คุณหมอของนายขุนพล นิยาย บท 17

ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ ตั้งแต่เคลียกับขุนพลและตกลงปลงใจคบกัน ขุนพลก็ตัวติดกับน้ำมนต์ตลอดเว้นห่างกันแค่เวลาทำงานเท่านั้น เวลาที่เขาจะออกไปตรวจงานที่ผับเขาก็มักจะพาน้ำมนต์ไปด้วยทุกครั้งแต่ให้น้ำมนต์นอนพักที่ห้องนอนในห้องทำงานแทน แรก ๆ เธอก็งอแงเพราะอยากพักที่คอนโดแต่ทนลูกตื้อของขุนพลไม่ไหวก็เลยต้องมากับเขาด้วย มาที่ผับแต่ใส่ชุดนอนพร้อมนอนมากพร้อมกับผ้าห่มประจำตัวที่ต้องมีไม่งั้นฉันนอนไม่หลับ

ตอนแรกที่เธอติดตามขุนพลไป ลูกน้องในผับมักจะแซวกันตลอด บ้างก็ถามว่าฉันไปเล่นของวัดไหนบ้าง ทำยังไงให้ขุนพลติดบ้าง คำถามที่ได้มาบอกเลยว่าไม่รู้ควรจะตอบยังไง ติดสอยห้อยตามขุนพลมาทำงานจนสนิทกับลูกน้องของเขาไปโดยปริยาย

ครืด ครืด ครืด

“ค่ะ แม่” หญิงแม่ของฉันโทรมาด้วยเรื่องอะไร ทุกทีไม่เห็นจะว่างโทรหาลูกสาวคนนี้ เพราะแม่ฉันชอบสังสรรค์ออกงานกับเพื่อนตามสไตส์คุณนาย ตอนนี้ฉันอยู่บนรถและกำลังจะมุ่งหน้าไปส่งขุนพลที่ทำงานซึ่งตอนนี้ขุนพลก็กำลังขับรถอยู่ข้าง ๆ นี่เอง

“พี่คินบอกว่าหนูมีแฟนแล้ว พามาให้แม่รู้จักหน่อยสิ” ห๊ะ!! เอาแล้วไง พี่คิดเล่นฉันแล้วไหนเราทำสัญญากันแล้วไงว่าจะไม่บอกเรื่องนี้กับครอบครัวจนกว่าเราจะพร้อมบอกเอง แต่ทำไมพี่คินมันชิ่งบอกความลับของฉันก่อนว่ะ!!

“แม๊ หนูยังไม่พร้อม” เอาว่ะ ปัดให้พ้น ๆ ตัวไปก่อนแล้วกัน

“พรุ่งนี้เจอกันที่บ้าน บ๊ายจ๊ะลูกสาว” แม่เล่นมัดมือชกขนาดนี้ จะทำไงได้นอกจากหันไปถามความเห็นของขุนพลว่าเขาพร้อมจะไปสวัสดีครอบครัวของฉันรึป่าว!!

“พรุ่งนี้กี่โมง” ไม่ต้องถามอะไร เพราะขุนพลคงได้ยินเสียงตามสายของแม่ฉัน เล็ดลอดออกมาเรียบร้อยแล้ว ก็คุณแม่เล่นเสียงดังแทบจะไม่ต้องเอามือถือแนบหัวเลยด้วยซ้ำ

“พร้อมมั้ย” การจะไปพบปะผู้หญิง ฉันก็ต้องถามความเห็นจากขุนพลด้วย ว่าเขาจะพร้อมไปเจอครอบครัวฉันมั้ย? เพราะเราสองคนก็พึ่งครบกันด้วย แล้วอีกอย่างขุนพลยังไม่เคยพาฉันไปแนะนำกับครอบครัวเขาเลยด้วยซ้ำ

“พร้อม รอเวลานี้มานานแล้ว” อุ๊ย!! คำตอบขุนพลทำให้ฉันยื่นหน้าไปหอมแก้มเขาฟอดใหญ่ คำตอบที่ได้ถูกใจฉันมาก ส่วนคนที่โดนฉันหอมแก้มปรายตามามองฉันแล้วก็หันกลับไปขับรถต่อและใช้มืออีกข้างยี้ผัวฉันเบา ๆ เป็นการหยอกล้อ ส่วนฉันก็เอาหน้าไปแนบแขนของขุนพล พร้อมกับไถ่มือถือไปด้วย ไถ่ไปไถ่มาหลับไปเฉยเลย!! ด้วยอากาศข้างนอกรถฝนตกและรถติดทำให้การจราจรหนาแน่ กว่าจะถึงผับก็เล่นกินเวลานานพอสมควร

