สรุปเนื้อหา บทที่ 998 – คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! โดย ทะเลใต้
บท บทที่ 998 ของ คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! ในหมวดนิยายโรแมนติก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ทะเลใต้ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
“บ้านเหรอ?”
เลียมหัวเราะด้วยเสียงต่ำด้วยใบหน้าแดง และมีน้ำตาคลอเบ้า “ไหนล่ะบ้านของผม? ผมไม่มีสักบ้าน”
ครอบครัวฮิลล์ไม่ยอมให้เขากลับไป ส่วนครอบครัวแคมโปสมีภรรยาและลูกชายอยู่แล้ว
ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนเขาก็เป็นส่วนเกิน
“มาช่วยหาโรงแรมให้เขาพักก่อนเถอะค่ะ”
เวสลีย์ช่วยพาเลียมขึ้นรถและเลียมก็อ้วก ทําให้รถมีกลิ่นเหม็น
แคธี่รีบเปิดหน้าต่างด้วยสีหน้ากระอักกระอ่วน ยังไงนี่ก็เป็นรถของเวสลีย์ "เวสลีย์ ฉันขอโทษนะ..."
“อย่าเหลวไหลน่า คุณเป็นภรรยาผม คุณจะมาพูดขอโทษทำไมล่ะ?" เวสลีย์มองเธอแปลก ๆ “พูดตามตรง เลียมช่วยให้ผมได้ช่วยเหลือคุณมาก่อน ดังนั้นผมจึงประทับใจเขามาก”
แคทเธอรีนรู้สึกประหลาดใจ “ฉันได้ยินเฟรยาพูดถึงครอบครัวฮิลล์มา คุณคิดว่าเลียม—”
“มีข่าวลือที่ไม่น่าฟังบางเรื่องออกมา แต่ไม่ว่าเลียมจะขโมยข้อมูลหรือไม่ คุณต้องคุยกับเขาและเข้าใจเขาก่อนที่คุณจะตัดสินได้” เวสลีย์ขัดจังหวะเธอและพูดอย่างอ่อนโยนว่า “ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นมา เขาก็ยังถือว่าเป็นพ่อของซูซี่ เราไม่ควรหันหลังให้เขา”
แคทเธอรีนซึ้งใจ เธอไม่คาดคิดมาก่อนว่าหลังจากเหตุการณ์ดังกล่าว เวสลีย์จะยังคงเปิดใจกว้างและฉลาดรอบรู้ เขายังเห็นใจซูซี่อีกด้วย
ที่จริงเธออยากให้การแต่งงานครั้งนี้กับเวสลีย์มันไปได้สวย แต่น่าเสียดายที่... เหตุการณ์ในวันแต่งงานของพวกเขาทําให้มันเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว
หลังจากส่งเลียมเข้าพักที่โรงแรมระดับห้าดาวในบริเวณใกล้เคียงแล้วเธอก็รีบกลับไปพร้อมกับเวสลีย์
เธอตัดสินใจว่าจะมาดูแลเขาอีกครั้งในวันรุ่งขึ้นหลังจากที่เขามีสติสัมปชัญญะขึ้นมาแล้ว เธอต้องคุยกับเขาเกี่ยวกับซูซี่โดยเร็วที่สุด เธอคิดถึงซูซี่มากและต้องการพบเธอ
เขาไม่ต้องการให้ลูกสาวของเขาพลาดชายคนนี้ไป
แคทเธอรีนเงียบไปทันที เมื่อพวกเขากินข้าวเสร็จแล้วและโจเอลขึ้นไปชั้นบน เธอมองไปที่เวสลีย์อย่างลังเล “เวสลีย์ ฉันขอโทษค่ะ คืนนี้ฉันอยากนอนกับลูคัส ฉันไม่ได้อยู่กับเขามานานแล้ว”
“โอเคครับ ผมเข้าใจ ผมจะนอนที่ห้องรับแขก” เวสลีย์พยักหน้า
แคทเธอรีนกัดริมฝีปากตัวเองและแล้วในที่สุดเธอตัดสินใจเอ่ยออกไปว่า "เวสลีย์ เรามา... หาเวลาไปหย่ากันเถอะค่ะ"
ใบหน้าที่อ่อนโยนและสง่างามของเวสลีย์กลายเป็นน่าเกลียดน่ากลัวขึ้นมาเลยทันที “แคธี่ เป็นเพราะว่า... คุณยังลืมฌอนไม่ได้เหรอ?”
"ไม่ค่ะ" แคทเธอรีนยิ้มอย่างขมขื่นและส่ายหัวอย่างใจเย็น “เวสลีย์ ฉันไม่อยากโกหกคุณ เมื่อฉันถูกฌอนจับเป็นเชลย เรา... ทํากัน เขาต้องการให้ฉันตั้งครรภ์ลูกของเขาเพื่อที่ฉันจะได้ไม่จากไปไหน แต่ฉันมีประจําเดือนซะก่อนเขาจึงไม่บรรลุเป้าหมาย”
“ฉันรู้ว่าฉันทําให้คุณผิดหวัง ฉันไม่คู่ควรกับคุณ และครอบครัวคุณก็ไม่ยอมรับฉันด้วยเช่นกัน คุณจะถูกโลกภายนอกหัวเราะเยาะด้วย คุณสมควรได้รับสิ่งที่ดีกว่า”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
สนุกมากค่ะ เมื่อวาน6สค.68อ่านได้จุใจเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ...
ขอตอนเพิ่มอีกจ้า...
สนุกมากค่ะ...
สนุกค่ะ...
ขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านต่อทุกวัน...
คุณชายฮิล เรื่องนี้สนุกมาก รอติดตามไม่ไหว อ่านซ้ำก่อน...
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...