คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 684

ฌอนขมวดคิ้ว “นามสกุลฉันเกี่ยวอะไรด้วย?”

“เพราะคุณชอบยุ่งเรื่องคนอื่นไงค่ะ” แคทเธอรีนตอบอย่างประชดประชัน

ฌอนเยาะเย้ย “เธอเป็นภรรยาเก่าของฉัน เลียมเป็นน้องชายฉัน คนอื่นจะว่ายังไงถ้าพวกเธอสองคนลงเอยกัน? เธอสองคนหน้าด้าน แต่ฉันไม่”

“คุณยังเห็นเลียมเป็นน้องชายอยู่อีกเหรอ? คุณทำร้ายเขาเพราะคุณอยากได้บริษัท และทำให้เขาเป็นเหมือนตัวตลกในแคนเบอร์รา” แคทเธอรีนตำหนิเขา “ฉันไม่เคยเจอใครจอมบงการและเห็นแก่ตัวเหมือนคุณเลย”

“แล้วตอนนี้เธอยังรู้สึกไม่ดีกับเลียมอยู่ไหม?” ฌอนหรี่ตาลง ความเย็นชาฉายแววออกมาจากดวงตาของเขา

“เขาช่วยชีวิตฉันเอาไว้ค่ะ ไม่ใช่เรื่องปกติเหรอคะที่ฉันจะอยู่ข้างเขา?” แคทเธอรีนยิ้มขณะที่เธอพูดขึ้น “เราทั้งคู่ต่างก็ยังโสด ก็อาจจะเป็นไปได้ที่เราจะลองเดทกัน เลียมก็หล่อดีนะคะ”

“เธอไม่กล้าหรอก” ดวงตาที่แฝงไปด้วยความเกรี้ยวกราดราวกับว่าเขาอยากจะกลืนกินเธอเข้าไป “ตระกูลฮิลล์จะไม่ยอมให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น”

“ไม่สำคัญว่าคุณจะยอมให้เกิดขึ้นหรือไม่ก็ตาม เพราะยังไงเลียมก็ถูกตระกูลฮิลล์ทอดทิ้งอยู่ดี ในกรณีที่เลวร้ายที่สุดที่เกิดขึ้น เขาก็แค่ไปทำงานที่บริษัทของเขา มีเรื่องเกิดขึ้นมากมายเกินไปจนฉันมีบริษัทมากมายซะจนบริหารไม่ไหว ใครจะไปรู้? ในอนาคตคุณอาจจะต้องเรียกฉันว่า ‘น้องสะใภ้’ ก็ได้” แคทเธอรีนมองเขา “คุณไม่คิดว่าชีวิตเต็มไปด้วยความเซอร์ไพร์สเหรอคะ?”

“...”

ขมับของฌอนกระตุกจนปวดหัว เขารู้ตัวแล้วว่าเขาไม่อาจทนสนทนากับแคทเธอรีนได้ เขามักจะโกรธมากจนเขารู้สึกเหมือนหัวใจจะวาย

“แคทเธอรีน ฉันยอมฆ่าเธอซะดีกว่าปล่อยให้เธอกับเลียมสร้างความอัปยศอดสูให้กับฉัน”

“เอาล่ะค่ะ ฉันก็แค่พูดไปอย่างนั้นเองแหละค่ะ ตอนนี้มีคนตั้งมากตั้งมายพยายามตามจีบฉัน เลียมก็เป็นแค่อีกหนึ่งตัวเลือก ฉันยังไม่ได้เลือกเลยนะคะ”

แคทเธอรีนจากไปด้วยสีหน้าพออกพอใจหลังจากที่ได้พูดเช่นนั้น

ฌอนต่อยต้นไม้

พวกเขาก็หย่ากันแล้ว แต่ทำไมความรู้สึกของเขายังถูกผู้หญิงคนนั้นควบคุมอยู่อีก? เขาอยากจะซ่อนเธอเอาไว้ด้วยซ้ำตอนที่เขาเห็นเธอเต้นรำกับผู้ชายคนอื่น

...