คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 574

แคทเธอรีนไม่เคยอาเจียนออกมามากเท่านี้มาก่อน

ทั้งน้ำดี น้ำมูก และน้ำตาไหลออกมาหมด

เธอรู้ดีว่าตอนนี้เธอคงดูน่าเกลียดมาก

ทว่า เธอก็ไม่อาจควบคุมตัวเองได้

“เธอเป็นอะไร?” ฌอนขมวดคิ้วและมองเธอด้วยความรู้สึกตกใจ

ซาร่ารีบหยิบกระดาษทิชชู่ขึ้นมาหนึ่งห่อและยื่นกระดาษให้เธอเช่นกัน

แคทเธอรีนเพียงปัดมือของเธอออกและโน้มตัวหัวเราะออกมาเบา ๆ “ฉันไม่เป็นไร แน่สิ ที่ฉันอาเจียนก็เพราะฉันขยะแขยงเธอ คู่รักผีเน่ากับโลงผุ”

ใบหน้าของฌอนเปลี่ยนเป็นเกรี้ยวกราด “แคทเธอรีน โจนส์ เธอระวังปากของเธอเอาไว้ให้ดีเถอะ”

“แล้วฉันพูดอะไรผิดไปล่ะ?” แคทเธอรีนเงยหน้าขึ้นมองด้วยดวงตาที่แดงก่ำ “คุณมาที่นี่เพื่อขอโทษหรือมาแสดงละครให้ฉันดูกันแน่? ฌอน ฮิลล์ ฉันรู้ว่าคุณไม่ได้รักฉัน แต่ตามกฎหมายแล้ว ฉันยังเป็นภรรยาของคุณอยู่ คุณช่วยให้เกียรติฉันบ้างไม่ได้เหรอ?”

เธอมองซาร่า “ส่วนเธอ เธอร้องห่มร้องไห้และคุกเข่าขอโทษตั้งแต่ตอนที่เธอเข้าประตูมา ฉันขอให้เธอคุกเข่าเหรอ? เธอคิดว่าพวกเราจะมองข้ามสิ่งที่เกิดขึ้นเพียงเพราะเธอคุกเข่าอย่างนั้นเหรอ? การกระทำของโทมัสเป็นอาชญากรรม เขาแทง ข่มขืน และวางยาเพื่อนของฉัน รวมไปถึงการก่ออาชญากรรมต่าง ๆ อีกมากมาย เธอคิดว่าการคุกเข่าแล้วพูดขอโทษจะแก้ปัญหาทั้งหมดได้อย่างนั้นเหรอ? ถ้าฉันฆ่าโทมัสแล้วคุกเข่าต่อหน้าเธอ เธอจะยกโทษให้ฉันไหมล่ะ?”

ริมฝีปากของซาร่าสั่นระริก “ฉันไม่ได้หมายถึงแบบนั้น...”

“ออกไปซะ” แคทเธอรีนชี้ไปที่ประตู “เราจะไม่ตกลงเรื่องนี้เป็นการส่วนตัว อาชญากรรมใดก็ตามที่เขาก่อจะถูกจัดการตามกฎหมาย”

ริมฝีปากของซาร่าขยับ และเมื่อเธอกำลังจะพูดขึ้น แคทเธอรีนก็เอ่ยขึ้น “อย่าได้มาคุกเข่าต่อหน้าฉันและไม่ต้องขอโทษ ถึงเธอจะโขกหัวตัวเองจนตายก็ไม่มีประโยชน์ ฉันไม่ใช่ฌอน ฮิลล์ เพราะฉะนั้น ฉันจึงไม่รู้สึกสงสาร”

“แคทเธอรีน โจนส์” ฌอนเตือนเธอ ความอดทนของเขาหมดลงแล้ว

“แล้วฉันพูดอะไรผิด? เราเป็นผู้เสียหาย แต่ดูเธอสิ เธอทำเหมือนกับว่าเราจะไม่ให้อภัยเธอ ดูเหมือนว่าฉันเป็นคนทำผิดที่ชั่วร้ายงั้นแหละ” แคทเธอรีนเย้ย “ไปให้พ้นหน้าฉัน ถ้าฉันเห็นหน้าคุณอีก ฉันกลัวว่าฉันจะอาเจียนเอาลำไส้ตัวเองออกมาด้วย แบบนั้นฉันกลัวว่าฉันจะรักษาลูกของคุณเอาไว้ไม่ได้”

ฌอนรู้สึกโกรธจัด ทว่าเมื่อคิดถึงลูกในท้องของเธอแล้ว เขาจึงพยุงซาร่าและออกไป