แคทเธอรีนชำเลืองมองคนที่แสดงความคิดเห็นแบบนั้นด้วยสายตาอันคมกริบ ที่ตลกมากกว่านั้นก็คือ เธอเป็นผู้ถือหุ้นหญิงที่ชื่อวูฟ
“ผู้อำนวยการวูฟ คุณนี่เห่าสมชื่อคุณจริง ๆ เลยนะคะ” เธอพูดประชดประชัน
ผู้อำนวยการวูฟรู้สึกโกรธเมื่อเธอเข้าใจการตีความนั้น “ประธานโจนส์ คุณหมายความว่ายังไง? ฉันพูดผิดเหรอที่ผู้ชายรักผู้หญิงที่สวยอ่อนโยน”
“ฉันหายไปแค่สามปี แต่ทุกคนคิดว่าตอนนี้พวกเขาจะหยาบคายกับฉันแค่ไหนก็ได้ใช่ไหม? อย่าลืมว่าใครเป็นคนสั่งให้พวกคุณมาประชุมคณะกรรมการบริหารที่นี่” แคทเธอรีนกล่าวเตือนผู้คนที่อยู่เต็มห้อง
นั่นคือฌอน
ทุกคนต่างเงียบไป
“ซาร่า ฉันขอแนะนำให้เธอออกไปเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นฉันจะให้ฮาร์วีย์ลากเธอออกไป” เธอเตือนอย่างเย็นชา “นอกจากนั้น ฌอนยังไม่ได้บอกเธอเหรอ? หรือฉันควรจะเตือนเธออีกครั้งถึงสถานะของฉัน?”
ใบหน้าสวยงามของซาร่าซีดลงทันที
เธอรู้ว่าพวกเขาสองคนยังไม่หย่ากัน ดังนั้นเธอจึงกลายเป็นมือที่สามไปโดนปริยายถ้าแคทธอรีนบอกความจริงกับทุกคน
“ได้ ฉันจะออกไป”
เธอลุกขึ้นยืนขณะที่ดูโศกเศร้า
แคทเธอรีนไม่สนใจสายตาของพวกคณะกรรมการบริหารที่จ้องมองมายังเธอด้วยความเกลียดชัง “โอ้ ใช่แล้ว ในฐานะประธานของฮัดสัน คอร์ปอเรชั่น ฉันไล่เธอออกจากตำแหน่ง เธออกไปจากที่นี่ได้เลยหลังจากจัดการทุกอย่าเรียบร้อยแล้ว”
“คุณชักจะทำเกินไปแล้วนะ” ผู้อำนวยการเออร์ไวน์พูดขึ้นด้วยความร้อนใจ “เราขอคัดค้านการตัดสินใจนั้น”
“ใช่แล้ว ผู้ถือหุ้นมีสิทธิ์ลงคะแนนเสียงเรื่องประธาน” คนอื่น ๆ พูดขึ้น
“ดูเหมือนทุกคนกำลังคิดว่าจะได้รับการยกโทษให้ในเรื่องนี้ด้วยการสนับสนุนของฌอนใช่ไหม?” แคทเธอรีนกวาดสายตามองไปทั่วห้อง
พวกเขาทุกคนเงียบไป
“เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้นฉันจะโทรหาเขา”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...