คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 822

“ฉันรู้ค่ะ นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันไม่ใส่ใจกับมันมากนัก เนื่องจากคุณปู่ของฉันยืนกรานที่จะร่วมมือกับตระกูลแคมโปส ดังนั้นฉันจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับกิจการของพวกเขาเพราะเกรงว่าฉันจะแพ้ทั้งสองฝ่าย” แคทเธอรีนยักไหล่อย่างไม่ไยดี “พูดตามตรงฉันไม่มีความผูกพันใด ๆ กับตระกูลยูลและยูล คอร์ปอเรชั่น”

“อืม คุณไม่ต้องสนใจยูล คอร์ปอเรชั่นให้มากนักหรอก เนื่องจากคุณจะมาเป็นภรรยาของผมในอนาคต

และฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นทั้งหมดจะเป็นของคุณ” จู่ ๆ ฌอนก็จับมือเธอไว้ “คุณมีผู้ชายที่ร่ำรวยที่สุดของออสเตรเลียอยู่ในมือแล้ว”

“ไม่เป็นไรค่ะ ท้ายที่สุดผู้หญิงก็ต้องพึ่งพาตัวเองอยู่ดี เผื่อบางที... คุณจะทิ้งฉันอีก”

แคทเธอรีนดึงมือของเธอออก ดวงตาของเธอหลุบลงเพื่อปกปิดความเย็นชาในดวงตาเธอ

“ถ้าคุณไม่เชื่อผมก็ไม่เป็นไร ผมมีเวลามากมายเหลือเฟือที่จะพิสูจน์ให้คุณเห็น” ฌอนยิ้มอย่างใจเย็น

แคทเธอรีนมองที่ด้านข้างของเขาอย่างพิศวงงงงวย “คุณไม่กังวลเลยหรือว่าครอบครัวแคมโปสจะกลายเป็นครอบครัวที่ร่ำรวยที่สุดในออสเตรเลียหลังจากที่พวกเขาครอบครองกิจการยูล คอร์ปอเรชั่น?”

“ไม่ครับ ฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นได้ทุ่มเงินลงทุนไปเป็นจํานวนมากในการวิจัยและพัฒนาในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เราได้บรรลุความก้าวหน้าฝ่าอุปสรรคครั้งสําคัญไปเรียบร้อยแล้วด้วย ในอนาคตเราก็แค่ปีนให้สูงยิ่งขึ้นไปอีก” ฌอนยิ้มอย่างมั่นใจ “ตระกูลแคมโปสหารายได้จากตลาดในประเทศเป็นหลัก ในขณะที่ฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นตั้งเป้าไปที่ตลาดโลก ดังนั้นพวกเขาไม่มีวันเหนือกว่าเราได้”

แคทเธอรีนทึ่งไปเลย เขายังคงมีใบหน้าหล่อเหลาเหมือนเดิมแต่แววตามุ่งมั่นที่แว่บขึ้นมาในดวงตาเขาขณะนั้นทำให้เธอหูอื้อตกอยู่ในภวังค์ไปเลย

แม้ว่าชายผู้นี้จะเป็นคนเฮงซวย แต่เธอก็ต้องยอมรับว่าเขาเป็นอัจฉริยะทางธุรกิจ

อัจฉริยะทางธุรกิจรูปหล่อสูงสง่าที่ไม่มีผู้หญิงคนไหนต้านทานแรงดึงดูดของเขาได้

…

สี่สิบนาทีต่อมา

รถขับไปที่ร้านอาหารหรูระยับริมทะเล การตกแต่งภายในของร้านอาหารนั้นแปลกใหม่สะดุดตามาก

ฌอนรู้สึกอาย เขาทําได้แค่โทษตัวเองที่ทําเรื่องแย่ ๆ มากเกินไปและสร้างปัญหาให้ตัวเองโดยไม่รู้ตัว

“อะแฮ่ม ผมหมายความว่าครั้งต่อไปที่โจเซฟมา... คุณก็พาผมไปด้วย ผมจะเลี้ยงขอบคุณเขาที่ช่วยบริษัทของสุดที่รักของผม”

“ก็รู้นี่นา งั้นนี่เลยแกะเปลือกก้ามปู” แคทเธอรีนยกจานปูทั้งจานให้เขา “รู้ไหมคะว่าทําไมผู้หญิงถึงมีแฟน? เพื่อให้พวกเขาทําอะไรแบบนี้ไงคะ”

ฌอนปวดหัวเมื่อมองไปที่จานปู เขาเองก็แทบไม่เคยแกะปูด้วยตัวเอง แต่เขาเต็มใจที่จะทําเพื่อเอาใจเธอ

ระหว่างกระบวนการแกะปู เขางุ่มง่ามจนนิ้วถูกแทงเลือดออก

“คุณนี่...เฟอะฟะจริง ๆ” แคทเธอรีนคว้านิ้วของเขาและมองอยู่สักพักก่อนที่เธอจะนำเข้าปาก