คู่หมั้นคู่หมาย นิยาย บท 44

[บริษัทดาวพระศุกร์]

ที่แรกที่หิตายะจะตามหาดาวพระศุกร์ก็คือที่บริษัทของเธอ เพราะเธอคงไม่ไปบริษัทเขาแน่

พอชายหนุ่มจอดรถได้ ก็รีบตรงไปที่ลิฟต์ โดยไม่บอกกล่าวพนักงานด้านหน้าเลย แต่ทุกคนก็รู้จักเขาดีในฐานะคู่กรณีของเจ้านาย เพราะตอนที่มีเรื่องกันมันเป็นข่าวดังมาก

..ชั้นผู้บริหาร..

ชายหนุ่มออกจากลิฟต์มาก็ไม่เจอเลขาหน้าห้อง เขาก็เลยถือวิสาสะเดินไปเปิดประตูห้องของเธอ

แกร่ก! พอประตูห้องเปิดออก คนที่อยู่ด้านในก็หันมาพร้อมกัน

"นายมาทําอะไรที่นี่" คนที่ถามก็คือนายพฤกษ์พ่อของดาวพระศุกร์ ที่จริงพฤกษ์ยังไม่รู้เรื่องว่าบริษัทนี้ถูกเปลี่ยนมือไปอยู่ในกำมือของหิตายะแล้ว

เพราะดนัยเพื่อนรักไม่ได้บอกก่อน ที่ดนัยไม่บอกเพราะกลัวจะมีปัญหากัน

และดาวพระศุกร์ก็ไม่แจ้งเรื่องนี้กับพ่อ เพราะไม่อยากให้ท่านไม่สบายใจ ยังไงตอนนี้การบริหารงานก็อยู่ในมือของเธอเพียงคนเดียว

"คุณพ่อออกไปก่อนเถอะค่ะ เรื่องนี้ไม่ต้องเป็นห่วง ดาวจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว" ที่พ่อของเธอเข้ามาบริษัทวันนี้ เพราะรู้ข่าวเรื่องเงินเดือนของพนักงาน และเรื่องโบนัสครึ่งปีนั้น

พอรู้ข่าวเรื่องนี้แล้ว พฤกษ์ก็โมโหมาก เพราะคิดว่าไม่จำเป็นต้องให้โบนัสพนักงานเยอะแยะขนาดนั้น ที่สำคัญคืออยากจะรู้ว่าลูกสาวเอาเงินมหาศาลนั้นมาจากที่ไหน

"ลูกอย่าบอกนะว่าลูกได้เงินมาจากไอ้หมอนี่" เขาเค้นเอาความจริงกับลูกสาวแต่ก็ไม่ได้เรื่องอะไร พอเห็นหิตายะเข้ามาเท่านั้นแหละ พฤกษ์รู้ได้ในทันที ถึงแม้ว่าเงินก้อนนั้นจะมากมายสำหรับพวกเขา แต่สำหรับหิตายะแล้วมันแค่เศษเงิน

ที่พฤกษ์ยังโกรธหิตายะอยู่ ก็เพราะวันนั้นโดนหมัดของเขาเข้าไปอย่างแรงฟันเกือบจะร่วง

"ดาวบอกให้พ่อออกไปก่อนไงคะ" ดาวพระศุกร์กลัวจะมีเรื่องกันเหมือนทุกครั้งที่ทั้งสองเผชิญหน้า

"ลูกมีอะไรต้องคุยกับมันอีก เรื่องนั้นก็จบไปแล้ว" ถึงแม้พ่อของเธอจะไม่ค่อยสนใจเรื่องนี้ แต่ก็ไม่อยากให้ลูกสาวไปข้องเกี่ยว เพราะรู้ดีว่าผู้ชายคนนี้คงไม่ช่วยโดยที่ไม่หวังผลประโยชน์อะไร ดีไม่ดีที่เขายื่นมือเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้คงเพราะอยากจะแก้แค้นมากกว่า

"ดาวบอกให้พ่อไปก่อนไง ถ้าพ่อไม่ไป..ดาวจะไปเอง" หญิงสาวยันกายลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่ กำลังจะเดินออกมา

"พ่อไปก็ได้ แต่เรื่องที่เราคุยกันไว้ ลูกอย่าลืมแล้วกัน"

"ดาวบอกแล้วไง ว่าดาวไม่มีให้พ่อหรอก แค่นี้ดาวก็ปวดหัวมากพอแล้ว"

"แต่พ่อจำเป็นต้องใช้เงินก้อนนี้"

"พ่ออย่าพูดเรื่องนั้นตอนนี้ได้ไหม! พ่อออกไปก่อน" ดาวพระศุกร์อยากจะร้องไห้ก็ไม่กล้าร้องต่อหน้าเขา เพราะเธออายที่พ่อเป็นคนแบบนี้

ที่พฤกษ์ไม่ค่อยสนใจเรื่องบริษัทและบริหารงานจนเกือบจะล้มละลาย ก็เพราะอบายมุขและผู้หญิง ถ้าเป็นเรื่องพวกนั้นพ่อของเธอถนัดยิ่งนัก

ไม่ใช่ว่าหิตายะจะไม่รู้เรื่องนี้ แต่เขาแกล้งไม่รู้ต่างหาก เรื่องอะไรที่เกี่ยวกับเธอ เขารู้หมด รู้แม้กระทั่งพ่อของเธอต้องการจะให้แต่งงานกับเพื่อนรัก เพื่ออยากจะได้เงิน

ชายหนุ่มเคยห้ามใจตัวเองไว้ไม่ให้ช่วย แต่ไม่รู้ทำไม ทั้ง ๆ ที่บอกว่าเกลียดเธอโกรธเธอ แต่ทำไมต้องช่วย

"คุณมาที่นี่ทำไม" พอคล้อยหลังพ่อ หญิงสาวก็ได้หันมาพูดกับเขาบ้าง

"ทำไมตื่นมาแล้วไม่ปลุก"

"ทำไมต้องปลุกด้วย" ดาวพระศุกร์ถามกลับไปโดยไม่ต้องคิดเลย

"อยากรู้เหตุผลจริงเหรอ..ว่าทำไมต้องปลุก" เขาพูดด้วยใบหน้าที่อมยิ้มแบบมีเลศนัย เพราะชายหนุ่มไม่อยากให้เธอเครียดเรื่องของพ่อ เขารู้ดีว่าพ่อของเธอต้องเอาเรื่องที่หนักหัวมาให้เธอคิดอีกเป็นแน่

"ถ้าคุณไม่มีธุระอะไรก็เชิญออกจากห้องนี้" หญิงสาวนั่งกลับลงไปที่เก้าอี้เหมือนเดิม แบบไม่มีอารมณ์ที่จะคุยเรื่องนั้นกับเขา แล้วเธอก็เปิดแฟ้มเอกสารขึ้นมาเพื่อที่จะทำงานต่อ

แกร่ก แอดดด~ ดาวพระศุกร์รีบเงยหน้าขึ้นมามองทันทีที่ได้ยินเสียงประตูเปิดออก และทันใดนั้นร่างหนาก็เดินออกจากห้องไปพร้อมกับปิดไว้