ในเวลาเพียงไม่นาน รถสปอร์ตคันสีดำก็ขับเขามา โจเซฟลดกระจกลงพลางพยักหน้าให้ฌอน หลังจากนั้นเขาก็ขับรถออกไปพร้อมกับแคทเธอรีนที่นั่งอยู่ในรถของเขา
ฌอนเกือบจะไล่ตามพวกเขาไปด้วยความโกรธ ทว่าเขาก็ต้องชะงักเมื่อเขานึกถึงคำพูดของแคทเธอรีน
“ฌอนคะ คุณยังรักฉันอยู่ไหม...”
เสียงของผู้หญิงคนนั้นดังก้องอยู่ในหูของเขา
เขาหยิบบุหรี่ออกมาแล้วจุดมันด้วยความหงุดหงิด
เป็นไปไม่ได้ เขารักแค่ซาร่าเท่านั้น
เวลา 22:00 น.
ยามค่ำคืนที่เงียบสงัด
ฌอนกำลังดูรายงานประจำไตรมาสล่าสุดอยู่ในห้องทำงาน
ซาร่าสวมเสื้อสายเดี่ยวสุดเซ็กซี่แล้วค่อย ๆ กอดเขาจากด้านหลัง “ฌอนนิคคะ เดี๋ยวนี้คุณทานยาอยู่ใช่ไหมคะ? ลองดูกันหน่อยไหมคะ”
ร่างกายของฌอนเกร็งไปหมด เขาหันมาแล้วปฏิเสธซาร่าไม่ลงเมื่อเห็นสายตาออดอ้อนของเธอ “ตกลงครับ”
พูดกันตามหลักแล้ว เขาก็มีการตอบสนองที่รุนแรงต่อแคทเธอรีนเมื่อคราวที่แล้ว เขาคิดว่าน่าจะโอเค
ทว่าเมื่อเขาเข้าใกล้ซาร่ามากยิ่งขึ้น คลื่นความรู้สึกรังเกียจและขยะแขยงอย่างรุนแรงกลับเกิดขึ้นอีกครั้ง
“ขอโทษนะ ผมคิดว่าผมยังไม่หายดี” ฌอนผลักเธอออกด้วยความตะขิดตะขวงใจ “รออีกหน่อยแล้วกันนะครับ”
“ก็... ก็ได้ค่ะ ฉันคงใจร้อนเกินไป” ซาร่ากัดริมฝีปากของเธอและพูดขึ้นด้วยดวงตาแดงก่ำ “ช่วงนี้ฉันรู้สึกไม่มั่นคงค่ะ ฉันเลยรู้สึกอยากมีอะไรกับคุณเพื่อให้หัวใจของฉันรู้สึกผ่อนคลายขึ้นน่ะค่ะ”
ฌอนจุดบุหรี่ขึ้นสูบด้วยความหงุดหงิด “ซาร่า ผมไม่เข้าใจว่าทำไมผมถึงเป็นแบบนี้เหมือนกัน ถ้าขืนผมยังเป็นแบบนี้ต่อไป...”
“ไม่ค่ะ คุณจะไม่เป็นแบบนั้น ถึงคุณจะอยู่แบบนี้ไปตลอดชีวิตของคุณ ฉันก็ยังเต็มใจจะอยู่กับคุณค่ะ ฉันรักคุณ เรื่องอื่นไม่สำคัญ” ความไม่พอใจผุดขึ้นในดวงตาของซาร่า สิ่งต่าง ๆ จะเป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้ เธอต้องรีบหาทางให้ผู้ชายคนนี้มีอะไรกับเธอให้ได้
“ผมขอโทษนะซาร่า” ฌอนเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...