คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 866

ทันทีที่ซาร่าพูดจบ เธอก็หลับตาลงราวกับว่าเธอตายแล้ว

"ซาร่า!" ฌอนตกใจร้องเสียงดัง เขาอังมือที่จมูกเธอและสังเกตว่าเธอยังคงหายใจเบา ๆ อยู่

“เชสเตอร์ มาช่วยเธอเดี๋ยวนี้เลย!” ฌอนคํารามใส่เชสเตอร์อย่างว้าวุ่น

ในทางกลับกันร็อดนีย์โกรธมากจนดวงตาแดงก่ำ “เชสเตอร์นายต้องช่วยเธอให้ได้ ได้โปรด”

"ฉันช่วยน่า”

เชสเตอร์ขอให้ฌอนวางซาร่าลงบนพื้นทันที โชคดีเมื่อเช้าเขานําชุดปฐมพยาบาลติดมาด้วย

หลังจากเขาใช้เวลากว่าสิบนาทีในการช่วยเหลือซาร่า ในสภาพหมดสติเธอก็ยังครวญคราง ทั้งที่เธอยังคงหมดสติ

“ฉันพยายามเต็มที่แล้ว ถึงแม้ตอนนี้เธอพ้นขีดอันตรายแล้ว แต่ต้องส่งเธอไปโรงพยาบาลโดยเร็วที่สุด มิฉะนั้น เธอจะมีอาการสมองกระทบกระเทือน” เชสเตอร์พูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม

“เอาล่ะ ฉันจะส่งเธอไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้”

ฌอนอุ้มซาร่าอย่างรวดเร็ววิ่งไปที่รถของเขา หลังจากพบรถแล้วเขาก็แล่นฉิวไปโรงพยาบาลเร็วดั่งกับฟ้าผ่า

หลังเข้ารักษาในห้องฉุกเฉิน ซาร่าก็รอดชีวิตในที่สุด

ฌอนพิงบนเก้าอี้ มือของเขาเต็มไปด้วยเลือด ความรู้สึกเบื่อหน่ายเหน็ดเหนื่อยของเขานั้นเกินบรรยาย

“คุณชายใหญ่ฮิลล์ ผู้ลักพาตัวกําลังถูกขังอยู่ที่ห้องใต้ดินของไลโอน่า” แชนซ์เดินไปรายงานฌอน

ฌอนเงยหน้าขึ้นเหลือบมองอาการบาดเจ็บบนใบหน้าของแชนซ์ เมื่อเขามองไปยังร็อดนีย์ที่อยู่ในสภาพเสียใจอีกด้วย เขาก็ขมวดคิ้วอย่างเคร่งขรึม “คุณกับร็อดนีย์ไปจัดการคนเพียงคนเดียว แต่พวกคุณได้รับบาดเจ็บได้ยังไง?”

แชนซ์ไอเบา ๆ “ผมสามารถจัดการกับเขาคนเดียวตัวต่อตัว แต่คุณชายสโนว์รั้งผมไว้น่ะสิ...”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน