คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 607

หลังจากแยกกับโจเอลแล้ว แคทเธอรีนได้รับโทรศัพท์อีกครั้ง

“ซาร่าออกไปแล้ว”

แคทเธอรีนดูเวลาในช่วงเวลาที่อ่านคือ 22:00 น. “หึ ดึกแล้วนี่ เธอค่อนข้างเก่งเลยใช่ไหม?”

“พอตัวเลยล่ะ” คนที่อยู่ปลายสายหัวเราะพลางพูดขึ้น “สงสัยจังว่าปกติฌอนทำให้เธอพอใจได้ไหม”

เมื่อแคทเธอรีนกำลังจะตอบ จู่ ๆ ลิฟต์ก็มาหยุดที่ชั้นสาม ฌอนที่มีร่างกายกำยำเดินออกมาพร้อมกับเฮดลีย์ เขาให้ความรู้สึกที่ยากจะต้านทานด้วยความเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบ

เมื่อพวกเขาทั้งสามคนต่างมองกันและกัน ฌอนก็นิ่งไป

ใบหน้าสวยหวานของแคทเธอรีนดูแปลกไปหลังจากที่เธอมองป้ายที่ติดอยู่ข้างหลังเขาที่อ่านว่า ‘แผนกบุรุษเวชวิทยา’

“เขาคงทำให้เธอพอใจไม่ได้หรอก ตอนนี้ฉันมีบางอย่างต้องไปจัดการ แค่นี้แหละ”

เธอกดปุ่ม ‘วางสาย’

ทันทีที่ฌอนได้ยินคำว่า ‘พอใจ’ ใบหน้าหล่อเหลาของเขาก็หม่นลงโดยไม่รู้ตัว “เธอมองอะไร? ฉันแค่พาเฮดลีย์มาหาหมอที่นี่...”

หลังจากถูกโยนให้เป็นแพะรับบาป เฮดลีย์ก็ถึงกับพูดไม่ออก

เขารู้สึกเหมือนน้ำตาจะไหล

เขาไม่สนใจที่จะเป็นแพะรับบาปสำหรับเรื่องอื่น แต่เรื่องนี้น่ะเหรอ? เขาปฏิเสธได้ไหม?

เมื่อเฮดลีย์ได้รับการส่งสัญญาณทางสายตาจากฌอน เขาจึงไม่มีทางเลือกนอกเสียจากฝืนใจพยักหน้ารับ “ครับ ช่วงหลัง ๆ มานี้ดูเหมือนผมจะใช้เวลาไม่นานน่ะครับ”

“...”

เจ้านายจะพาผู้ช่วยมาหาหมอได้อย่างไร? ฌอนคิดว่าเธอโง่อย่างนั้นเหรอ?

ริมฝีปากสีแดงสวยของแคทเธอรีนเหยียดขึ้นยิ้ม “ฉันมีวิธีแก้ปัญหานี้นะ”