คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 948

…

ช่วงกลางคืน ระหว่างงานจัดเลี้ยงทางธุรกิจกําลังดําเนินไป

ฌอนยืนบนระเบียงเปิดโล่งภายใต้ท้องฟ้ายามค่ำคืนในมือมีแก้วไวน์

ดวงตาที่ลึกลับและเศร้าหมองของเขามองผ่านหน้าต่างดูงานเลี้ยงสังสรรค์ที่ยอดเยี่ยมตระการตาน่าประทับใจที่อยู่ด้านใน

ถ้าหากเจ้าภาพไม่ใช่หุ้นส่วนกันมายาวนานหลายปีเขาคงไม่มา

เขาไม่สนใจงานอีเว้นท์ทำนองนี้เลยแม้แต่น้อย

ถ้าเขาไม่ได้มีเรื่องหมางใจกับแคทเธอรีนเธอคงได้มางานเลี้ยงนี้ด้วยกันกับเขา อยู่กับเธองานเลี้ยงก็คงไม่น่าเบื่อนัก

คงเป็นเพราะเขาดื่มจนเมานิดหน่อย แต่ในจิตใจของฌอนก็เต็มไปด้วยความคิดดุเดือด

เขาคิดถึงเธอจนเขาอยากจะกระชากเธอเข้ามากอดไว้แน่นในอ้อมแขนของเขาและจูบเธอให้หนำใจ

ทันใดนั้นเองชายกับหญิงคู่หนึ่งก็ออกมา “สามีขาทําไมคุณถึงได้มาขอข้อมูลติดต่อของทางร้านเนบิวลาจากฉันตอนนี้ล่ะคะ?”

"เพราะเวสลีย์ ลียงส์จากโกลเด้นคอร์ปอเรชั่นน่ะ" ชายคนนั้นอธิบาย “เขาเห็นว่าชุดที่คุณสวมใส่ในวันงานแต่งงานของเราสวยดี เขาเลยมาขอข้อมูลติดต่อร้านเนบิวลาจากผมน่ะ”

“ทําไมผู้ชายอย่างเขาถึงจะไปร้านเนบิวลาล่ะ? เขาจะเอาไปให้แฟนของเขาหรือเปล่า? แต่ฉันไม่เคยได้ยินว่าเขามีแฟนมาก่อนนี่นา คุณได้บอกเขาชัดเจนไหม? ว่าเนบิวลาทําชุดแต่งงานเป็นหลัก”

“ผมบอกสิ ตอนที่ผมถามว่าเขากําลังจะแต่งงานหรือเปล่าเขาก็ไม่ตอบ ผมได้ยินมาว่าครอบครัวของเขาในเมลเบิร์นได้เตรียมจัดงานแต่งงานให้เขา ซึ่งเขาก็ดูจะพอใจกับมันมากอยู่นะ”

“บางทีเขาคงจะแต่งงานจริง ๆ คุณต้องไปร่วมงานแต่งนี้นะ”

“เขาบอกว่ามันไม่ได้เป็นงานแต่งงานที่ใหญ่โตและพิธีจะจัดขึ้นในเมลเบิร์น แต่ผมก็อวยพรให้เขาไปแล้วล่ะ”

“...”

เวสลีย์ ลียงส์!

"ประธานฮิลล์" เวสลีย์พยักหน้าทักทายเขาอย่างสุภาพ

"อืม" ฌอนก้าวขายาว ๆ ของเขาจากไป เมื่อชายผู้หยิ่งจองหองจากไปแล้ว รอยยิ้มเยาะเย้ยก็เผยขึ้นบนริมฝีปากของเวสลีย์

“ฌอน ฮิลล์ เรามาดูกันว่าแกจะภูมิใจในตัวเองไปได้นานแค่ไหน!”

“อีกไม่นานแกจะร่วงลงจากสวรรค์และผู้หญิงของแกจะแต่งงานกับฉัน”

“น่าเสียดายที่แกยังไม่รู้อะไรเลย”

…

หลังจากออกจากงานเลี้ยงสังสรรค์ทางธุรกิจนั้นแล้ว ฌอนให้คนขับรถไปส่งเขาที่ทางเข้าวิลล่าของครอบครัวตระกูลยูล

จากนั้นเขาก็บอกให้คนขับรถไปซะ ส่วนเขาเองยืนพิงรถมองไปตามช่องหน้าต่างเรียงรายของวิลล่าอย่างเงียบ ๆ