คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 625

“ฌอน คุณต้องการอะไรกันแน่? ค่ำมืดขนาดนี้แล้วคุณไม่กลับบ้านไปหาซาร่าหรือไง?”

“เธอไม่คิดว่าฉันก็อยากทำแบบนั้นเหมือนกันเหรอ? แต่หลังจากรับโทรศัพท์ที่เธอโทรมาเมื่อเช้าแล้ว… แคทเธอรีน เธอมันผู้หญิงเจ้าเล่ห์ เธอฉีกหน้าซาร่าต่อหน้าทุกคนแล้วเธอยังทำให้ซาร่าร้องไห้อีก”

ฌอนโมโหตั้งแต่ได้รับโทรศัพท์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ผู้ถือหุ้นคนหนึ่งโทรมาแจ้งกับเขาว่าซาร่าวิ่งอกจากห้องประชุมทั้งน้ำตาหลังจากถูกแคทเธอรีนทำให้อับอาย เขาอยากบีบคอผู้หญิงคนนี้ให้ตายจริง ๆ

“อ๋อ คุณสงสารเธอเหรอ?” แคทเธอรีนยกมือขึ้นกอดอก “ฉันไม่ได้สั่งให้คุณพูดคำพูดเหล่านั้นสักหน่อย”

“เธอ… อย่าคิดว่าฉันจะกลัวเพียงเพราะเธอถือทะเบียนสมรสเอาไว้นะ” ดวงตาสีเข้มของเขาหรี่ลง “คนสุดท้ายที่ยั่วโมโหฉันได้หายไปจากโลกนี้แล้ว”

“คุณกำลังพูดถึงแชริตี้หรือเปล่า?” เธอพูดออกมาทันที

เขาดูตกใจ ทว่าเขาก็รีบขจัดความตกใจนั้นออกไป “ก็สมควรกับเธอแล้วที่พยายามหนีออกจากคุกด้วยการกระโดดมหาสมุทร เป็นเรื่องปกติที่เธอจะกลายเป็นอาหารปลา”

“...”

แคทเธอรีนหันกลับมาเงียบ ๆ เพื่อที่ฌอนจะได้ไม่เห็นเจตนาอันตรายที่แฝงอยู่ในแววตาของเธอ

เธอรู้ว่าคนเหล่านี้ไม่ได้รู้สึกผิดกับการกระทำของพวกเขา กลับกลายเป็นว่าเธอเข้าใจถูก

‘ฌอน ฮิลล์ จำไว้เถอะว่าคุณไม่แยแสเรื่องนี้อย่างไร แล้วฉันจะทำให้มั่นใจว่าคุณจะต้องทนทุกข์ทรมานต่อไปในภายภาคหน้า’

“นี่ เธอได้ยินฉันหรือเปล่า?”

ด้วยความหงุดหงิดกับความเงียบของเธอ เขาจึงจับไหล่เธอเอาไว้ “ฉันอยากให้เราหย่ากันภายในวันพรุ่งนี้”

“ฝันไปเถอะ”

เขาโมโหจนเตะถังขยะ “แคทเธอรีน อย่าบังคับฉัน”

“เอาสิ ขอดูหน่อยว่าคุณทำอะไรได้บ้าง” รอยยิ้มลึกลับปรากฏขึ้นบนใบหน้าของแคทเธอรีน

“...”

ใบหน้าหล่อเหลาหม่นลง

หลังจากทำงานมาทั้งวัน สิ่งที่แคทเธอรีนอยากทำในตอนนี้คืออาบน้ำนาน ๆ แล้วไปวิดีโอคอลกับลูกรักทั้งสองคน ซึ่งพวกเด็ก ๆ อาศัยอยู่ที่ประเทศอเมริกา ทว่าเธอก็ไม่อาจทำเช่นนั้นได้เพราะผู้ชายคนนี้ยังตอแยเธออยู่ “กลับไปสักทีได้ไหม? ฉันจะไปอาบน้ำ”

“ฉันจะไปหลังจากที่เธอตกลงเซ็นใบหย่า”

เขาทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาพลางไขว่ห้าง ผู้ชายคนนี้รู้จักท่วงท่าอันสง่างามของเขา ทว่าตอนนี้ เขาทำตัวเหมือนคนโง่ “เธออยากได้เงินเหรอ? ฉันจะให้เธอหนึ่งพันล้านดอลล่าร์ และนั่นก็น่าจะพอให้เธอใช้จ่ายไปตลอดชีวิต นี่คือวิธีที่ดีที่สุดเท่าที่ฉันจะทำได้ ยังไงเธอก็คุ้มค่า”

“คุณนั่งอยู่ตรงนี้ทั้งคืนเลยก็ได้นะ ถ้าคุณต้องการ” เธอเดินเข้าไปในห้องนอน

ใบหน้าของเขาหม่นลง ทันใดนั้นเองเขาก็ลุกขึ้นแล้วไล่ตามผู้หญิงคนนั้นไป ด้วยความบังเอิญ เขาเห็นเธอหยิบชุดชั้นในสีดำเซ็กซี่ออกมาจากตู้เสื้อผ้า

ความรู้สึกบางอย่างฉายแววผ่านดวงตาของเขา “แคทเธอรีน ทำแบบนั้นเพื่ออะไร? เธอพยายามจะยั่วฉันหรือไง?”

เธอโบกมือต่อหน้าต่อตาของเขา “คุณพี่ขา คุณอยากมาค้นดูไหม? มันเก่าแล้ว”

“ปกติเธอใส่แบบนี้เหรอ?” เขารู้สึกอารมณ์เสียขึ้นมาโดยไม่มีสาเหตุ “เธอใส่ให้ใครดู?”

“ใครก็ได้ที่ฉันชอบ ไม่ใช่ธุระกงการอะไรของคุณ ผู้หญิงก็ต้องเตรียมพร้อมอยู่ตลอดเวลาสิ” เธอหยิบยกทรงลูกไม้สีดำตัวน้อยบาง ๆ ออกมาอีกตัว

เขาแย่งไปจากมือเธอแล้วฉีกมันออกจากกันโดยไม่ทันได้ตั้งตัว

เธอจะนอกใจเขาอย่างนั้นเหรอ? ฝันไปเถอะ

“...”