คุณหมอของนายขุนพล นิยาย บท 19

ครืด ครืด ครืด

“ว่าไงขุน” หลังจากกลับมาจากที่บ้านน้ำมนต์เมื่อหลายสัปดาห์ก่อน ตอนนี้ขุนพลและน้ำมนต์ก็กลับมาทำงานทำหน้าที่ของตัวเองต่อ ตอนเย็นก็กลับไปเจอกันที่คอนโดและหลังจากที่ตกลงกับขุนพลได้ว่า วันไหนที่ขุนพลออกไปตรวจงานที่ผับเธอจะของนอนอยู่ที่คอนโดแทน จะได้ไม่ลำบากทั้งเขาและเธอซึ่งขุนพลก็ไม่ได้คัดค้านอะไรและไปตรวจงานที่ผับอย่างว่าง่าย ตรวจงานเสร็จถึงเวลาก็กลับมาคอนโดหรือถ้าจะนั่งดื่มต่อกับเพื่อนขุนพลมักจะโทรมาบอกก่อนเสมอ

“มนต์วันนี้มีเวรต่อมั้ยคับ” น้ำเสียงปลายสายที่ดูอารมณ์ดีของขุนพลทำให้น้ำมนต์อดหมั่นไส้ไม่ได้ เธอไม่รู้ว่าตอนกลางคืนขุนพลเอาพลังมาจากไหนเยอะแยะ บางครั้งเล่นเอาเธอจนหลับไปก่อน ผู้ชายหน้านิ่งที่ใครหลายคนบอกว่าไม่เตะตัวผู้หญิงทำไมบางคืนเขาหื่นแบบนี้ฉันเองก็ไม่เข้าใจ กินจุก กินไม่รู้จักอิ่ม น้ำมนต์คนนี้เพลีย

“ไม่นะ เสร็จแล้วกลับคอนโดเลย ขุนมีอะไร”

“ขุนจะไปงานวันเกิดแม่” ห๊ะ!! ไปงานวันเกิดแม่ของขุนงั้นหรอ!! อันที่จริงขุนพลชวนฉันไปหาแม่เขาที่บ้านแล้วแต่ติดที่ฉันยังไม่พร้อม ก็เลยทำเนียนเลื่อนไปก่อนเรื่อย ๆ ซึ่งวันนี้ฉันคงขอเลื่อนไม่ได้แล้วสินะ!! เอาว่ะ ยังไงก็ต้องได้ไปเจอพ่อกับแม่ขุนสักวันอยู่แล้ว ไปก็ไป

“โอเค เจอกันที่คอนโดค่ะ” ในเมื่อเลื่อนหรือหาข้ออ้างอะไรไม่ได้แล้ว ก็คงต้องเตรียมตัวไปไหว้แม่ของขุนสินะ) : หลังจากเลิกงานที่โรงพยาบาลฉันก็มุ่งหน้ากลับคอนโดทันที เพื่ออาบน้ำแต่งตัวไปงานวันเกิดแม่ของขุนและของขวัญวันเกิดขุนได้เตรียมไว้แล้วฉันก็เลยเบาใจได้บ้าง

“มนต์เสร็จยังคับ”

“เสร็จแล้ว เสร็จแล้ว” เร่งอยู่ได้ ไม่รู้ว่าขุนจะรีบอะไรนักหนาตอนนี้พึ่งจะห้าโมงครึ่งเอง แต่งตัวแต่งหน้าเสร็จเรียบร้อยก็รีบวิ่งออกจากห้องมาหาขุนที่นั่งรอที่โซฟาน่าทีวีที่ตอนนี้กำลังนั่งดูข่าวเศรษฐกิจอยู่

“ไม่รู้จะแต่งอะไรนักหนา ไปบ้านขุนเอง” ทำหน้าหงิกหน้างอและเดินนำออกจากห้องไป แต่ก็ไม่ลืมที่จะคว้ามือฉันไปจับแล้วเดินออกห้องไปพร้อมกัน แถมใจดีสะพายกระเป๋าใบเล็กให้น้ำมนต์อีก

“ทำไมคนเยอะจัง ไหนบอกว่ามีแต่คนกันเองไง” ตอนนี้อยู่ที่หน้าบ้านจะเรียกว่าบ้านก็ไม่ใช่ ต้องบอกว่าคฤหาสน์หน้าจะเหมาะกว่า เนื้อที่กว้างขวางสามารถจัดงานได้เลยทีเดียว ยิ่งเห็นคนเยอะแบบนี้ฉันยิ่งเกร็งทำตัวไม่ถูก เพราะว่างานนี้รู้จักแต่ขุนเขาไง นอกนั้นไม่รู้จักใครเลย

“ก็เนี้ย คนกันเองของแม่ขุน” ตอบด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่ายและหน้าเซงพร้อมหันมาสบตากับน้ำมนต์ และเปิดประตูรถลงไปหน้าบ้าน ซึ่งตอนนี้คนเริ่มทยอยมากันเยอะแล้ว

“ลงมาได้แล้วคับ” หลังจากลงมาจากรถแต่ยังไม่เห็นน้ำมนต์เดินลงมา ขุนพลก็เดินอ้อมไปเปิดประตูรถฝั่งข้างคนขับให้น้ำมนต์พร้อมยื่นแขนให้เธอจับเอาไว้ หลังจากนั้นก็จับมือน้ำมนต์เดินเข้าไปในบ้าน เพื่อที่จะแนะนำให้แม่เขารู้จักเธอ