สรุปตอน บทที่ 825 – จากเรื่อง คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! โดย ทะเลใต้
ตอน บทที่ 825 ของนิยายโรแมนติกเรื่องดัง คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! โดยนักเขียน ทะเลใต้ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
“ถ้าคุณไม่มีประโยชน์กับผม ผมคงจะเลิกกับผู้หญิงที่เสแสร้งอย่างคุณไปตั้งนานแล้ว” เชสเตอร์เตือนเธออย่างเอาจริงว่า “ต่อจากนี้ไปคุณควรหุบปากซะดีกว่า ถ้าไม่ทำอย่าหวังว่าจะได้หวนคืนกลับมาเฉิดฉายในวงการหนังอีก”
ซินดี้พยักหน้าอย่างเชื่อฟังด้วยใบหน้าซีดเซียว
ครั้งก่อนแคทเธอรีนทําลายชื่อเสียงของเธอไปหมดสิ้นราบคาบ นอกจากการปรากฏตัวในรายการวาไรตี้บางรายการในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา เธอยังไม่ได้รับข้อเสนอเข้าทดสอบบทคัดเลือกนักแสดงสําหรับภาพยนตร์เรื่องใหม่อีกเลย เธอจึงฝากความหวังไว้ที่เชสเตอร์อย่างมาก
“เชสเตอร์ ฉันมีเรื่องจะบอก... แต่ฉันไม่รู้ว่าควรพูดหรือเปล่า...” เธอพูดตะกุกตะกัก
“ถ้าคุณคิดว่าไม่ควรพูดก็หุบปากซะ” เชสเตอร์ดุ
“ไม่ ฉันแค่พบว่ามันน่าสงสัย” ซินดี้กัดฟัน เธอต้องพูดออกไปให้ได้ “คุณชายฮิลล์เคยทําร้ายแคทเธอรีนอย่างโหดร้ายมากเหลือเกินในอดีต เขาจับเธอกักบริเวณในบ้านและทําให้เธอแท้ง เขายังส่งเธอไปโรงพยาบาลจิตเวชอัก ถ้าฉันเป็นผู้หญิงฉันจะไม่ให้อภัยเขาเลย แต่ทําไมจู่ ๆ เธอถึง... กลับมาคบกับเขาอีกครั้ง? เธอไม่
รู้สึกอึดอัดเหรอ?”
"คุณพยายามจะบอกอะไรเหรอ?" ดวงตาของเชสเตอร์หรี่ลง
ซินดี้สะดุ้ง “ฉันเกรงว่าตอนนี้แคทเธอรีนกําลังพยายามแก้แค้นคุณชายฮิลล์ นี่เป็นเพียงสัญชาตญาณของฉันในฐานะผู้หญิง ฉันไม่ได้มีเจตนาใส่ร้ายเธอ ฉันแค่กลัวว่าคุณชายฮิลล์จะเจ็บหากเขาทุ่มเทในความสัมพันธ์มากเกินไป”
"ไปสั่งอาหารกันเถอะ" เชสเตอร์ชําเลืองเธออย่างเฉยชา
"โอเค" ซินดี้พยักหน้าและรีบวิ่งออกไปโทรหาบริกร
เชสเตอร์ พ่นควันบุหรี่ออกทางจมูก เขาก็ว่ามันค่อนข้างแปลกอยู่เหมือนกันหลังจากที่ฟังซินดี้พูด
…
21:00 น.
รถสปอร์ตคันหนึ่งเข้าจอดที่ลานจอดสถาบันเฮกเกตต์
แคทเธอรีนปลดเข็มขัดนิรภัย ขณะที่เธอกําลังจะลงจากรถ จู่ ๆ ฌอนก็คว้าตัวเธอ เขากลืนน้ำลายแต่เขาไม่รู้จะพูดอะไร
อย่างไรก็ตามเธอไม่มีทางยอมให้ฌอนรู้ คนอย่างเขาไม่สมควรเป็นพ่อของเด็ก
“ไว้ค่อยคุยเรื่องนี้คราวหน้านะคะ” เธอเงยหน้ามอง “คืนนี้คุณไม่ได้กินอะไรนัก คุณหิวไหม? ฉันสามารถขึ้นไปชั้นบนและทําริซอตโต้ให้คุณได้”
ดวงตาของฌอนลุกวาว เขาคิดว่าการจดจําอดีตจะทําให้เธออารมณ์เสีย เขาเองก็กังวลมากแต่เขาไม่ได้คาดหวังให้เธอยังคงห่วงใยอาหารการกินของเขา
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอเชื้อเชิญเขาขึ้นห้องกลางค่ำกลางคืนแบบนี้ จนเขาไม่อยากกลับ
เมื่อพวกเขาขึ้นไปชั้นบน แคทเธอรีนก็นำข้าวที่เหลือเมื่อวานทําริซอตโต้ให้ฌอน นอกจากนี้ยังใส่แฮม ข้าวโพด และผักด้วย
ทั้งห้องอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของอาหาร
ฌอนสวาปามริซอตโต้หมดจาน เขาเคยบ่นว่าเธอทําริซอตโต้ให้เขาเพราะเธอขี้เกียจจะรับมือเขา อย่างไรก็ตามวันนั้นเขาไม่จู้จี้จุกจิกเลย มีอะไรให้กินก็ดีแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
สนุกมากค่ะ เมื่อวาน6สค.68อ่านได้จุใจเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ...
ขอตอนเพิ่มอีกจ้า...
สนุกมากค่ะ...
สนุกค่ะ...
ขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านต่อทุกวัน...
คุณชายฮิล เรื่องนี้สนุกมาก รอติดตามไม่ไหว อ่านซ้ำก่อน...
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...