แคทเธอรีนรู้สึกอึ้งไปชั่วขณะ เธอจึงพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม “คุณผู้หญิงคะ ฉันคิดว่าคุณคงเข้าใจผิด แมวของฉันแค่อ้วนเท่านั้นเองค่ะ”
“ฉันไม่คิดว่าเป็นอย่างนั้นนะคะ ฉันบังเอิญพบกับสามีของคุณก่อนหน้านี้แล้วถามเรื่องนี้ด้วย สามีของคุณยอมรับว่าแมวกำลังท้อง”
“สามีของฉันหรือคะ?”
คนที่ผู้หญิงคนนั้นหมายถึงคือฌอนหรือเปล่า?
อันที่จริงฌอนจะพาแมวออกไปเดินเล่นไม่บ่อยนัก อย่างไรก็ตาม ฟัดจ์คงไม่ได้ท้อง
“คุณผู้หญิงคะ ฉันมั่นใจว่าคุณต้องจำคนผิดแล้วคิดว่าเป็นฌอนแน่ ๆ ค่ะ”
“เรื่องนั้นไม่น่าจะเป็นไปได้นะคะ ถึงฉันจะสายตายาวไปสักหน่อย แต่ท่าทางของสามีคุณไม่เหมือนใครนะคะ ไม่มีใครในละแวกที่ดูคล้ายกับเขาเลย แม้แต่คนมีชื่อเสียงในทีวีก็ยังดูหล่อได้ไม่เท่ากับเขา ยิ่งไปกว่านั้น แมวของฉันค่อนข้างคุ้นเคยกับแมวของคุณ เพราะพวกมันเล่นด้วยกันมาหลายครั้งแล้ว”
ขณะที่ผู้หญิงคนนั้นกำลังพูด แมวของเธอก็เดินมา ฟัดจ์ร้องเมี๊ยวทักทายเจ้าแมวตัวนั้นทันที พวกมันดูสนิทสนมกันราวกับเป็นเพื่อนเก่า
แคทเธอรีนรู้สึกผิดหวังขึ้นมาทันที ฟัดจ์ท้องเหรอ?
เดี๋ยวก่อนนะ นี่ฟัดจ์เป็นแมวตัวเมียจริง ๆ เหรอ?
คุณพระช่วย เธอคิดมาตลอดว่าฟัดจ์เป็นแมวตัวผู้
เพราะฟัดจ์คอยเซ้าซี้แคทเธอรีนอยู่เสมอ และยิ่งไปกว่านั้นชื่อของเธอฟังดูเหมือนแมวตัวผู้
“ดูเหมือนว่าคุณจะดูไม่ออกนะคุณผู้หญิง จากท้องที่ใหญ่โตของเธอ คุณสามารถเห็นได้เลยว่าเธอท้อง นี่สามีของคุณไม่ได้บอกเรื่องนี้กับคุณเหรอ?”
“ฉัน...” โถ่เอ้ย
“ขอบคุณที่เตือนให้ฉันทราบนะคะ นี่เป็นการเลี้ยงแมวครั้งแรกของฉันเลยค่ะ”
หลังจากที่แคทเธอรีนบอกลาหญิงสาวคนนั้นด้วยความอับอาย เธอก็รีบขึ้นแท็กซี่และไปที่โรงพยาบาลสัตว์
หลังจากที่สัตวแพทย์ทำการอัลตราซาวนด์ให้กับแมวแล้ว เขาถือแว่นตาของเขาเอาไว้แล้วพูดขึ้น “สบายใจได้ครับคุณผู้หญิง แมวของคุณกำลังจะคลอดในไม่ช้านี้”
“...”
สมองของแคทเธอรีนว่างเปล่า
ก่อนที่เธอจะได้รู้ข่าวว่าว่าเจ้าฟัดจ์กำลังท้อง เธอกลับได้รับแจ้งว่าเจ้าฟัดจ์กำลังจะคลอดลูกในไม่ช้านี้
“ยังมีเวลาเหลืออีกสิบกว่าวันจนกว่าจะครบกำหนด” คุณหมอพูดเสริม “จับตาดูเธอในแต่ละวันให้ดี อย่างไรก็ตาม ขนของเธอดูนุ่มนิ่มและเป็นมันเงา จึงพอจะเดาได้ว่าเธอได้กินอาหารที่มีประโยชน์ได้รับสารอาหารครบถ้วนและค่อนข้างแข็งแรง เธอคงจะคลอดลูกตามธรรมชาติได้”
นั่นคือความคิดเดียวที่เธอคิดออก
ถ้าไม่ใช่เพราะฌอนที่ช่วยเธอเอาไว้ถึงสองครั้งก่อนหน้านี้ เธอจะรีบวิ่งไปตบเขาสักทีจริง ๆ
เขามีสิทธิ์อะไรมายกระดับความสูงส่งทางคุณธรรมและใช้ฟัดจ์เป็นข้ออ้างในการดุเธอทุกครั้งที่กลับบ้านดึก
ฌอนคนเลว!
เมื่อแคทเธอรีนไปถึงบ้าน ฌอนยังกลับมาไม่ถึงบ้าน หลังจากที่กินยาเข้าไปแล้ว แคทเธอรีนรู้สึกง่วงมากและหลับไปทั้ง ๆ อย่างนั้น
ในตอนเช้า เธอได้ยินเสียงเปิดประตูจากห้องนอนใหญ่ระหว่างที่เธอแปรงฟันอยู่ในห้องน้ำ ด้วยเหตุนั้นเธอจึงรีบเช็ดปากแล้วรีบออกไปทันที
“คุณกำลังทำอะไรอยู่?”
ฌอนทำหน้าบึ้ง ถ้าเธอคิดจะมาขอให้เขายกโทษให้ เธอก็ฝันไปเถอะ
“คุณรู้ว่าฟัดจ์ตั้งท้องอยู่แล้วใช่ไหม?” แคทเธอรีนตั้งใจจ้องไปที่ใบหน้าของเขาหลังจากที่เธอพูดจบ แม้ว่าการแสดงออกของเขาจะเปลี่ยนไปบ้าง แต่เธอก็สังเกตเห็นว่าใบหน้าของเขาบึ้งตึงอยู่ครู่หนึ่ง
“เธอท้องเหรอ?” ฌอนมองไปที่เธอด้วยความเย็นชา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...