คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 685

เลียมโชว์โทรศัพท์ของเขาให้ฌอนดู “เธอไปทานอาหารเย็นกับผมไม่ได้ เพราะคืนนี้เธอจะไปเดทกับคุณชายสตริงเกอร์ เธอก็เลยโอนเงินให้ผม 40 ล้านดอลล่าร์”

“...”

ในตอนนั้นเอง เขาสัมผัสได้ถึงสิ่งที่เหมือนกับความโกรธ ไม่พอใจ และคับแค้น

ให้ตายเถอะ เธอได้เงินนั้นมาจากเขาแล้วก็แบ่งให้เลียมทันที

เธอจะทำเขาให้เป็นคนใช้จ่ายฟุ่มเฟือยหรือไง?

เดี๋ยวก่อนนะ เธอกำลังจะไปเดทกับคุณชายสตริงเกอร์หลังจากนี้อย่างนั้นเหรอ?

ฌอนไม่อาจทนข่มอารมณ์ได้อีกต่อไป

...

หลังจากที่ซินดี้ร้องเพลงของเธอเสร็จแล้ว เธอก็ค่อย ๆ ยืนขึ้น หญิงสาวเดินออกมาจากด้านหลังเปียโนแล้วโค้งคำนับ

ภายในห้องจัดเลี้ยงมีเสียงปรบมือดังขึ้นเกรียวกราว

ในตอนนั้น ซินดี้รู้สึกดีใจมาก

เธอรู้ดีว่าในสายตาของพวกชนชั้นสูง เธอเป็นแค่คนมีชื่อเสียงที่ไม่ได้สมบูรณ์แบบ ทว่าในวันนี้เธอต้องทำให้ทุกคนได้รู้ว่าเธอมีความสามารถ

ทันใดนั้นเอง เธอก็เห็นแคทเธอรีนเดินมาหาเธอช้า ๆ

มีเพียงพวกเธอสองคนเท่านั้นที่ยืนอยู่บริเวณที่วางเครื่องดนตรี ในตอนนี้เอง ทุกคนต่างจับจ้องไปยังแคทเธอรีนผู้สวยสง่า รอยยิ้มของซินดี้ค้างอยู่แบบนั้น

“เคธี่ เธอมาผิดที่หรือเปล่า? ตรงนี้เป็นที่แสดงเปียโนนะ” ซินดี้ฝืนยิ้มพลางพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

“ไม่ผิดหรอก เธอยังเล่นไม่เสร็จเหรอ? ฉันคุยกับผู้จัดงานว่าฉันอยากลองแสดงฝีมือสักหน่อย” ชุดราตรีประดับเพชรของแคทเธอรีนทิ้งตัวไปตามทางด้านหลังเธอขณะที่เธอเดินไปนั่งลงต่อหน้าเปียโน

สีหน้าของซินดี้ชะงักนิ่งไป เธอรีบหันกลับมาพลางพูดขึ้น “เคธี่ คนที่มาที่นี่ในวันนี้ไม่ใช่คนธรรมดา ๆ นะ แม้แต่นักดนตรีที่มีชื่อเสียงอย่างคุณคิมบอลล์ก็ยังอยู่ที่นี่ด้วย นี่ไม่ได้เป็นสถานที่ที่เธอจะมาเล่นตลกได้นะ ถ้าเธออยากเล่นเปียโน… เธอก็กลับไปเล่นที่บ้านสิ”

“เธอคิดว่าฉันจะทำให้ตัวเองต้องอับอายอย่างนั้นสิ?” แคทเธอรีนยิ้มอย่างมีเลศนัย