตอบอยู่ครู่หนึ่ง ซาร่าจึงกัดริมฝีปากพลางยิ้มออกมาอย่างเศร้าใจ “ช่างเถอะค่ะ ฉันไม่อยากสร้างเรื่องให้คุณลำบากใจ ฉันจะคิดหาทางเอง”