“เฮียหวัดดีคับ” บอลที่เห็นขุนพลเดินเข้ามาพร้อมกับอุ้มน้ำมนต์ไว้ในอ้อมอก ทำให้บอลทำหน้าตาล้อเล่นขุนพลจนเขาแทบจะกระโดดเตะเข้าให้ หลังจากนั้นก็มุ่งหน้าขึ้นไปที่ห้องทำงาน เสียงจะไม่ค่อยดังเท่าไหร่เนื่องจากเขาใช้เส้นทางวีไอพีของผู้บริหารเท่านั้น พอถึงห้องทำงานก็รีบวางน้ำมนต์ไว้บนเตียงจากนั้นก็เดินมานั่งที่โต๊ะทำงานต่อไปเรื่อย ๆ

ไอ้บอล ไปหาแม่ยายครั้งแรกต้องทำตัวยังไงว่ะ “หลังจากงานที่เคลียเริ่มลงตัว ขุนพลก็เรียกให้บอลลูกน้องคนสนุกเข้ามาพบเพื่อที่จะปรึกษาและขอความเห็นจากบอลที่มีเมียอยู่ก่อนแล้ว แต่คำตอบที่ได้แทบจะทำให้เขาเบิร์ดกะโหลกบอลไปหนี่งที

“เฮียก็สวัสดี แล้วก็บอกแม่ยายไปว่าได้เสียกันแล้วกี่ครั้งกี่ท่า มีท่าอะไรบ้าง แจงให้หมดไปเลย แล้วเดี่ยวเขาจะให้เฮียรีบแห่ขันหมากไปขอลูกสาวเขาเอง” ไอ้บอลไอ้เด็กผี ไม่เคยหาสาระจากมันได้เลยซักครั้ง

“สวัสดีค่ะแม่/สวัสดีคับ” ขุนพลพนมมือไหว้พ่อกับแม่ทันทีเมื่อยู่ต่อหน้าท่าน การกระทำที่เห็นดูเก้กังไปหมด ขัดกับหน้าตาหล่อเหลาที่ตอนนี้มีเม็ดเหงื่อผุดออกมาซึ่งอากาศไม่ได้ร้อนแต่อย่างใด ทำหน้าฉันต้องเอาผ้าเช็คหน้ามาเช็คเหงื่อให้ เราสบสายตากันตอนที่ฉันเช็คเหงื่อให้เขา มันคือสายตาที่มองฉันอย่างอบอุ่นและพร้อมปกป้องฉันตลอดเวลา

“อะแฮ่ม!! “พ่อฉันที่ตอนนี้ยืนมองเราสองคนอยู่ส่งเสียงเตือนว่าเราไม่ได้อยู่กันสองคน ทำให้ขุนพลและน้ำมนต์สะดุ้งฉันต้องถอยห่างคนละก้าว

“เข้าบ้านกันเถอะลูก” หลังจากที่เข้าบ้านแม่ฉันก็เป็นฝ่ายชวนขุนพลคุย ชักถามประวัติว่าเป็นลูกเต้าเหล่าใครทำงานอะไร และอีกมากมายแถมยังเล่าเรื่องตอนเด็กของฉันให้ขุนพลฟังอีกด้วย สร้างเสียงหัวเราะให้บ้านสดใสขึ้นมากทันที

“ได้กันรึยัง” แค่ก ๆ เสียงสำลักน้ำฉันดังขึ้น เมื่อพ่อตั้งคำถามตอนที่ฉันกำลังดื่มน้ำ เป็นคำถามที่ตรงมากจนฉันแทบไปไม่เป็น

“ได้แล้วคับ ตอนนี้อยู่กินด้วยกันแล้ว ผมขอโทษคับ” ฮาร์ดคอมากกว่าพ่อฉันก็คงเป็นขุนพลนี่แหละ ตอบตรงคำถามพ่อฉันมากทำให้พ่อฉันตบเข่าตัวเองป๊าบใหญ่ ทำให้เกิดความเงียบขึ้นมาทันที!!

##ไรต์ต้องการกำลังใจ ขอกำลังใจหน่อยยย## กดติดตาม กดหัวใจ     สนับสนุนนักเขียนมือใหม่หน่อยนะ????