คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 73

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม แคทเธอรีนก็ยังเป็นคุณหนูของตระกูลโจนส์ เธออาจจะเลิกออกแบบวิลล่าให้กับเขาด้วยอารมณ์ชั่ววูบก็เป็นได้ ด้วยความรู้สึกสงสารเธอ เวสลลีย์อยากจะช่วยเธอจริง ๆ

“เอ่อ” คำตอบของเขาค่อนข้างคล้ายกับที่แคทเธอรีนคิดเอาไว้ “ให้ดิฉันอธิบายรายละเอียดแบบร่างให้คุณฟังนะคะคุณโลว์ยอนส์”

เวสลีย์พยักหน้ารับ เมื่อคิดได้ว่าเขาไม่ใช่มืออาชีพ เขามีความรู้เกี่ยวกับรายละเอียดแบบร่างไม่มากนัก

เริ่มแรก แคทเธอรีนยืนอยู่ด้านหน้าโต๊ะทำงานขณะที่กำลังอธิบายแบบร่าง ทว่ามันไม่สะดวกเพราะแบบร่างกลับหัวจากตำแหน่งที่เธอยืน

เวสลีย์ชี้ไปทางด้านขวามือของเขา “มายืนตรงนี้เถอะครับ”

เมื่อได้รับอนุญาตจากเขาแล้ว แคทเธอรีนจึงเดินเลี่ยงโต๊ะทำงานไปทางขวามือและยืนอยู่ข้าง ๆเขา หญิงสาวก้มตัวลง จากนั้นก็เหยียดนิ้วชี้ออกเพื่อชี้ไปยังพื้นที่ที่ต้องการอธิบาย “ดิฉันเกรงว่าไม่มีที่ว่างเพียงพอสำหรับชั้นวางหนังสือค่ะ ดิฉันจึงจัดขึ้นมาอีกแถวตรงนี้...”

เวสลีย์จ้องมองที่นิ้วเรียวยาวราวกับลำเทียนของเธอ เธอไม่ได้ยืนอยู่ใกล้กับเขามากนัก แม้ว่าไหล่ของเธอจะอยู่ห่างจากเขาไป ทว่าเขาก็สามารถได้กลิ่นหอมเย้ายวนเล็ดลอดออกมาจากเส้นผมของเธอ

หลังจากที่ทำงานในแวดวงนี้มานานหลายปี เขามักจะได้กลิ่นน้ำหอมฉุน ๆ จากผู้หญิงรอบ ๆ ตัวของเขา มันเป็นเรื่องยากที่จะหาผู้หญิงอย่างเธอที่มีกลิ่นหอมตามธรรมชาติ และกลิ่นหอมแบบนี้ที่สร้างความวาบหวามให้กับเขา

ด้วยท่าทางสงบ เวสลีย์ชำเลืองมองไปทางด้านข้างของหญิงสาวที่มีผมดำสนิท แม้จะสวมเสื้อสเวตเตอร์คอเต่าแบบล้าสมัยทว่าเธอก็ยังดูสวยด้วยรูปร่างที่เพรียวบางของเธอและดวงตาที่สดใส

เธออาจจะดูซีดเซียวไปบ้าง ทว่ามันทำให้ผู้ชายอย่างเขาอยากจะปกป้องเธอ

“คุณโลว์ยอนส์คะ คุณพอใจกับแบบร่างไหมคะ?” เสียงของแคทเธอรีนเรียกเขาให้หลุดจากภวังค์

“ครับ ดูดีมากครับ”

เวสลีย์รู้สึกเขินเล็กน้อย เพราะเขาจำสิ่งที่เธอพูดเมื่อสักครู่ไม่ได้เลย

ด้วยความไม่สบายใจของเธอ แคทเธอรีนคงไม่รู้ตัว อาจจะเป็นเพราะเธอเป็นหวัดอยู่

จากนั้นแคทเธอรีนจึงใช้เวลา 20 นาทีต่อมาเพื่ออธิบายแบบร่าง โดยเดาว่าเวสลีย์คจะขอให้แก้ไขแบบร่างบางจุด อย่างไรเสียนักออกแบบก็ไม่สามารถตอบสนองความต้องการของลูกค้าได้ 100%

เวสลีย์กล่าวขึ้นด้วยความมั่นใจ “ผมพอใจมากครับ ไม่มีอะไรที่ต้องแก้ไข เริ่มการก่อสร้างในวันพรุ่งนี้ตามแบบร่างนี้เลย”

“เร็วขนาดนั้นเลยหรือคะ? ไม่กำหนดฤกษ์ก่อสร้างก่อนหรือคะ?”

“ผมไม่เชื่อเรื่องแบบนั้นหรอก ผมหวังแค่ว่าการปรับปรุงก่อสร้างบ้านของผมจะเสร็จเร็ว พร้อมให้ผมย้ายเข้าไปอยู่โดยเร็วที่สุด ตอนนี้ผมอยู่กับพวกคนที่ชอบมาเร่งรัดให้ผมแต่งงาน ผมไม่ชอบ” เวสลีย์พูดด้วยน้ำเสียงติดตลก

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!