ฌอนหันกลับมา แคทเธอรีนเดินออกมาพร้อมกับชายหนุ่มหน้าตาดี ผู้ชายคนนั้นสวมกางเกงยีนส์และเสื้อเชิ้ตลายตาราง ผมสั้นของเขาหยิกเล็กน้อย อีกทั้งเขายังดูคล้ายกับคนมีชื่อเสียงที่ดูภูมิฐานด้วยรสนิยมทางแฟชั่นที่ดี
บนแขนของผู้ชายคนนั้นมีเสื้อกันลมสีเบจของผู้หญิง และเห็นได้ชัดว่านั่นเป็นของแคทเธอรีน
ผู้หญิงคนนั้น... พวกเขายังไม่ทันได้หย่ากัน แต่เธอก็ไปคบหากับผู้ชายคนอื่นเสียแล้ว
ความเย็นชาฉายแววผ่านดวงตาสีเข้มของฌอน
ในตอนนั้นเอง แคทเธอรีนก็สังเกตเห็นคนกลุ่มนั้นเช่นกัน
เธอกะพริบตาพลางมองไปที่เชสอย่างพูดไม่ออก
เชสเกาจมูกอย่างตะขิดตะขวงใจ
ซาร่าพูดขึ้นมาทันที “เชส เพื่อนที่คุณพูดถึงเมื่อสักครู่นี้คือ… พวกเขาเหรอ?”
“อืม” เชสแค่พยักหน้ารับ “รีนกลับมาทั้งที แน่นอนว่าเราก็ต้องนัดเจอและทานอาหารร่วมกัน ฉันรู้ว่าพวกนายไม่ถูกกัน งั้นเราไปก่อนนะ”
เขาโบกมือแล้วเดินข้าง ๆ แคทเธอรีน
ซินดี้ฝืนใจพูดออกมา “ในเมื่อพวกเราทุกคนก็รู้จักกัน ทำไมเราถึงไม่ไปคลับเฮาส์ด้วยกันล่ะ? ไปกันเยอะ ๆ สนุกดีนะคะ”
สายตาทุกคู่จับจ้องไปที่เธอทันที เชสเตอร์ขมวดคิ้วขณะที่ฌอนยิ้มเยาะเย้ย “คงจะไม่ได้หรอก บังเอิญว่าฉันมีเรื่องบางอย่างอยากจะเรียนรู้จากท่านประธานโจนส์สักหน่อย เธอเริ่มเจ้าเล่ห์เพทุบายจนวางแผนพลิกฟื้นบริษัทแม้ว่าจะตกอยู่ในสถานการณ์วิกฤตได้ตั้งแต่เมื่อไร? เธอหลอกฉัน อย่างน้อยเธอก็ควรเลี้ยงอาหารฉันบ้างสิ”
แคทเธอรีนเงยหน้ามองอย่างอ้อยอิ่ง ขณะที่เธอกำลังจะพูด จู่ ๆ เธอก็เรอออกมา “ขอโทษค่ะ ฉันอิ่มเกินไปน่ะค่ะ อ๋อใช่ คุณว่าไงนะคะ?”
“...”
บริเวณโดยรอบเงียบลงจนน่าขนลุก
แม้กระทั่งเชสเองก็ยังมองเธอด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความชื่นชม
ทว่า สีหน้าเย็นชาและวางอำนาจของฌอนถูกแทนที่ด้วยความโกรธเคืองที่แผ่ออกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...