อ่านสรุป เจ้ากรรมนายเวร จาก คุณหมอของนายขุนพล โดย NaLa.
บทที่ เจ้ากรรมนายเวร คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนซ์ คุณหมอของนายขุนพล ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย NaLa. อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
สองวันที่ผ่านมาหลังจากที่ขุนพลได้เข้ารับการรักษาแผลที่บาดเจ็บจากการโดนยิง ชีวิตประจำวันในโรงพยาบาลที่แสนจะวุ่นวายอยู่แล้ว ยิ่งวุ่นวายเข้าไปใหญ่ ก็พ่อคุณไม่ให่คุณหมอท่านไหนเข้าตรวจอาการเลย นอกจากฉันซึ่งเป็นหมอที่ไม่ใช่เจ้าของไข้ เล่นทำเอาหมอพีปาดเหงื่อกันเลยทีเดียว หลังจากที่ทำงานเสร็จไม่ว่าจะตอนพักเที่ยงฉันก็ต้องขึ้นไปหาขุนพล ไม่งั้นนางก็จะให้ลูกน้องโทรมาที่วอร์ดฉันซ้ำ ๆ จนพยาบาลกุมขมับกันเลยและยิ่งไปกว่านั้นคือหลังเลิกงานฉันต้องนอนเฝ้าเขาที่โรงพยาบาลทุกคืน ตอนนี้ฉันไม่ได้กลับคอนโดมาสองวันแล้วเพราะนายขุนพลคนเดียว ที่เอาแต่ใจตัวเองจนทำให้ คนอื่นเดือดร้อนและปวดหัวกันไปหมด
ไอ้บ้านี่ ฉันอยากจะฉีดยานอนหลับให้จริง ๆ ถ้าไม่ติดว่าจรรยาบรรณวิชาชีพค้ำคอฉันอยู่นะ
"หมอพี คนไข้ VIP ต้องออกโรงพยาบาลวันไหน" ใจฉันอยากจะให้ออกวันนี้เลยแหละ จะได้หมดภาระฉันซักที
"วันนี้แหละ เพราะคนไข้ก็ขอออกแล้วด้วย"
"จริงดิ" เหมือนสรรค์มีตาและฟ้าประทานพรมาให้น้ำมนต์คนสวย ที่ตอนนี้จะหมดเวรหมดกำกับไอ้บ้าขุนพลนั้นซักที และอยากอวดพรให้เขาสุขภาพแข็งแรงไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ จะได้ไม่ต้องมาโรงพยาบาล
"ดีใจอะไรขาดนั้นหมอน้ำมนต์
____::
หลังจากที่นายขุนพลออกจากโรงพยาบาลในช่วงบ่ายของวัน โลกที่สดใสของน้ำมนต์กลับมาอีกครั้ง เพราะหลังเลิกงานฉันก็ตรงมาที่ลานจอดรถของโรงพยาบาลเพื่อจะรีบกลับคอนโดทันที คิดถึงเตียงนอนจะแย่อยู่แล้ว
ครืด ครืด ครืด
"ฮาโหล น้ำมนต์พูดค่ะ" เบอร์ใครโทรเข้ามาหาฉันเนี้ย คงไม่ใช่แก๊งคอลเซนเตอร์ใช่มั้ย พอกลับรับสายเบอร์แปลกแต่ปลายสายไม่ได้พูดอะไรกลับหลังจากนั้นก็วางสายไป สร้างความงุนงงให้ฉันเป็นอย่างมาก คงจะเป็นคนที่โทรผิดสินะ แต่ความคิดก็ดับศูนย์ไป เพราะหลังจากนั้นเสียงไลน์ก็เด้งเข้ามาว่า ติ่ง!!
