คู่หมั้นคู่หมาย นิยาย บท 40

"ผมถามว่าไปทำอะไรมา ทำไมเหงื่อเต็มตัวแบบนี้" พอเธอไม่ตอบเขาก็เลยถามอีกครั้ง แต่คำถามนี้เขาไม่ได้ถามเพื่อให้ใครเห็น หิตายะถามด้วยความรู้สึกที่เป็นห่วงจริงๆ เพราะดูท่าทางเธอคงจะเหนื่อยมาก

"ก็พนักงานของคุณน่ะสิไม่ให้ฉันขึ้นมา ก็เลยได้เล่นวิ่งไล่จับกัน" ดาวพระศุกร์เหนื่อยตั้งแต่ตอนวิ่งขึ้นมาแล้ว

สายตาคมมองจ้องไปที่พนักงาน ตอนนี้ต่างก็หลบสายตานั้นของเขา

"คุณนั่งก่อนนะ" คนร่างสูงโอบเอวบางให้เดินตามมาที่โซฟา แล้วก็หันกลับมาหาทุกคนอีกครั้ง

"ผมว่าพวกคุณออกไปดีกว่า"

"ค่ะ" พนักงานรีบออกไปทันที โดยไม่รอให้สั่งเป็นครั้งที่สอง

"ฉันด้วยเหรอคะ" แนนนี่มองดูสายตาของหิตายะเหมือนไล่เธอออกไปด้วย

"หรือคุณจะอยู่ดูผมกับภรรยา.."

"ภรรยา??!!" ไม่ได้ตกใจแค่แนนนี่ ดาวพระศุกร์ก็ยังตกใจกับคำที่เขาเพิ่งพูดออกมา

"ผมลืมบอกคุณไปว่าตอนนี้ผมมีภรรยาใหม่แล้ว เธอชื่อ.." สายตาชายหนุ่มมองกลับมาที่หญิงสาว คนที่เขาเพิ่งจะแนะนำว่าเป็นภรรยาไป..

"ฉะ..ฉันชื่อดาวพระศุกร์ค่ะ" อีตาบ้าชื่อเรายังจำไม่ได้ สงสัยจะเอาเราเป็นไม้กันหมาแน่ ตอนนี้ดาวพระศุกร์อ่านเกมออกแล้ว

"คุณโกหกฉันใช่ไหมคะหิตายะ คุณเกลียดอะไรฉันนักหนา ฉันไม่เหมาะกับคุณตรงไหน พ่อของฉันก็มีหุ้นในบริษัทนี้เหมือนกัน" ไม่ใช่แค่ดาวพระศุกร์ที่อ่านเกมนี้ออก แนนนี่ก็อ่านออกเหมือนกัน

ที่จริงหิตายะไม่ได้เกลียดอะไรแนนนี่เลย แต่คนไม่ใช่ยังไงก็ไม่ใช่อยู่วันยังค่ำ

ทีแรกพิมพ์ประไพแม่ของเขาก็อยากจะให้แต่งงานกับแนนนี่ไปซะ ตอนที่มีเรื่องกับสุขายะ ชายหนุ่มก็เลยโกรธที่แม่ห่วงความรู้สึกของน้องชายมากกว่า พอจีบชมพู่ติด เขาก็เลยขอแต่งงาน เพราะคิดว่าผู้หญิงคนนี้คือคนที่ใช่สำหรับเขา แต่พออยู่กับชมพู่มา ถึงรู้ว่าในใจเธอมีแต่สุขายะ แต่จะทำยังไงได้ เพราะเขาได้เลือกแล้ว ชายหนุ่มก็เลยใช้ชีวิตคู่กับชมพู่มา ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่ระแวง หิตายะระแวงทุกฝีก้าวที่เห็นภรรยาเดินไปบ้านหลังใหญ่

"ฉันว่าคุณคุยกับผู้หญิงของคุณให้จบก่อนดีกว่า" ดาวพระศุกร์ลุกขึ้นเธอทำไปแค่จะขู่ เพราะตอนนี้ถ้าเธอออกไป เขาได้ถูกผู้หญิงคนนี้ตะครุบตัวเหมือนตอนที่เธอเปิดประตูเข้ามาเจออีกเป็นแน่

"คุณโกรธอะไรผมเหรอครับ ผมขอโทษ ก็คุณไม่บอกว่าคุณจะเข้ามาบริษัท"

"ฉันไม่ได้โกรธเรื่องนั้นสักหน่อย" ดาวพระศุกร์อยากจะเอาคืนเขาบ้าง อยากดูน้ำหน้าผู้ชายคนนี้สิ จะรับมือผู้หญิงแบบนี้ได้ยังไง

"ผมจำได้ว่า..เรื่องเงินเดือนกับเรื่องโบนัส.." และในที่สุดเกมนี้เขาก็เป็นผู้ชนะอีกตามเคย เพราะรู้จุดอ่อนของเธอ

"ขอโทษนะคะ..ฉันคิดว่าคุณควรจะออกไปจากห้องนี้ได้แล้ว คุณไม่เห็นหรือไงว่าผัวกับเมียเขามีเรื่องจะคุยกัน" คำนี้ดาวพระศุกร์หันไปพูดกับแนนนี่โดยตรง

หิตายะแอบยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย ถ้าเธอไม่ช่วยคงจะแย่แน่

"นี่เธอ!!"

"อะไร! เธออะไร!!" มัวแต่อยากแกล้งเขาคืน เกือบลืมไปเลยว่าจะขึ้นมาคุยเรื่องอะไรกับเขา

"คอยดูนะแนนจะไปฟ้องพ่อ!!" แนนนี่เดินสะบัดก้นออกจากห้องไป พร้อมกับปิดประตูห้องอย่างแรง

ปั้ง!!

พนักงานด้านหน้าต่างก็มอง

"มองอะไร งานการไม่ทำกันแล้วใช่ไหม!"

พนักงานรีบหลบสายตาพิฆาตนั้นทันที เพราะทุกคนต่างก็รู้ดีว่าแนนนี่อารมณ์รุนแรงขนาดไหน

พอเหตุการณ์ในห้องนี้ปกติ หิตายะก็ลุกขึ้นแล้วเดินไปนั่งลงที่เก้าอี้ประจำตำแหน่งของตัวเอง เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"คุณทำอะไรของคุณ"

"คุณหมายถึงอะไร..อย่าบอกนะว่าคุณหึงผมกับผู้หญิงคนนั้น"

"คุณพูดบ้าอะไร..ฉันจะไปหึงคุณทำไม! ที่ฉันถามหมายถึงเรื่องโบนัส"

"หึ.." ชายหนุ่มนึกขำกับความคิดของตัวเอง ถ้าได้ยินว่าเธอหึงเขาจะรู้สึกยังไง หิตายะลองถามตัวเองดู แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาคุยกับตัวเองแล้ว..

"คุณสงสัยอะไรล่ะ"