คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 78

“ฉันทราบค่ะว่าฉันเป็นภรรยาตามกฎหมายของคุณ แต่คุณเคยปฏิบัติกับฉันแบบนั้นไหมคะ?” แคทเธอรีนถามเยาะ “ในความคิดของคุณ ฉันไม่ได้เป็นอะไรไปมากกว่าผู้หญิงหน้าด้าน ด้อยค่ากว่าคนที่คุณรู้จัก”

รวมถึงอีธานและรีเบคก้า

ถ้าเป็นแบบนั้น ทำไมเธอถึงต้องยอมอ่อนข้อ?

ฌอนหงุดหงิดกับท่าทางเอาแต่ใจของเธอ “ดีแล้วที่คุณรู้...”

“ค่ะ ฉันไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อนแล้วเอาแต่คิดว่าตัวเองมีโอกาส ต่อจากนี้ไปอย่ามายุ่งกับฉันอีก! เราแต่งงานกับตามข้อตกลงเท่านั้น เราคงจะไม่ต่างอะไรจากเส้นขนาน ถ้าฉันไม่ฝืนใจตัวเองมาอยู่ที่นี่”

“อย่างน้อยคุณก็จำได้ว่าคุณฝืนใจมาอยู่ที่นี่” น้ำเสียงของเขาเกรี้ยวกราด “ผมก็ไม่อยากมีอะไรกับคุณเหมือนกัน ผมไม่อยากแปดเปื้อนด้วยโรคจากความสกปรกโสมมที่คุณพากลับมาบ้านหลังจากไปติดมาจากที่อื่น”

เหอะ...สกปรกโสมม

เธอรู้สึกว่าเลือดกำลังแล่นขึ้นไปบนหัวของเธอ ตอนนี้ร่างกายของเธอสั่นจนเห็นได้ชัด

เธอคิดว่าเธอจะอยู่จนเจ้าฟัดจ์คลอดลูก

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เจ้าแมวตัวนี้ก็ชอบเธอจริง ๆ ทว่าเธอรู้แล้วว่าเธอไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้อีกแล้ว

ริมฝีปากที่ซีดเผือดของเธอยกขึ้นยิ้มเป็นรอยยิ้มประชดประชัน “ได้ค่ะ เพื่อไม่ให้บ้านของคุณฮิลล์ต้องแปดเปื้อนด้วยความสกปรกโสมมของฉัน ฉันจะย้ายออกค่ะ”

“นี่เป็นอีกหนึ่งแผนของคุณหรือเปล่า?” รอยยิ้มเย็นชาผุดขึ้นบนใบหน้าของเขา เขาไม่เชื่อว่าเธอจะทำแบบนั้นจริง ๆ เธอพยายามใช้ทุกวิถีทางเพื่อนอนกับเขา

เธอไม่สนใจเขาพลางดึงมือออกจากการเกาะกุมแล้วรีบเข้าไปในบ้าน เธอหยิบกระเป๋าเดินทางออกมาและรีบเก็บข้าวของอย่างเร็วที่สุด

เธอไม่ได้มีข้าวของที่นี่มากนัก ดังนั้นจึงใช้เวลาไม่นานก็เก็บขอทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย

ฌอนจ้องมองเธออยู่หน้าประตู เขาปลดกระดุมคอเสื้อเชิ้ตด้วยความหงุดหงิด

ผู้หญิงคนนี้แสดงละครเก่งจริง ๆ

เธอไม่ได้สำนึกถึงความผิดของเธอเลยจนกระทั่งถึงตอนนี้ เขาจะดุเธอเหรอ ถ้าเธอไม่กลับบ้านมาด้วยการนั่งรถของผู้ชายคนอื่น?

แคทเธอรีนรูดซิปกระเป๋าเดินทางปิดและวางบัตรเครดิตที่เขาเคยให้เธอไว้ลงบนโต๊ะ