เพิ่มเพื่อนขุนพลแล้ว !! แต่เดี๋ยวนะ เขาแอดไลน์ฉันได้ยังไง ฉันไม่เคยให้ไลน์นายขุนพลนะ แล้วชีวิตฉันต่อจากนี้ไปจะเป็นยังไง ชาติที่แล้วฉันไปทำบาปทำกรรมอะไรกับนายคนนี้ไว้นะ ชาตินี้ถึงได้มาตามแก้แค้นถึงที่
เฮ้ย!! ต้องก้มหน้ายอมรับชะตากรรมของตัวเอง กระทืบเท้ากับพื้น จะทำอะไรได้ก็ฉันเป็นหมอจบใหม่ที่ยังไม่สามารถย้ายโรงพยาบาลได้นิเนอะ ทำได้เพียงเก็บมือถือใส่กระเป๋าทันที แล้วมุ่งหน้าขับรถกลับคอนโดเพื่อตั้งหลักก่อน หลังจากถึงคอนโดฉันก็รีบเข้าไปอาบน้ำชำระร่างกายเสร็จก็รีบ กระโดดลงเตียงนอนตัวเองด้วยความคิดถึงทันที พอหัวถึงหมอนฉันก็ไม่รับรู้อะไรอีกต่อไป
ZzzzzZzzzzz
@ สนามแข่งรถชื่อดัง
"อ้าวไอ้ขุน ออกจากโรงพยาบาลแล้วหรอ " ครามที่เข้ามาสนามแข่งรถเป็นคนแรกของกลุ่มเอ่ยทักเจ้าของสนามอย่างขุนพลทันที ขุนพลได้แต่พยักหน้ารับและหันกับไปเช็คสภาพของเครื่องยนต์ที่จะลงแข่งแมตนี้ ที่มีของเดิมพันเป็นเงินมหาศาล
ขุนพลเป็นนักแข่งรถตัวโยงและเจ้าของสนามที่มีเม็ดเงินไหลเข้ามาไม่ขาด แถมเขายังชื่นชอบและรักการแข่งรถเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ก็ถือว่าคุ้มค่า
"เฮียขุนเรียบร้อยแล้วคับ" หลังจากที่เช็คเครื่องเตรียมลงสนามเรียบร้อย ขุนพลก็เดิมมาหาครามที่นั่งดื่มรออยู่ก่อนแล้ว และรอกลุ่มเพื่อนนัดสังสรรค์พร้อมรอเชียร์ขุนพลแข่งแมตนี้
"คุณหมอคนสวยไม่มาด้วยหรอว่ะ" เพื่อนอย่างครามและวาโยรู้ดีว่าคุณหมอที่พวกเขาเจอต้องไม่ธรรมดาต่อใจเพื่อนของเขาแน่นอน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"ใครมาเวลานี่ว่ะ ถ้าไม่สำคัญจริงๆ แม่จะตบให้" ผมเฝ้าที่ยุ่งเหยิงเดินออกมาจากห้องนอนเพื่อที่จะไปดูตาแมวว่าใครมา พอเห็นว่าเป็นขุนพลเท่านั้นแหละ อาการง่วงนอนก็หายเป็นปลิดทิ้ง แล้วก้าวถอยห่างจากประตู
"รู้ว่าอยู่หน้าประตู ถ้าไม่เปิดจะพังเข้าไป" ไอ้บ้านี่มีตาทิพย์รึไง ทำไมถึงรู้แล้วถ้าฉันไม่เปิดประตู คงพังอย่างที่เขาพูด
แอ๊ด!!
"มาทำอะไรดึกขนาดนี้" พูดยังไม่จบก็ก้าวผ่านตัวฉันเข้ามาให้ห้องทันที ไม่เกรงใจเจ้าของห้องอย่างฉันเลยมันน่าจะทุบจริง ๆ
"ล้างแผล"
"ห๊ะ!! แต่นี้ไม่ใช่โรงพยาบาลนะ" ไม่ตอบคำถามแต่ เลิ่กคิ้วเชิงถามว่ามีปัญหาอะไรมั้ย? แล้วฉันจะทำอะไรได้ก็ต้องเอาอุปกรณ์ทำแผลมาทำให้เสร็จเรียบร้อยแทนที่จะกลับ แต่นายขุนพลเดินเปลือยท่อนบนเข้ามานอนบนเตียงฉันอย่างตีมึน ว่าก็ไปยอมไปจนฉันยอมยกธงขาวยอมแพ้ เพราะง่วงนอนด้วยก็เลยนอนข้าง ๆ บนเตียงและหลับไป
##ที่นี่ไม่ใช่โรงพยาบาลหรือโรงแรมนะขุนน ที่จะเข้าออกเวลาไหนก็ได้###
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณหมอของนายขุนพล